You People (2023)

Eigenlijk kan ik hier heel kort over zijn: het ‘scherpste’ aan deze Netflix-film is de titel. De rest van de interraciale dynamiek waaraan You People z’n ‘bestaansrecht’ zou moeten ontlenen is namelijk eerder cringy dan interessant. En met de titel snijden ze overigens ook nergens doorheen hoor, dus qua scherpte kun je deze film direct vergeten. Ondanks de aanwezigheid van een shitload aan topacteurs, ook in bijrolletjes.
Denk dat de film gebaseerd is op een twee- of drietal redelijk goede gesprekken, want de film bevat een paar scènes waarin voornamelijk monologen worden gebezigd die echt wel ‘iets’ raakten. Maar dat verdoezelt de veel te duidelijke standaardformule niet. Krijg beetje het gevoel dat hoofdrolspeler/scenarist Jonah – Stutz, The Wolf of Wall Street – Hill en regisseur/scenarist Keyna – Black-ish (tv), Girls Trip – Barris hun ideeën in een nogal beproefde mal hebben gegooid, maar dat ze (van Netflix?) niet genoeg ‘droogtijd’ kregen, waardoor de contouren van die mal nog veel te duidelijk zichtbaar zijn…

Het verhaal
Ezra is een ‘hippe’ Joodse Angeleno met een podcast, waarin hij met de queer Mo (Sam Jay) vooral de urban en hiphopcultuur bespreekt. In hoeverre deze überwitte Ezra hierin echt iets interessant te vertellen, dat wordt eigenlijk nooit echt duidelijk, want zo ‘diep’ wordt er weinig ingevuld in deze film. Wat we van de beginscènes enkel hoeven te onthouden is dat Ezra dan wel welbespraakt en redelijk zelfverzekerd is, maar ook nog altijd vrijgezel. Maar dan stapt ie in de auto van Amira (Lauren – I Love You, Beth Cooper, Without Remorse – London), omdat hij denkt dat ze zijn Über-chauffeur is.

Dat is natuurlijk niet, maar hun gesprek is wel meteen zó leuk, dat hij haar op date vraagt. Zo gezegd en natuurlijk zo soepel gedaan, en na een half jaar vindt Ezra het wel tijd voor een nogal grote volgende stap. Maar dan heeft ie Amira’s ouders nog eens niet gezien. En misschien wel net zo ‘erg’: hun ouders hebben elkaar sowieso nog nooit ontmoet.
Wat zich vervolgens afspeelt is dus de ontvangst van Ezra in het moslim-gezin van Louis Farrakhan-aanhanger Akbar (Eddie Murphy!!!!) en Fatima (Nia – Big Momma’s House – Long) én een twee-families-diner, waarin Ezra’s moeder Shelley (Julia – Seinfeld (tv) – Louis-Dreyfus) direct toont hoe witte vrouwen de woke-beweging hebben verkracht, terwijl pa Arnold (David – Twin Peaks (tv), Californication (tv), The X-Files (tv) – Duchovny) lekker geprivilegieerd achterover alles aanschouwt. En ja, dat levert ook binnen Ezra’s en Amira’s relatie behoorlijk wat spanningen op.
Zou die het redden tot de huwelijksceremonie..?

Netflix-tussendoortje
Volgens mij herinnerde ik me bij m’n Im Westen nichts Neues-recensie al hoe je Netflix-films natuurlijk ook zou kúnnen vergelijken met ‘ouderwetse’ tv-films. Oftewel: films die vaak met een fractie van een ‘normaal’ budget bijna als lopendebandwerk worden geschreven en geproduceerd. Films die je ook het beste kijkt terwijl je eigenlijk met vrienden zit te kletsen. Exact wat ik afgelopen zaterdag deed toen You People op stond. En ondanks dat m’n concentratie dus niet volledig gefocust was op de film, vielen die overduidelijke ‘afvinkmomenten’ in de standaard-formule me teveel op. We maakten er zelfs wat grapjes over, zo van: “Ooooooooh, nu gaat ie hem zeker dwarszitten, zodat er spanning op de relatie komt, wat dan weer goedgemaakt moet worden, en inderdaad: dat past nog precies in de tijd die de film duurt!”
Jammer dat deze grapjes dus vrij accurate voorspellingen bleken, waardoor ik nu ook weinig teleurstelling voel bij het merken dat ik alles alweer aan het vergeten ben…

Cast & crew
Terwijl het natuurlijk wel vet is om Murphy weer eens te zien, hoe ‘plat’ z’n rol verder ook blijft. Eigenlijk kun je zijn rol bijna één op één op die van DeNiro leggen in Meet The Parents/Fockers/…, met dat verschil dat die Ben Stiller-films dit dus veel beter zetten allemaal. Misschien dat schrijver Hill té bang was om uit de bocht te vliegen, dat alles vrij safe is gebleven, maar ik vrees toch dat de makers niet echt een scherp verhaal te vertellen hadden (en puur wilden cashen?). Iets dat dus ook weinig positiefs betekent voor het overige acteerwerk. Leuk om Duchovny, Louis-Dreyfus, Long, Matt Walsh, Mike Epps en Andrew Schulz weer eens te zien, maar daar houdt het dan ook wel bij op. Opvallende namen zijn die van Sam Jay, die als schrijfster betrokken was bij Saturday Night Live (en een Michael Ché-film), Elliot – M*A*S*H, Ocean’s Eleven – Gould en Rhea Perlman, die 40-plussers zullen herkennen van haar rol in Cheers (tv).
Kenya Barris regisseerde You People, naar een script van Hill en hemzelf. De enige eerdere film die ik van hem gezien heb – Girls Trip – heb ik toentertijd nog eens niet gerecenseerd. Of ik toen te druk was, dat weet ik niet (volgens mij had ik m’n neefje op bezoek), maar moet eerlijk zeggen dat ik deze recensie ook vooral ‘voor jou’ schrijf: You People verscheen afgelopen vrijdag (27 januari) namelijk ‘ineens’ op Netflix, en wie weet wil jij wel graag weten of ie de moeite waard is…

Final credits
En helaas, wat mij betreft dus geen aanrader. Iets dat ik ook wel had kunnen ‘weten’ als ik vooraf naar dat IMDb-punt had gekeken, maar soit. Ik had er toch zin in zaterdag. En ja, ergens is het ook wel weer een perfecte film om niet bij op te hoeven letten, maar dat is natuurlijk totaal geen compliment. Zeker niet als je komedielegendes als Eddie Murphy tot je beschikking hebt…
Kom op Jonah, de volgende keer graag weer een klapper als Stutz, Don’t Look Up, The Beach Bum of War Dogs. En ook al verwacht ik dat je het met de goede overtuiging hebt geprobeerd: misschien laat je films over raciale kwesties beter over aan mensen die daar wél de juiste urgentie bij voelen..?