Serpico (1973)
Heerlijk, hoe je zo’n geweldige en vette film als Serpico voor ’t eerst kunt zien, terwijl ie toch een jaar voor mijn geboorte gemaakt is ;).
Al Pacino is de koning, als Frank Serpico, in dit waargebeurde verhaal over een politieagent die het niet kon handlen dat vrijwel al z’n collega’s ‘on the take’ waren. Met gevaar voor eigen leven stelde hij de corruptie binnen de NYPD aan de kaak, en dat ging niet van een leien dakje…
Serpico is een film van één van de ‘masters of cinema’: Sidney Lumet. Hij maakte in 1957 al 12 Angry Men, maar imponeerde in 2007 ook nog met Before The Devil Knows You’re Dead. Tussentijds maakte hij vele geweldige films als Dog Day Afternoon, Network, Murder on the Orient Express en vele, vele andere… Als ik ’t zo bekijk: vrijwel allemaal films met mensen die vechten tegen onrecht of voor hun eigen idealen. Ik heb heel veel films van hem niet gezien, dus ik heb nog meer te ontdekken :).
Het verrassende aan Serpico was dat het een compleet andere film was dan ik had verwacht. Ik had een spannende politiethriller verwacht, die meer op het plot dan op de karakters zou leunen, maar dat was dus – gelukkig – helemaal niet zo. Al Pacino speelt één van z’n beste rollen als de redelijk flamboyante politieagent die niet alleen boeken leest, maar ook nog balletlessen neemt en met z’n vriendin naar de hippere feestjes in Manhattan ging. Echt allemaal elementen die ik niet had verwacht, maar wat hem sowieso al als buitenbeentje bekend deed staan bij z’n collega’s. Z’n grootste ‘probleem’ ontstaat echter als hij – in tegenstelling tot vrijwel al z’n collega’s – geen steekpenningen en ander van-criminelen-afgetroggeld-geld wil aannemen. Want zoals de tagline op de DVD-hoes zegt: “Many of his fellow officers considered him the most dangerous man alive – An honest cop.”
Weet je: Serpico is een klassieker. Niet alleen vanwege de kwaliteit van de film en de tijdloosheid van het verhaal, maar ook omdat er echt nog tijd wordt genomen om het verhaal te vertellen. Als er nu een remake gemaakt zou worden – alsjeblieft niet, btw..! – dan zou ie zo een half uur korter gemaakt worden, heel hip geknipt worden, en vol zitten met vette muziek. En dan mis je zeer waarschijnlijk het gevoel van de ellenlange strijd die Frank Serpico voerde. Ik begrijp nog niet hoe Lumet het voor elkaar heeft gekregen om niet meer nadruk te leggen op het gevaar dat Serpico liep, omdat veel van z’n collega’s hem graag neergeschoten hadden. Die spanning bouwde zich nu bij mij in mijn hoofd op, en het is knap dat Lumet niet voor de makkelijke weg koos door hier extra nadruk op te leggen.
En Al Pacino toont wederom aan waarom hij één van de groten is..!
Ik vond zelfs ‘Find me Guilty’ met Vin Diesel meesterlijk, Lumet kan bij mij echt niks fout doen. Maar deze, Dog Day Afternoon en natuurlijk 12 Angry Man zijn z’n beste als je’t mij vraagt.
Yeeeaah, fijn om te lezen dat je hem ‘digt’..!
Word er helemaal vrolijk van – love this film.
-Fabe