Immaculate (2024)
Op een creatieve manier omgaan met geloof en/of spiritualiteit kan logischerwijs op twee manieren uitpakken. Positief, zoals in Dev Patels Monkey Man of Jeymes Samuels The Book of Clarence, waardoor zo’n ‘klassiek’ verhaal ineens een meer hedendaagse betekenis krijgt, of negatief, zoals in Russell Crowe’s The Pope’s Exorcist, waardoor je je afvraagt: lukt het nog altijd niet om wat scherper te kijken naar die patriarchale vernachelarij waardoor zo’n verhaal vastgezogen blíjft zitten in die beklemmende, zompige ‘ouderwetse-opvattingen-klei’..?
Nu blijkt Immaculate – ondanks een paar heerlijk lompe blood & gore-scènes – toch net wat meer richting die Russell Crowe-film te gaan. Maar dan wel zonder die ogenschijnlijke ‘gebaseerd op waargebeurde feiten’-claim. Waardoor de makers dus ook vrij waren om tal van scènes en shots toe te voegen die achteraf voor het verhaal nul functie hadden, maar er alleen in zaten om jou te doen schrikken. Oftewel: alles om jou te vermaken, maar eigenlijk niks om jou te verrijken…
Het verhaal
In een wat onduidelijk gezette tijd (je hoopt dat dit zich in een ‘ver’ verleden afspeelt, maar de tatoeages en Mercedes doen een hedendaagsere setting vermoeden) arriveert de jonge novice Cecilia (Sydney – Euphoria (tv), Madame Web – Sweeney) op het internationale vliegveld van Rome, waar ze direct nogal misogyne wordt ondervraagd door de lokale douane. Even later wordt ze opgepikt door de hierboven genoemde Mercedes, want haar ticket blijkt gekocht door een klooster, waaruit we in de openingsscène al iemand dachten te zien ontsnappen. Maar helaas pindakaas voor de dame in die kwestie, maar foggetabouther verder.
Cecilia wordt liefdevol opgevangen door moeder-overste (Dora – Perfume: The Story of a Murderer, The First Omen – Romano) en priester Tedeschi (Álvaro – La casa de papel (tv!!!!!) – Morte), al lijkt haar rondleidende zuster Gwen (Benedetta – Baby (tv) – Porcaroli) haar al direct wel ergens voor te willen waarschuwen. Zou ze daarom direct aardig wat klote-nachtmerries krijgen, of zou dat toch iets te maken hebben met waar de titel niet zo mega-subtiel naar verwijst?
Zoals verwacht blijkt het klooster namelijk niet zo (vrouw)vriendelijk als je toch zou hopen van zo’n patriarchaal-kerkelijke instelling, waardoor ik dit ook eerder een thriller dan een horror zou noemen. Maar ‘gelukkig’ komt Cecilia natuurlijk wel uit het land dat wij Europeanen wel vaker nodig hebben om (op fysieke wijze) onze problemen op te lossen…
Cynische commercialiteit
En dan blijkt nu dus ook direct, dat zodra ik ook maar ietsjes ‘meer’ wil onderzoeken aan deze film, ik direct een stevig cynisme op voel komen. Niets aan Immaculate lijkt namelijk bedoeld om jou uit te dagen, waardoor ik aan het eind van m’n openingsalinea eigenlijk al de allesomvattende eindconclusie trok: deze film is enkel gemaakt om jou als consument geld afhandig te maken. Echt niet dat de makers méér wilden maken dan een afdoende concept waarmee een interessante trailer en loglines konden worden gemaakt/bedacht, want zodra jij in de bioscoopzaal zit, heb je je rol al afdoende gespeeld: het geld is verdiend. Waardoor ik – op m’n positiefst – nog wel wil stellen dat er een paar best interessante onderwerpen worden aangehaald, maar die momenteel mijn teleurstelling (dat hier werkelijk niks ‘meer’ mee gedaan is) juist aan het vergroten zijn. Waarbij ik me de zeer brede commerciële grijns nu voorstel toen de castingdirecteur bij de studio kwam melden dat ze niet alleen de hoofdrolspeler uit Spanje’s meest succesvolle serie ooit (?) – La casa de papel – hebben weten te strikken, maar ook één van die locale sekswerkers uit het tweede seizoen van The White Lotus..!!!!!!!
Cast & crew
De meest luidruchtige (en getatoeëerde) zuster in het klooster wordt namelijk gespeeld door Simona Tabasco, en ook al wil ik helemaal niks afdoen aan haar eventuele acteerkwaliteiten (buiten Sweeney wordt er niemand echt uitgedaagd hier), de keuze om háár hierin te casten is wel een erg makkelijke. En ergens voelt die ook wat ‘jaren-80-Paul-Verhoeven-rebels’ (iets dat ik Verhoeven zelf nu niet meer zie doen). Iets als “Ooeeeeh, als we iemand die eerder een verleidelijk hoertje speelde nu eens een non laten spelen, is dát niet supercool en gedurfd..!???” spookt nu behoorlijk sarcastisch door m’n hoofd. Waarbij Morte’s aanwezigheid misschien wel het verrassendste is. Al hoeft hij hier nul-komma-nul te spelen met het interessante uit die geweldig(e) verslavende Spaanse bankovervalserie, want hij wordt hier vrij direct volledig zwart-wit neergezet. Waarbij ik dus enkel Sweeney wel wat complimenten wil geven, al vraag ik me af hoe trots zij uiteindelijk op deze film zal zijn. Al gooide zij recent sowieso al haar volledige ‘hoge verwachtingen’-potentie voor de aankomende zoveel jaar aan diggelen, door haar deelname aan die laatste Marvel-poging tot wéér een Spidey-franchise. Ik heb haar in elk geval al in veel beter werk gezien, want waarom is Americana hier nog altijd niet uitgebracht distributeurs..!!???
Dat de film geschreven én geregisseerd is door mannen, dat is net zo duidelijk als dat Johan Derksen denkt overal verstand van te hebben. Scenarist Andrew Lobel heeft hiervoor ook enkel twee kortfilms én één aflevering van een onbekende tv-serie geschreven, maar ook het oeuvre van regisseur Michael Mohan is weinig indrukwekkend. Hij schreef meer dan hij regisseerde, en kent Sweeney waarschijnlijk van de highschool-serie met de creatieve naam Everything Sucks!, waarna hij haar in 2021 in The Voyeurs tegenover Justice – The Get Down (tv), Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves, The American Society for Magical Negroes – Smith zette. En typte ik die naam enkel om nog wat meer te namedroppen? You can bet your ass I did…!
Final credits
Ik vind het namelijk niet erg als Immaculate weer uit m’n herinnering verdwijnt, om ruimte te maken voor iets interessanters (alsof je geheugen zo zou werken ;)). Ergens vertelt de film namelijk (wederom) een mannenfantasie in hoe ‘wij’ om mogen gaan met vrouwen, en dat dan gezet in een instituut (het geloof) dat sowieso al niet zo heel bevorderlijk was (en is) voor gelijkwaardigheid tussen de verschillende seksen.
Dat het enge dan niet in monsters zit, maar in mensen, dat maakt vooral dat dit niet de enge horror is die je door de trailer en de nonnensetting (The Nun, anyone?) zou verwachten. Waarbij dus ook elke stap die ik als recensent wíl zetten om wat meer over dingen na te denken direct wordt afgestraft, omdat alle zijpaadjes waarop ik dan beland ‘cynisme-verhogend’ lijken te werken. Al is het natuurlijk wel fijn voor Amerikaanse kijkers om wederom te zien hoe één van hun landgenoten wel even wat oplost daar op dat oude Europese continent. Waardoor ik nu qua setting dan ineens aan Suspiria moet denken. Maar die is zó gruwelijk veel interessanter en beter. Ondanks dat de makers van Immaculate met de eindscène hárd proberen om met iets controversieels de juiste ‘poster-quotes’ te krijgen…