Pretty as a Picture: The Art of David Lynch (1997)

Soms is het kijken naar een documentaire misschien nog wel gaver dan het zien van een mooie film. Zeker als de documentaire gaat over iemand waar ik sowieso al enorm veel bewondering voor heb. Dat ik daarnaast een film aan het maken ben met iemand waarvoor David Lynch zeker één van de grote voorbeelden is maakte het kijken naar Pretty as a Picture: The Art of David Lynch nog wat intenser.

Pretty as a Picture: The Art of David Lynch komt uit 1997. Dat betekent dat de documentaire is gemaakt nét na Lost Highway. Je ziet zelfs beelden van de première, en tal van de acteurs uit die film komen aan het woord. Daarnaast was het ook wel fijn te ontdekken dat ik helemaal nog niet wist dat die kerel die in Mulholland Drive z’n espresso niet lekker vindt in het echte leven rondloopt met de naam Angelo Badalamenti. Inderdaad: de fantastische composer van vrijwel alle (of zonder “vrijwel”?) David Lynch-films.

Het mooiste aan Lynch vind ik eigenlijk z’n bescheidenheid. Hij zegt  letterlijk dat de originele ideeën die hij in z’n films verwerkt afkomstig zijn uit “de grote oceaan van ideeën die om ons heen hangt”, en waar hij via meditatie (hij doet al zo’n 35 jaar aan transcendente meditatie) toegang toe heeft, maar dat in principe iedereen daar toegang toe kan hebben. Klinkt mogelijk wat zweverig, maar het toont ook dat ie niet echt last heeft van egocentrische eigenschappen.
Als ik heel eerlijk ben, dan zou het erg gaaf zijn geweest als David Lynch die mentor was die ik op sommige momenten in m’n leven zocht/zoek. Natuurlijk moet iedereen zijn of haar eigen pad vinden, maar als ik één iemand zou mogen kiezen waar ik af en toe gewoon achteraan zou willen huppelen, dan was het David Lynch. Of hij nu biefstukken in z’n schilderen plakt en verwerkt of niet… ;-) .

IMDb: http://www.imdb.com/title/tt0192470

P.S. Oh ja, het was een tv-documentaire, dus ik weet niet of je ‘m zomaar ergens kunt vinden. Mogelijk is ie te downloaden.