Wil je erachter komen hoe mega-heftig oorlog is, dan is Warfare dé film voor jou. Niet normaal hoe intens de beleving tijdens deze film is, zeker als na de titel het waargebeurde verhaal in real time verteld wordt. Niet voor tere zieltjes dus, maar eigenlijk toont de film – naast de enorm strak geregisseerde professionaliteit van zo’n NAVY Seals-team – hoe volkomen nutteloos oorlog eigenlijk is, en dan met name de Irak-oorlog. Geregisseerd door Ray…
Lichtelijk terughoudend was ik wel, doordat ik niet enkel positieve verhalen hoorde over deze remake van een 1981-spionagethriller, maar ik had afgelopen zondagavond wel behoefte aan wat lekker escapisme. En yes, The Amateur was beter dan ik verwachtte, ook al lijken er een paar scènes iets te rigoureus (weg)geknipt en speelt Rami Malek hier die emotionele pijn inderdaad niet zo ‘goed’/geloofwaardig. Iets dat hem in Mr. Robot (tv) zoveel beter afging, maar daarin was het…
Wat ik vrijwel direct bemerkte tijdens Novocaine, was dat ik, door het schrijven van inmiddels zo’n 2.000 recensies, wel wat kritischer ben dan de meeste van mijn vrienden. Want waar twee (lichtelijk aangeschoten) vrienden na afloop scandeerden: “Dit is waarom we vaker naar de bios moeten..!“, daar vond deze (nuchtere) Filmofiel het niet enórm positief dat ik zo’n beetje alle punchlines in de dialogen al kon invullen vóórdat ze uitgesproken werden. Dus ja, zeker vermakelijk,…
Yes, na het wat over-pretentieuze van Parthenope was dit wel heerlijk relativerende quatsch, met een topcast die tijdens het maken mogelijk meer plezier heeft gehad dan wij in de bioscoop hadden. Niet dat Death of a Unicorn zwaar tegenviel hoor, maar neem aub. niets al te serieus, want dat past echt niet bij deze Paul Rudd-Jenna Ortega-film van Alex Scharfman, die vooral als ‘additional crew‘ ooit ervaring opdeed bij zeker drie topfilms (waaronder een Oscarwinnaar!).…
Nee, dit Marvel-pad lijkt nogal wat verkeerde afslagen genomen te hebben. Naast het erg slecht geschreven script (dat ook inhoudelijk voor vertrouwensproblemen zorgt), moet je je ook nog herinneren wat er in The Incredible Hulk in 2008 (!!!) gebeurde, want anders snap je waarschijnlijk niks van het verhaal. Ik dacht dat het kwam doordat ik die The Falcon and the Winter Soldier-serie niet gezien heb, en ik ook die bewust verwarring zaaiende What If..?-serie heb…
Soms wordt mij wel eens ‘verweten’ dat ik té kritisch ben, of enkel arthouse-films wil zien. Iets dat ik kan begrijpen – veel mensen hebben aan het eind van een stressvolle werkdag vooral zin in ‘vluchtvermaak’ – en iets waar ik natuurlijk rekening mee móet houden, wil jij iets aan mijn recensies hebben. Daarom meld ik ook graag, dat ik op momenten net zoveel zin heb in lekker escapisme hoor. En dat is exact wat…
Door de komst van allerlei streamingdiensten, die ook allemaal voldoende content moeten hebben om iets aan te kunnen bieden, lijkt ook mijn kritische blik ietwat veranderd. Elevation is namelijk een film die op bijvoorbeeld Apple TV of Netflix best wel eens een verrassing kan zijn, maar waarvoor een bioscooprelease nét wat te ‘groot’ is. Of althans: mijn verwachtingen bij een bioscoopfilm zijn toch nog altijd een stuk hoger, dan bij films die vroeger als straight-to-video…
Yes, I was entertained..! Maar uiteindelijk ook wel wat teleurgesteld. Denzel steelt zo’n beetje elke scène waarin hij zit, Mescal is overtuigend maar geen Crowe en Pascals karakter is interessanter dan de film ‘m ruimte gaf. Waarmee ik direct bij m’n grootste kritiek op Gladiator II kom: de film bevat enkele zeer ‘grootse’ thema’s, maar het scenario (en zeker enkele dialoog-scènes) lijkt de kwaliteit te missen om die thema’s te kunnen dragen. Of de thema’s…
Sinds m’n bezoek aan SXSW 2023, en daar de opnames van de allereerste Chinwag-aflevering bijwoonde, ben ik een fervent luisteraar van deze Paul Giamatti-podcast over monsters, Bigfoot, UFO’s en wat dies meer zij. Niet al te lang geleden hadden ze Jesse – The Social Network, Zombieland – Eisenberg te gast naar aanleiding van z’n rol in deze film. ‘Sasquatch’ is namelijk een Bigfoot-achtig wezen dat mogelijk de uitgestrekte bossen van het Noord-Amerikaanse continent bewoont, en…
Ruim tien jaar geleden verraste Jeremy Saulnier mij al snoeihard met Blue Ruin, dus dat hij schrijnend onrecht met ballen durft aan te (laten) pakken, dat wist ik al. Combineer dat met geweldig gedetailleerde (en wat jaloersmakende) dialogen, een scherpte inzake door mannelijk testosteron beïnvloede pissing contests, een behoorlijk opvallende muziekkeuze (to say the least), een hoofdrolspeler die me keihard achterover deed slaan en eigenlijk twee al vrijwel volwaardige drama’s/films in één, en je begrijpt…
Tja, meestal ga ik graag volledig onvoorbereid en onwetend naar een nieuwe film. Dus toen ik gisteren zag dat deze ‘ineens’ al draaide, toog ik vol goede moed naar de lokale IMAX-zaal. Toch wel beetje geïntrigeerd door de mystiek rondom de ‘originele’ films (waarbij Brandon – zoon van Bruce – Lee op verdachte wijze om ’t leven kwam), kwam ik bij deze 2024-versie van The Crow echter van een spreekwoordelijk ijskoude kermis thuis. Nee, dit…
Het enige dat de intensiteit van de snoeiharde actie in deze Indiase megahit overtreft, is de dramatische intensiteit van zowel de good als de bad guys bij het verliezen van een metgezel. En aangezien er zo’n 50-60 mensen lijken te sterven in de megavette gevechten in een voornamelijk rijdende trein, biedt Kill dus nogal wat bloed én tranen. En ik moet toegeven: ik ben zulk groots drama in dit soort actie-rollercoasters niet echt gewend, maar…