Oh yes, Furiosa: A Mad Max Saga weet niet alleen bijna té geloofwaardig de wereld van Mad Max te koppelen aan onze huidige tijdgeest (en problemen), maar voert ons ook binnen een paar milliseconden terug naar de sfeer van die geweldig bombastische comeback-verrassing Fury Road uit 2015. Al lijkt in Furiosa het verhaal een stuk belangrijker dan de overweldiging, waardoor ik in eerste half uur toch ook iets te makkelijk afgeleid werd… Waardoor ik aan…
Yes, ergens voelt de Planet of the Apes-franchise die is opgetuigd sinds Rise of the Planet of the Apes (uit 2011) nu al wat ‘klassiek’ aan. Terwijl er in m’n hoofd wel een steeds grotere ‘wrijving’ ontstaat inzake hoe de tijdlijn van deze franchise ‘klopt’ met de opzet van het 1968-origineel met Charlton Heston. Maar dat is puur wat onbelangrijke ‘puzzelwrijving’, to be honest. Wat mij vooral opviel, was hoe een groepje nogal luidruchtige jonge…
Commercieel gezien is het beste aan een verbruiksproduct dat je het na verbruik eigenlijk direct weer vergeet, zodat je hopelijk weer sneller zin krijgt om weer te gaan verbruiken. Nou, aan het eerste deel van die stelling voldoet dit massaproduct met gemak. En over het tweede deel ben ik (net) niet zo negatief als je mogelijk denkt, want Godzilla X Kong: The New Empire is zeker ook makkelijk behapbare quatsch, waar ze zo nog tientallen…
Misschien wel het verrassendste aan deze Oscarwinnaar is dat het overgrote deel van de film eigenlijk ‘oorlogsverwerkingsdrama’ is, waarbij de visual effects (waarvoor de film dus Guardians 3, Napoleon, The Creator en M:I – Dead Reckoning 1 versloeg!) vooral ondersteunend aan het verhaal ingezet worden. En dat verhaal is – zie de titel – een lekker klassiek Godzilla-origin-achtige-story, maar wat dus vooral gaat over eer, opoffering en iets van verlossing voor een volk dat zich…
Met gemak de leukste actiekomedie van het jaar, en ik denk dat ik dat nu al voor heel 2024 kan claimen. Wát een heerlijke chemistry, wát een fijne zelfspot (Deadpool, let even op…), wát een hoofdrolspelers en wát een heerlijk vermakelijk entertainment. Met een verhaal dat net zo simpel is als dat het door de dynamiek bijna door de vierde muur breekt, maar vooral: een grote ode en hommage aan het vak stuntman, met volgens…
Opvallend dat het serieus nemen van acteurs in mascottepakken niet het meest opmerkelijke aan een film is. En ook die zwart-wit setting in deze originele slapstick-komedie niet, noch het schamele budget van net 150.000 dollar. Voor mij was het meest opmerkelijke – nadat ik even twijfelde of ik wel bij de juiste film zat – dat ik met gemak ruim 1 uur en 3 kwartier geboeid bleef. Maar ja, dit is dan ook één van…
Het eerie gevoel dat Alex – Ex Machina, Annihilation, Men, Devs (tv) – Garlands nieuwste film oproept komt volgens mij doordat hij een ‘waarschuwingsfilm’ heeft gemaakt in een stijl die je kent van klassiekere oorlogscorrespondent-verhalen, maar dan gezet in zo goed als hedendaags Amerika. Met een president (Nick Offerman) die koste wat het kost aan de macht wil blijven, en daarvoor alles de vernieling in laat lopen. Maar Civil War gaat vooral over journalisten en hun…
Door z’n première op SXSW had ik lichtelijk al wat goede hoop. En deze werd vrijdagavond voor mij waarheid : Dev Patels regiedebuut Monkey Man was niet alleen heel vet, doordat hij hiermee z’n voorouders’ cultuur in een John Wick–Oldboy-achtig vechtersjasje kon gieten (en daarmee een supercoole film kon maken), maar ook lekker surrealistisch (en persoonlijk), waardoor je continu voelt dat hij deze film ‘moest’ maken. Al zal ook deze voor sommigen wel weer té…
Nu kan ik wel heel makkelijk “Thelma & Louise on steroids” typen, maar ergens ‘mag’ ik dat niet, want moet eerlijk toegeven dat ik die Susan Sarandon-Geena Davis roadmovie nooit gezien heb (omdat het einde mij toen direct verklapt werd)..!! Maar Love Lies Bleeding lijkt zeker wel een soortgelijke opzet en/of thematiek te hebben ja, maar dan met een bodybuilder in één van de hoofdrollen. Waardoor ik deze film beter in een oneliner als “a…
Nee, deze remake heeft geen Patrick Swayze, geen Ben Gazzara, geen Sam Elliot, geen Kelly Lynch en geen “It’s my way or the highway!” Maar eerlijk gezegd: ik word een beetje moe van het moeten erkennen dat de ‘jeugd van tegenwoordig’ gewoon gewend moet zijn aan mindere kwaliteit. Al ben ik dan in hun ogen misschien ook wel een “ouwe lul”, maar deze 2024-versie van Road House is niks meer dan een simpele knokfilm, ditmaal…
“Ja, ik kijk eigenlijk bijna alles..!“, klonk m’n lichte verontschuldiging toen iemand me vroeg naar welke film ik gisteravond ging. Want als ik het echt superdruk had gehad, dan had ik dit vierde deel net zo makkelijk overgeslagen als het derde. Maar dat maakt natuurlijk ook weinig uit, want deze franchise is vooral leuk vanwege het trachten herkennen van alle stemacteurs en het ‘flitsende vermaak’. Qua verhaal is het namelijk 100% formulewerk. Iets dat ik…
“Alsof ‘shock-regisseur’ Larry – Kids, Bully – Clark een Coen-script heeft verfilmd“, was m’n eerste reactie na deze zwaar teleurstellende ‘lesbische actiekomedie’ van Ethan (zonder z’n broer) Coen. Een teleurstelling die ik nóg steviger voelde omdat ik me behoorlijk kapot ergerde aan (het ook redelijk rammelende Texaanse accent van) één van de hoofdrolspelers, misschien wel omdat ik haar onlangs juist erg goed en enorm cool, stoer en zelfverzekerd zag spelen in Sanctuary. Een vriendin naast…