Natuurlijk zijn je verwachtingen voor dit tweede deel hoger dan bij het eerste deel uit 2010, maar als je die verwachtingen uit weet te schakelen, dan voelt dit tweede deel nog altijd behoorlijk in onbalans, ondanks de aanwezigheid van waarschijnlijk de beste actrice van haar (jonge) generatie. Waar het eerste deel het grove geweld en de lompe dialogen nog koppelde aan ontwapenende naïviteit, daar is dat naïeve in dit tweede deel (logischerwijs overigens) verdwenen. En…
Voordat ik Pain & Gain had gezien hoorde ik iemand al heel dramatisch zeggen dat hij ervan baalde dat hij de twee uur die hij in deze film had gestoken nooit meer terug kon krijgen. Nu had ik na afloop van deze nieuwe van Michael Bay niet exact dezelfde gedachte, maar halverwege vroeg ik me wel af of ik niet beter weg kon lopen bij deze compleet lege en oppervlakkige film. Want Pain & Gain is…
Wat me direct opviel bij Neill Blomkamps nieuwste is dat je duidelijk voelt dat hij van de maker van District 9 is, dus met eenzelfde rust in de vertelling. Ik vond het namelijk behoorlijk opmerkelijk (en fijn) dat een grote zomerblockbuster gewoon durfde te beginnen met een normale uiteenzetting van de verschillende karakters, zonder direct “dikke vette actie” in je gezicht te gooien. Opvallend ook dat er na afloop van de film best veel “Hey, dat was…
In het kort: The Heat is een stuk leuker dan Identity Thief en zo’n beetje alle komedies waarin ik Sandra Bullock ooit gezien heb. Maar The Heat is ook de nieuwe van Paul Feig, die twee jaar geleden internationale faam behaalde met het geweldige Bridesmaids. En zó leuk is The Heat (bij lange na?) niet. Dat is geen schande, en veel van de humor in The Heat werkt ook erg goed, maar je voelt wel…
Volgens mij is het grootste ‘probleem’ van The Lone Ranger niet de lichte onbalans in Verbinski’s regie (‘genre-onconventionaliteit’ is toch ook één van z’n kenmerken?), maar het feit dat het teveel een herhaling van zetten lijkt. Want naast de producent, regisseur en hoofdrolspeler zijn ook de schrijvers van Pirates of the Caribbean terug. Maar qua combinatie van avontuur en humor zijn de (eerste!) Pirates-films beter, en qua western-‘Deppsurdisme’ werkte de formule beter in Rango. Niet…
Lichte verwarring hier, want toen ik gisteravond The Wolverine in een volle bioscoopzaal zag vermaakte ik me behoorlijk stevig, maar toen ik naar buiten liep voelde ik toch een lichte teleurstelling. Nu ik tijdens dit schrijven echter meer en meer terug haal, krijg ik het gevoel dat regisseur James Mangold deze film misschien wel als iets van een tussendoortje en/of opmaat voor Bryan Singers X-Men: Days of Future Past (2014) heeft gemaakt (of moest maken?),…
Zoals Red in 2010 een flinke verrassing was, daar stelde dit bijna verplichte tweede deel ook zeker niet teleur. Al waren m’n verwachtingen vooraf niet al te hoog, ik kreeg wel exact de combinatie van actie en humor waar ik zin in had. En misschien kan Bruce Willis z’n Die Hard-franchise beter voorgoed inruilen voor deze, want Live Free or Die Hard en A Good Day to Die Hard hadden net zo goed door die ‘Luc-Besson-lopende-band-productiemaatschappij’ gemaakt kunnen worden (denk Transporter, Colombiana, Taken, Taken 2), terwijl deze…
Bekijk Pacific Rim met de gedachte dat regisseur Guillermo del Toro waarschijnlijk gewoon een hele vette en vermakelijke monsterfilm wilde maken, deels vergelijkbaar met de Japanse monsterfilms uit de vijftiger en zestiger jaren van de vorige eeuw die hij als klein jochie zag. Dus verwacht zeer heftige actie, geweldige (alhoewel door de 3D wat donkere) gevechten tussen buitenaardse Godzilla-achtige monsters en door mensen gemaakte super-robots, steden die gesloopt worden als kaartenhuizen en over-the-top testosteron, en dan kun…
Tot driekwart redelijk overdonderend vermakelijk, maar uiteindelijk viel World War Z toch wel tegen. Mogelijk dat m’n teleurstelling iets van doen heeft met m’n voorliefde voor dit soort apocalyptische films, en dat ik – ook door de aanwezigheid van Brad Pitt en regisseur Marc Forster – meer verwachtte dan enkel een wannabe blockbuster. Alhoewel dat “wannabe” er waarschijnlijk wel af kan, want ondanks dat de geldschieters – die zo’n 200 miljoen (!) dollar hebben opgehoest voor…
Yes, ik zat er werkelijk héérlijk in, in deze remake van de eerste twee ‘Christopher Reeve’-Superman-films. Okay, op een paar momenten zie je door de visual effects de film niet meer, maar ondanks een paar kleine kritiekpunten pakte de film me stevig beet en vond ik ‘m veel beter dan vrijwel alle remakes en reboots van de laatste jaren. En ik durf zelfs te beweren, zeker voor tieners die deze film nu zien en de…
After Earth heeft de geruchten dat Will Smith, die ook met het idee voor deze film kwam én ‘m produceerde, een scientology-aanhanger is alleen maar doen toenemen. En ik moet zeggen: de film bevat ook een aantal niet-te-missen spirituele boodschappen die nogal in your face worden gegooid, ook door regisseur M. Night Shyamalan. Maar uiteindelijk is deze film – die door Smith deels is opgezet om z’n zoon Jaden een podium te geven om door…
Allereerst: ik ben geen trekkie, dus me pissig maken om de veranderingen die J.J. Abrams heeft doorgevoerd in het ‘alternatieve’ universum waar zijn Star Trek-franchise zich afspeelt, die deren mij niet. Ik houd wel van Abrams’ vrij simpele popcorn-entertainment, maar moet ook zeker toegeven dat ik na Star Trek Into Darkness lang niet zo weggeblazen was als na het eerste deel van zijn reboot. Maar vermakelijk is ie zeker, met vooral gruwelijk veel heftige actie. Misschien…