Films over een niet zo florissante toekomst boeien mij altijd al wat meer, en de sfeer die wordt neergezet in The Hunger Games werkt voor 85% ook erg goed. Voor de rest is de film ook erg vermakelijk, met een Jennifer Lawrence die haar rol uit Winter’s Bone commercieel (en succesvol) heeft vertaald naar hoofdrolspeler Katniss Everdeen. Dit is deze eerste van vier films, gebaseerd op de zeer populaire boeken van Suzanne Collins. Maar als…
Tja, voordat ik John Carter afgelopen maandag in een IMAX-zaal zag had ik er vrijwel alleen slechte dingen over gehoord. ’t Feit dat de film meer dan 200 miljoen dollar heeft gekost, gecombineerd met ’t feit dat het oorspronkelijke verhaal van Edgar Rice Burroughs al door heel veel films als inspiratiebron is gebruikt (James Cameron heeft letterlijk gezegd dat hij voor Avatar veel inspiratie uit Burroughs’ John Carter-verhalen heeft gehaald), heeft ervoor gezorgd dat iedereen…
Na de gruwelijk succesvolle KONY2012-YouTube-actie is de urgentie van deze film wel wat verdwenen, zeker omdat die YouTube-video ook al voldoende gedramatiseerd is. Maar Machine Gun Preacher is zeker wel interessant, omdat het ten eerste een biopic van een echte bad-boy-turns-hulpverlener is. Daarnaast snap ik critici überhaupt niet wat er tegen het vragen van aandacht voor deze gruwelijkheden is, dus een film als deze verwelkom ik daarom ook graag. En ten derde is het de…
Misschien wel ’t leukste aan Tower Heist voor mij is dat ik ‘m gisteren onwetend terugbracht naar de videotheek, waar me werd gevraagd wat ik er van vond. “Ach ja, ik had lage verwachtingen, dus ik heb me aardig vermaakt”, was m’n response. “Ik schat een 6,2 of een 6,3 op IMDb.” Toen we even later op IMDb checkte in hoeverre m’n gok klopte kreeg ik ’n glimlach op m’n gezicht, want die 6,3 klopt dus…
Een film die mij halverwege letterlijk de zin “Waarom is hier nooit eerder op deze manier een film over gemaakt?” laat uitspreken wil ik natuurlijk zonder pardon aanraden, zeker omdat het ook gewoon heerlijk popcorn-vermaak is. Daarbij lijkt deze ‘low budget’-film een fijne sneer te geven aan z’n bijna vijftien keer duurdere grote neef, zag ik in deze debuutfilm (!) één van mijn gaafste dromen op het witte doek verschijnen (mede daarom ook bovenstaande quote)…
Ik ging gisteravond zonder enige voorkennis – buiten het zien van de hilarisch droogkomische trailer – naar Plan C. Als ik namelijk had geweten hoe persoonlijk deze film voor schrijver en regisseur Max Porcelijn was geweest, dan was ik er sowieso al anders ingestapt. Dan had ik namelijk zeker geweten dat die wat ongemakkelijk aanvoelende authenticiteit ‘echt’ was. Nu schoof ik het wat af op “misschien ligt deze humor mij net niet“, want de overige filmliefhebbers…
Allereerst: Contraband is een remake van Reykjavík Rotterdam, een IJslandse/Duitse/Nederlandse productie uit 2008. Een klein gevoel van trots geeft me dat als Nederlander wel, maar verder hoef ik hier niet op in te gaan. Contraband speelt zich namelijk af tussen New Orleans en Panama, met een Mark Wahlberg die redelijk op de automatische piloot de rol van voormalig smokkelaar speelt die na een domme actie van z’n schoonbroertje – inderdaad – ‘one last job‘ moet doen…
De film is net zo ambitieloos als hoofdrolspeler Nick (Jesse Eisenberg), en dat is maar goed ook, want daardoor genoot ik zaterdagnacht behoorlijk van deze stoner-idiot-comedy die qua kwaliteit ergens ’t midden houdt tussen Zombieland (regisseur Fleischers debuut-hit) en Your Highness. Perfect voor een avond met vrienden en een krat bier (en/of een paar pretsigaretten), maar niet geschikt voor serieuze recensenten… Gelukkig ben ik niet altijd serieus, want als je deze film serieus neemt dan mis…
Safe House is gewoon een vermakelijke actiethriller waarin Denzel Washington toont dat hij op driekwart van z’n ‘vermogen’ nog altijd meer cool heeft dan bv. Jason Statham, terwijl hij toch ook al tegen de 60 loopt. Ik vond de film bij vlagen spannend (ik voelde m’n handen zelfs af en toe lichtjes samenknijpen) en gelukkig niet té voorspelbaar. Maar voordat ik je verwachtingen te hoog maak, meer dan een goedgemaakt tussendoortje op een verrassende locatie is het…
Dat de gruwelijke slachting van zo’n beetje een hele stad aan het begin van de Tweede Sino-Japanse Oorlog (1937-1945) naderhand om diverse redenen in de doofpot werd gestopt is al genoeg reden om City of Life and Death te kijken. De gruwelijkheden worden in zwart-wit getoond, wat mogelijk voorkomt dat je wegrent van een scherm dat anders te roodgekleurd wordt, en door niet te kiezen voor één rode draad neemt regisseur en schrijver Chuan Lu…
Interessante maar volgens mij niet geheel uit de verf komende film over een tweetal roodharigen die het gehad hebben met de wereld waarin ze gepest worden en op een Natural Born Killers-achtige road trip gaan. Dat is in het kort Notre jour viendra, een film die zeker lekker blijft hangen, maar die de gruwelijk hoge verwachtingen die ik had na ’t zien van de trailer helaas niet waarmaakt. Of zou ik iets gemist hebben..? Regisseur…
Wat deze film in de line up tijdens het PAC-festival afgelopen zondag deed weet ik niet. Ik heb iets ontzettend interessants gemist of mogelijk denkt men dat elke niet Engels- of Nederlandstalige film in het arthouse-circuit hoort. Headhunters is namelijk een aangename boekverfilming die het moet hebben van wat zwarte humor, maar vooral van een flink aantal twists. En dus is dit eigenlijk een leuke puzzelfilm, maar ik heb het gevoel dat er één zo’n grote fout…