Yes, ik genoot best hard van deze nieuwe Dreamworks-animatie, al voelde ik een paar keer ook wat cynisme opkomen. Deze sci-fi-animatie – tijdens de film ontdek je langzaam waar het verhaal zich afspeelt; denk de originele Planet of the Apes meets Waterworld ;) – zou je in een cynische bui ook een best simpel Disney-verhaaltje kunnen noemen, maar vrees dat je met de ‘juiste’ dosis cynisme elk sprookje onderuit kunt schoffelen. Als in: de boodschap…
Doen ze het gewoon wederom, maar nu met een beginnend puber..! Ik werd vooraf al door een bevriende GZ Psycholoog getipt, die vooral verbaasd was hoe haar 8-jarige dochter en haar vriendinnetje het verhaal best goed leken te begrijpen, terwijl zij – vanuit haar normaliter zeer kritisch-professionele houding – zó enthousiast was dat ze deze film mogelijk wel als inspiratie- of referentiemateriaal bij systeemtherapie (a.k.a. gezinstherapie) in wil gaan zetten. En inderdaad: ik voelde me…
“Ja, ik kijk eigenlijk bijna alles..!“, klonk m’n lichte verontschuldiging toen iemand me vroeg naar welke film ik gisteravond ging. Want als ik het echt superdruk had gehad, dan had ik dit vierde deel net zo makkelijk overgeslagen als het derde. Maar dat maakt natuurlijk ook weinig uit, want deze franchise is vooral leuk vanwege het trachten herkennen van alle stemacteurs en het ‘flitsende vermaak’. Qua verhaal is het namelijk 100% formulewerk. Iets dat ik…
Technisch en esthetisch gezien is Spider-Man: Across the Spider-Verse mogelijk nóg creatiever dan het ontzettend verrassende, ambitieuze en Oscar-winnende Spider-Man: Into the Spider-Verse. Met een ontiegelijk aantal grote namen in de (voice-)cast ook zeker een geweldig feest der herkenning, en een ‘diepere’ laag in het verhaal deed me zelfs heel kort aan Lynch’ Twin Peaks denken (mega-compliment wat mij betreft ja). Maar wat me wel tegenstond: ik wist vooraf niet hoe opzichtig het verhaal à…
Nu maakte Capharnaum als vluchtelingendrama bij mij mogelijk wel meer indruk, om eerlijk te zijn, maar dat neemt niet weg dat het Deens-Amerikaanse Flee eigenlijk net zo’n must-see is voor mensen die bijvoorbeeld ooit ergens tegen de komst van een AZC gedemonstreerd hebben, of die op andere (al dan niet racistische) wijze hun lompheid hebben geuit over politieke vluchtelingen. Daarnaast heeft deze verrassende mix van animatie, echte beelden én opvallend ‘gescripte’ interviewscènes iets werkelijk unieks…
Deze nieuwe Pixar-animatie is veel meer Disney-sprookje (check zeker ook de muziek) dan Pixar-original, en daarmee dus zeker ook nogal formule-matig (in zowel thematiek als uitvoering). Maar wel gezet in een enorm levendige en kleurrijke omgeving, en met een paar ‘lessen’ – over identiteit, een drang naar vrijheid, stoerheid die onzekerheid verhult, en dergelijke – die zeker nuttig zijn voor elk kind. Al vroeg ik me wel de hele film af, hoeveel scooter-merk Piaggio heeft…
Omdat ik gisteravond zin had in wat escapisme, was de keuze voor deze Netflix-film snel gemaakt. En inderdaad, ik snap die positieve reacties als “leuke hyper-energieke familiefilm” wel. Maar met een iets kritischere blik is The Mitchells vs the Machines vooral ook een samenraapsel van veel films (denk Zombieland meets We’re the Millers meets iRobot meets Wreck-it Ralph meets The Terminator, en nog wat andere) die in hun respectievelijke genres mogelijk allemaal (net wat) beter…
Net na het zien van deze nieuwste en prachtig vormgegeven Disney-animatie dacht ik: “Ja, meer dan vermakelijk en geweldige visuals, maar is het verhaal niet wat té formule-achtig?“, maar nog geen dag later nuanceer ik dat toch wel graag naar het 100% positieve. Raya and the Last Dragon biedt namelijk niet alleen ontzettend veel ‘family fun‘, maar ook een cultuurrijkdom en vooral flink wat thema’s die zó ‘waar’ zijn, dat mijn (mannelijk?) cynisme die wat…
Het Ierse WolfWalkers is een ambachtelijke animatie van de bovenste, meesterlijke plank. Geweldig verweven muziek, Keltische tekens/invloeden en thema’s waar de beste films zich aan wagen maken deze animatie voor mij de absolute frontrunner voor de Beste Animatie-Oscar van dit jaar. Maar dus wel meer Studio Ghibli dan Pixar, dus minder ‘perfectly smooth‘, maar uiteindelijk wel een stuk indrukwekkender. Met één bekende (stem)acteur die eens een keer niet dood gaat, maar toch een mooie wedergeboorte…
Mede doordat de release van Soul door corona meermaals verplaatst werd, kwam ie bij mij eigenlijk op een perfect moment binnen. De mooie boodschap past namelijk geweldig bij Kerst, en ik moet eerlijk zeggen: ik kon er enorm veel op projecteren. Als verhaal over een al dan niet gestorven jazzmuzikant volgen we zijn titulaire ‘ziel’, waardoor er tal van gave thema’s aangehaald kunnen worden. Dit geeft de film een menselijkheid waar veel live action-films jaloers…
Allereerst: ik zat eigenlijk helemaal niet op een vierde Toy Story-deel te wachten. Achteraf gezien ben ik blij dat van mijn verwachting zo’n 85-90% volledig onjuist bleek: Toy Story 4 ‘vermoordt’ de eerdere trilogie inderdaad, maar uit die metaforische dood ontstaat nu een quadrilogie die vooral Woody nóg meer laat leren, en daarmee nog menselijker maakt? Net als vooral deel 2 veel meer een film over vriendschap en onvermijdelijke stappen die ‘we’ in het leven moeten…
Zes jaar na Wreck-it Ralph volgt het tweede avontuur van de wat sullige goedzak/sloper Ralph en z’n beste vriendin: Vanellope von Schweetz. De naam van Sarah Silvermans karakter is typerend voor de humor in dit geweldige vervolg, en naast ongelooflijk veel inside jokes (waarmee de film ook meer dan vermakelijk is voor volwassenen) bevat de film ook een prachtige boodschap voor kinderen en ogenschijnlijk perfect opvoedadvies. Ik vond Ralph Breaks the Internet een heerlijke animatie met…