Ik raakte aardig geïntrigeerd toen ik de vele positieve verhalen over het geanimeerde Spider-Man: Into the Spider-Verse hoorde. Na het winnen van de Golden Globe heb ik ‘m dan ook maar snel gekeken, en ik begrijp nu goed waarom deze film zo’n brede groep kijkers kan bekoren. Ten eerste is de film vanuit visueel-technisch oogpunt de meest authentieke comic-verfilming aller tijden, maar daarnaast hebben de schrijvers de vele verschillende Spider-Man-versies zo goed bij elkaar gekregen,…
Wederom een heerlijk avontuur van Wes Anderson, die vanwege z’n vorm – stop-motionanimatie – ook net wat meer speelruimte heeft om nóg fantasievoller te zijn. En met die speelruimte creëert Anderson een wereld waarop je tal van interpretaties en projecties los kunt laten, waardoor je eigen inbreng jouw beleving nog persoonlijker en/of rijker zal maken. Met een geweldig brede voice-cast, met afwisselend Anderson-alumni (als Bill Murray en Edward Norton) en ‘nieuwkomers’ als Harvey Keitel en…
Allereerst: ik zag met m’n neefje en nichtje de NLs nagesychroniseerde versie (met Rico Verhoeven!). Allertweet: ik had vooraf geen trailer gezien met de originele stemmen. Resultaat: ik vermaakte me best wel goed met dit simpele maar effectieve verhaaltje over een stier die helemaal geen vechtstier wil worden en z’n weg in het leven moet zien te vinden. Daarnaast verraste Verhoeven me enorm met z’n stemacteren, terwijl de film ook best subtiel genuanceerd is over…
Pixar verbaast en verrast ons al sinds het geweldige Toy Story uit 1995, en met Coco voegen ze weer een prachtig nieuw hoofdstuk toe aan hun imposante oeuvre. Een ontzettend mooi verhaal dat perfect past bij de Kerst (ook al speelt het verhaal zich af rondom Allerzielen a.k.a. Día de los Muertos a.k.a. 2 november), met heerlijk Spaans er doorheen, waardoor het één van de eerste grote Hollywoodfilms is waarin latino’s zich eindelijk eens met…
Deze meest succesvolle anime ooit biedt zulke mooie beelden dat je af en toe naar gelaagde en bewegende schilderijen denkt te kijken. Daarnaast zitten er mooie Shinto-wijsheden in en biedt de film een fantastische fantasie die alsmaar grootser wordt door de verschillende onthullingen. Nu zie ik zelf inmiddels ook het ‘gevaar’ van geloven in zulke fantasieën, maar deze film toont ook een wat ongekend ‘zelfvertrouwen’: populaire en zelfverzekerde cultuur die niet uit Hollywood komt. En misschien…
Okay, waar begin ik…? Met een oneliner als “Sausage Party is like Toy Story on steroids and viagra!“? Of met de mededeling dat er dit jaar waarschijnlijk geen film zal zijn waarbij jouw ‘willing suspension of disbelief‘ groter moet zijn om de film überhaupt te trekken? Of met de waarschuwing dat deze animatiefilm TOTAAL ONGESCHIKT is voor kinderen? Al is m’n sensatiebeluste kant wel gruwelijk benieuwd naar hoe een ouder deze film pedagogisch verantwoord uitgelegd krijgt ;). Maar…
Mogelijk kwam het doordat ik niets meer dan simpel escapisme verwachtte, maar ik was best wel aangenaam verrast door Star Trek Beyond. Okay, het verhaal is makkelijk te vergeten en de film voelt voornamelijk aan als een zeer vette aflevering in een serie, met werkelijk adembenemende decors/set pieces/CGI, maar de positieve uitleg van die ‘verhaalkritiek’ is dat het plot eindelijk eens ondergeschikt lijkt aan de thematiek. En dat in zo’n grote zomerblockbuster… Dus nee: de…
Scenario-held Charlie Kaufman (Being John Malkovich, Adaptation, Confessions of a Dangerous Mind, Eternal Sunshine of the Spotless Mind) komt nu met z’n tweede zelf-geregisseerde film, en door het ogenschijnlijk mega-kleine verhaaltje én de stop-motion animatie waarin het verhaal gegoten is, lijkt deze niet verder van z’n bombastische meesterwerk Synecdoche, New York af te kunnen staan, maar thematisch gezien voel je wel degelijk overeenkomsten. Daarnaast lijkt het verhaal ongelooflijk saai en klein, maar interpretatie-wijs is het misschien…
Allereerst: Inside Out biedt geweldig vermaak voor zowel jong en oud, waarbij kids waarschijnlijk erg vrolijk worden van alle kleurtjes en het avontuur, terwijl het voor volwassenen af en toe best interessant wordt. Zó interessant zelfs, dat toen een vriendin na de film tegen me zei: “Ik zou de volwassen versie hiervan wel willen zien,” ik me herinnerde dat ik na tien minuten al aan Eternal Sunshine of the Spotless Mind moest denken. Nu moet je…
Het lastigste wat ik in deze recensie moet doen is trachten jouw verwachtingen niet al te hoog te maken, want eerlijkheid gebiedt me namelijk ook te zeggen dat ik met een best aardige glimlach de bioscoopzaal verliet gisteravond. Juist door mijn enorm lage verwachtingen was ik aangenaam verrast dat ik dit vijfde (!) deel misschien wel de beste vond na de eerste twee delen. Maar waar die eerste delen inmiddels tot de classics gerekend mogen worden,…
Wat me tijdens de voorpremière van Minions vooral opviel was hoe hard er gelachen werd door vooral vrouwen. Ik vermaakte me ook zeker, vooral door de lichte maatschappijkritiek en de muzikale links met het tijdperk waarin de film zich grotendeels afspeelt, al ‘herken’ je de humor wel érg goed uit de Despicable Me-films natuurlijk. Maar ik miste ook een beetje de ‘cuteness‘ van die films. Dit is een vrij straightforward ontstaansverhaal en een 100% prequel…
Een beetje het energieke, licht sci-fi en (daardoor) fantasieprikkelendere broertje van How to Train Your Dragon 2, want beide films zijn in mijn ogen duidelijke voorbeelden van hoe animatiefilms zowel voor kids als voor (‘pedagogisch verantwoorde’) volwassenen zeer bevredigend kunnen zijn. How to Train Your Dragon 2 verkent het grijze gebied tussen goed en kwaad iets beter dan Big Hero 6, maar deze is een stuk spannender, doordat ie zich in een meer herkenbare (en…