Ik weet niet zeker of het iets van opluchting was dat deze zeer populaire Tolkien-trilogieën nu eindelijk afgerond zijn (want heb op beide trilogieën toch wel wat kritiek), of dat het juist heerlijk meeslepend escapisme was, maar ik liep met een glimlach op m’n gezicht de bioscoop uit na het zien van The Hobbit: The Battle of the Five Armies. Het viel me op dat ik meerdere keren mee zat te bewegen, plus dat ik…
Als niet-lezer van de boeken was ik nogal verbaasd over de ‘sfeerverandering’ in dit derde deel van de The Hunger Games-franchise. Waar de eerste twee films het vooral nog moesten hebben van een overdaad aan futuristische glamour en actie, daar is dit derde deel (eigenlijk “deel 3a“) meer een rustige en wat duistere situatieschets. Plottechnisch lijkt het verhaal aardig bevredigend over twee films verdeeld te zijn, waarbij je in dit deel voelt dat de rem…
Christopher Nolan zet met Interstellar een flinke en hoopvolle stap voorwaarts, zeker als mijn interpretatie van wat ie wil zeggen de ‘juiste’ is. Waar z’n eerdere films vooral geweldig waren vanwege het gepuzzel (denk Memento en Inception) en hij daar in z’n Batman–reboots The Dark Knight en The Dark Knight Rises behoorlijk cynische maatschappijkritiek doorheen mixte, daar gaat hij hier dus een stap ‘verder’ door dat cynisme te vervangen door iets van metafysische hoop. En dat heeft inderdaad wel wat weg van het…
Had ik vooraf geweten dat de regisseur van Hector and the Search for Happiness eerder Hanna Montana: The Movie, Shall We Dance, Serendipity, The Mighty en Funny Bones had gemaakt, dan was ik er wel met andere verwachtingen in gestapt. Want ondanks dat ik best wel genoten heb van deze nieuwe film met Simon Pegg en flink wat andere grote namen, snap ik echt niet wat ie in een arthouse-bioscoop doet. Juist omdat de humor…
Als je de trailer van Guardians of the Galaxy hebt gezien, dan weet je waarschijnlijk al dat dit één van de verrassendste Marvel-films is, deels vanwege het feit dat 99,5% van de film zich niet op aarde afspeelt, maar vooral vanwege de heerlijke zelfrelativerende humor. In dat opzicht is de trailer de perfecte representatie van deze nieuwe van regisseur James Gunn, die me een paar jaar geleden enorm verraste met z’n vrij cynische superheldenfilm Super, na…
Nebraska is een prachtige en bij vlagen ook erg leuke film over illusies, teloorgang, melancholie, hebzucht én dromen. Gezet in een deel van Amerika dat ook opgegeven lijkt, had ik initieel het gevoel dat Alexander – Sideways, The Descendants – Payne een wat treurige film over gemiste kansen wilde maken, maar nu de film wat is bezonken heb ik toch vooral het gevoel dat hij met Nebraska iets over de noodzaak van dromen en zelfgecreëerde…
Met afstand de slechtste film die ik tot nu toe dit jaar gezien heb, en ik hoop (en verwacht) dat ik ook weinig slechters meer zal zien dan dit ogenschijnlijke kinder-filmproject waarin vrijwel elke actiescène in bullet time getoond wordt en alle reeds uitgemolken technieken, bijvoorbeeld alles wat maar in de lucht kan vliegen/zweven in 3D te tonen, tot ver voorbij den treure worden ingezet. En wat is Renny Harlin een luie flikker geworden zeg, om…
Ender’s Game is qua protagonist nogal een aparte science-fiction film, want de persoon die ‘ons mensen’ moet redden van een dreigende aanval van een buitenaards ras is een jaar of 14 oud. Dat roept direct wat ‘grotere’ vragen op natuurlijk, maar ondanks de vrij interessante en rustige opbouw, met zeker ook een aardige verrassing richting het einde, vraag ik me toch af of je het boek – waarop de film gebaseerd is – gelezen moet…
Net na het zien van 47 Ronin had ik zoiets van: “Ach, een simpele medium-budget film die de Japanse legende van de ronin uit de titel bij westerlingen introduceert. Vermakelijk, maar niet veel meer dan dat“. Nu ik echter weet dat 47 Ronin mogelijk de meest getroebleerde release van het jaar is, met een budget van minstens 175 miljoen (!) dollar, moet ik m’n kritiek toch wel wat anders verpakken. Of in elk geval steviger maken. Want…
The Secret Life of Walter Mitty is vrij ideaal om het nieuwe jaar mee te beginnen, want de thematiek “stop dreaming, start living” gaat zeker bij mijn 2014 passen. Daarnaast is de film zelf fijn vermakelijk, maar wel een beetje een aparte en subtiele mix van genres, wat het wat lastig maakt de film direct te plaatsen. Is het nu een komedie met een serieuze ondertoon, of toch veel meer een drama met zeker één…
The Hobbit: The Desolation of Smaug is gelukkig een stuk beter dan The Hobbit: An Unexpected Journey, wat ik enkel al kan illustreren door het feit dat in dit tweede deel het reisgezelschap opgesplitst wordt en ik me daadwerkelijk een paar keer afvroeg hoe het nou met Gandalf of Kili en Tauriel was, en Peter Jackson me gelukkig nergens al te lang liet wachten om te switchen tussen deze verhaallijnen. Maar The Hobbit: The Desolation…
Mocht de Indiase VVV ooit verlegen zitten om een promotiefilm van het land, dan kunnen ze zo deze documentaire Hit the Road: India inzetten. Het land trok me nooit echt, ondanks dat ik meerdere verslagen van reizen van vrienden heb gehoord/-zien en/of beleefd, maar na het zien van deze two-man-crew-documentaire is dat aardig veranderd. Want wat de documentaire zeker duidelijk maakt, is dat de Rickshaw Challenge van Mumbai naar Chennai die plek in de top 10 van beste avonturen…