The Raven is ’n toonbeeld van ’n film die valt of staat bij je verwachtingen. Verwacht je een intieme kijk in het hoogstwaarschijnlijk getroebleerde leven van Edgar Allan Poe, één van ’s werelds grootste (horror)schrijvers, dan kom je bedrogen uit. Al is de film waarschijnlijk wél geïnspireerd op het nogal eigenaardige einde van Poe’s leven. Verwacht je echter ’n wat aparte kostuumfilm waarin wel degelijk wat gruwelijkheden voorbijkomen, zoals je die mogelijk kent uit de Poe’s verhalen…
Dat ik nog nooit van deze film gehoord had, terwijl hij toch geregisseerd is door maar liefst twee respectabele regisseurs (Curtis – L.A. Confidential, Too Big to Fail – Hanson en Michael – Nell – Apted), dat was sowieso al vrij opmerkelijk. Nu ik ‘m gezien heb begrijp ik ’t wel, want ondanks dat het op ’n ‘mooi’ waargebeurd verhaal is gebaseerd (over surflegende Jay Moriarty), is de film niet veel meer dan gemiddeld goed.…
Beasts of the Southern Wild is ’n PRACHTIGE film die terecht al vele prijzen won, waaronder maar liefst vier prijzen op het afgelopen Cannes festival, waaronder de FIPRESCI Prize (prijs van de filmcritici) en de Camera d’Or (beste debuutfilm), maar ook de prijs voor beste cinematografie en de Grand Jury Prize op het Sundance festival. Ik verwacht dat de film eind februari bij de Oscars ook de aandacht gaat krijgen die hij verdient, voor ’n groot deel…
Afgelopen zaterdag had ik afgesproken voor ’t eerst met m’n neefje (6) en nichtjes (3 en 8 jaar) naar ’n kinderfilm te gaan, en ik koos (gelukkig) voor Nono, het Zigzag Kind. Deels omdat ik er aardige dingen over gehoord had, deels omdat het de verrassende openingsfilm van het afgelopen Nederlands Film Festival was, deels omdat ik geen zin had in de eerste Sinterklaasfilm en deels ook omdat de andere optie, Mees Kees, is geschreven door…
De remake van één van Paul Verhoevens grootste Amerikaanse successen bevat meer actie dan spanning en is daarmee gewoon ’n aardig stevige sci-fi-actiefilm geworden, die echter op punten ook flink afwijkt van ’t origineel. Ik ken ’t originele Philip K. Dick-verhaal We Can Remember It for You Wholesale niet, dus ik weet niet welke versie meer trouw is, maar ik verwacht dat ik deze Len – Underworld, Die Hard 4 – Wiseman-versie wel ’n stuk makkelijker…
The Dark Knight Rises is de ontzettend grootse afsluiter van Christopher Nolans origins trilogy van onze vleermuizige vriend die ik deels om ’n geheel andere reden behoorlijk geweldig vond, maar waar ik als film toch ook wel wat op aan te merken heb. Dat betreft vooral ’t scenario, en daarin word ik misschien best wat zeikerig. En een aardig deel van me wil ook helemaal geen kritiek spuien, want ook ik heb me gruwelijk goed vermaakt. Daarbij…
Pixars nieuwste animatiefilm begint overweldigend mooi en leuk, lijkt wat kinderachtiger dan z’n voorgangers, is over het algemeen ontzettend vermakelijk, met een erg sterke ‘voice cast’ (Billy Connolly blijft natuurlijk één van de grappigste mensen op aarde), maar lijkt op ’t eerste gezicht ook meer een Disney-sprookje dan een Pixar-verrassing. Dat zullen de jongsten alleen maar geweldiger vinden, al zitten er wel wat enge actiescènes in voor de allerkleinsten, maar Brave miste voor mij wel…
Mogelijk doordat ik het niet verwachtte, maar Madagascar 3 is een stuk leuker dan Ice Age 4. Nu is vergelijken niet nodig, maar ik vind het opmerkelijk dat deze serie – over een leeuw, zebra, nijlpaard en giraffe die in deel 1 de Central Park Zoo ontvluchtten maar in deel 2 er weer alles aan deden om terug te komen – eigenlijk steeds leuker wordt. Beste toevoeging is waarschijnlijk het circus, want hierdoor worden er…
Dit vierde deel in de Ice Age-franchise is ’n echte familiefilm en eigenlijk de eerste van de vier waarbij ’t me opviel dat ik ‘m iets te ‘kindvriendelijk’ vond. “Kinderachtig” vind ik iets te negatief klinken, want ik heb zeker wel genoten, maar de vele nieuwe en zeer kleurrijke karakters lijken vooral te zijn toegevoegd om ’t wat kale verhaaltje te verdoezelen en de jongsten te vermaken. Daarnaast worden tieners gelokt door de stemmen van…
Eigenlijk had ik weinig zin in wéér ’n nieuwe Spider-Man-film, mogelijk omdat in m’n herinnering Spider-Man 3 nogal tegenviel. Ik had de trailers dan ook aardig vermeden, en vond ’t verhaal ook wat verdacht, aangezien ik ’t voorgevoel had dat Peter Parkers spinnenbeet misschien vooropgezet was, en dat was in de ‘originele’ Spider-Man uit 2002 helemaal niet ’t geval. Maar ik had dus niet alleen de verkeerde veronderstelling qua verhaal (niks geen prequel of sequel), m’n…
Raar dat ik bij de titel natuurlijk wel wist dat het ’n gruwelijk bekend sprookje van de Grimm broers was, maar dat gegeven had zich helemaal niet vermengd met mijn verwachtingen bij deze film. Want uiteindelijk is het originele verhaal er ‘gewoon’ één van het pure ‘kwaad’ tegen het pure goede, heerlijk zwart-wit verteld zodat het kinderen helpt een moreel besef te ontwikkelen. Dat dit niet werkt bij een film die kids vanaf 12 jaar…
De tweede in m’n pre-Prometheus–Alien-marathon was natuurlijk James Camerons Aliens, een gruwelijk ‘vet’ vervolg dat zeven jaar later werd gemaakt, maar zich wel 57 jaar later afspeelt. Qua diepgang op het eerste oog wat minder intrigerend, maar het lijkt wel dat Cameron z’n maatschappijkritiek ook in deze film al kon combineren met z’n kenmerkende sterke vrouwenrollen. En ik denk dat deze film ’t in 2012 nog altijd goed zou doen in de bioscoop; in elk…