Direct na afloop van Sherlock Holmes: A Game of Shadows zei ik tegen ’n vriend: “Ach, soms is ’t fijn om een film te kijken die je de volgende dag weer vergeten mag zijn“, maar toen besefte ik me dat ik er natuurlijk nog wel een recensie over moest schrijven, en dat ‘verminderde’ m’n gemoedstoestand wel wat. Ik vond dit tweede deel van Guy Ritchie’s poging de Holmes-verhalen te vertellen namelijk een stuk minder dan het…
Tot zo’n tien jaar geleden ‘kende’ ik The Man Who Knew Too Much alleen van de parodiërende titel van die Bill Murray-film (The Man Who Knew Too Little), over een videotheekmedewerker (“I’m in the entertainment business” :)) die verzeild raakt in iets van een complot in Londen. Nu de laatste jaren m’n liefde voor Hitchcock-films heftig is gegroeid was het onvermijdelijk dat ik The Man Who Knew Too Much ooit zou gaan zien. Bleek dat…
Ja, Reinout Oerlemans is een geweldige producent, maar gewoon een gemiddeld regisseur. Ik bewonder z’n ondernemerschap en lef om zo’n grootse productie op te zetten, die er voor 98% ook nog geweldig uit ziet, production value-wise. Daarnaast zat de 3D-bril nog altijd wat in de weg, maar hij weet ook een tweetal keren écht goed gebruik te maken van deze techniek, en dat is een behoorlijk compliment uit mijn vingers. Helaas heeft het heroïsche verhaal van…
Allereerst: de kunst die je in Cave of Forgotten Dreams te zien krijgt kan je vervullen met ongeloof. De muurschilderingen in de Chauvet-grotten in de Ardèche zijn zo’n 33.000 jaar oud, ontdekt in 1994 en waren direct twee keer ouder dan de tot dan toe oudste bekende muurschilderingen (zoals die in Lascaux). Daarnaast zijn ze zó goed bewaard gebleven dat het moeilijk te geloven is dat ze écht zijn, maar tonen ze ook een spiritualiteit…
De reden dat ik deze film zaterdagavond keek was dat ik er best wat aardige dingen over had gehoord en die 7,1 op IMDb. Een 7,1 voor een film over een stel studenten die per toeval op een trollenjager in de Noorse bergbossen stuit, resulterend in een found footage-film (denk Cloverfield, The Blair Witch Project), met 1st-person camera en alles. Jammer dat ze af en toe toch breken met de illusie dat het écht gevonden…
Zeker na het zien van een kwaadmakende documentaire als Iraq for Sale: The War Profiteers is The Adventures of Tintin: The Secret of the Unicorn (vanaf nu Tintin) een geweldige vlucht. Niet alleen naar een wereld die ik nog uit m’n jeugd ken, maar ook naar een wereld waar goed en kwaad zo heerlijk duidelijk zijn gedefinieerd. En nu weet ik dat ik ook kritisch moet zijn op deze simplistische weergave van de wereld, maar…
Afgelopen zondagmiddag had ik behoorlijk zin in een no brainer, en toen leek Ironclad een aardige kandidaat. En ik moet zeggen: qua gevechten en grofheid verraste de film me wel. Daarnaast zie je dat Paul Giamatti zich erg goed heeft vermaakt als de grove King John, die in 1215 een groepje nobele ridders, onder leiding van Brian Cox en James Purefoy, in de pan wilde hakken. Dat lukte hem niet, net zoals het Jonathan English…
En wéér kan ik een fijne klassieker van m’n lijstje afstrepen, en wederom was ik erg blij verrast. Niet alleen dat het eigenlijk helemaal niet echt een western is (wat ik dacht), maar vooral vanwege de nogal ‘onvoordelige’ rol van onze eigen Humphrey Bogart. Hij is niet alleen een enorme loser, maar ook nog eens een paranoïde klootzak. En dat was ie ook al voordat ze de ‘schat’ uit de titel vonden… Het is 1925,…
Okay, Rio is niet gemaakt door Pixar, en dat merk je direct. Want ondanks de geweldige kleuren, de mooie beelden/animatie en lieve diertjes, lijkt ‘men’ toch vooral met de esthetische en technische kant bezig te zijn geweest, en hebben ze weinig tot geen aandacht besteed aan ’t verhaal. Dat is namelijk zo simpel, dat ik vermoed dat Rio simpelweg gewoon een kinderfilm is, die het vooral goed zal doen in de doelgroep 4-10. Kort ’t…
Wow… Deze film zou eigenlijk aankomend weekend op Lowlands gedraaid moeten worden in een openluchtbioscoop, waarbij je staat van nuchter-, dronken- of stonedheid waarschijnlijk helemaal niks uit maakt om te ‘genieten’ van deze film. Het meest knappe aan deze documentaire (ja, het zijn geen acteurs!) is namelijk dat hij zowel hilarisch is voor mensen die niks met spirituele zaken hebben, maar daarnaast ook gewoon interessant voor mensen die wél open staan voor spirituele zaken als…
Om me niet direct een ouwe zeur te voelen: ik heb me best goed vermaakt met Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. Toch lukt het dit vierde deel niet om mij écht enthousiaster te krijgen over de franchise, en het vervolg daarvan. Want de schaamteloosheid waarmee veel ‘lijntjes’ worden opengelaten voor diverse vervolgen gaf me een beetje het gevoel van een hoer in Saigon begin jaren 70: goedkoop en gebruikt… Haha, sorry voor de…
Tsja, heb je net zo’n poëtische én gruwelijke cultfilm als Valhalla Rising gezien, kijk ik meteen daarna Black Death. Voornamelijk omdat Carice van Houten en Tygo Gernandt meedoen in deze nieuwe van Christopher – Creep, Triangle – Smith. Mogelijk komt het door het net zien van Valhalla Rising, maar wat ik me vooral afvroeg na afloop: waarom is Black Death eigenlijk gemaakt? Er zijn een aantal redenen waarom je een film kunt maken. De mooiste…