And now for something completely different ja, want na twee behoorlijk indrukwekkende en ‘zware’ films (L’immensità en Till) was het tijd voor wat lichter vermaak. En boy o boy, ik was behoorlijk aangenaam verrast door deze heerlijke quatschfilm. Ik had al opvallend veel goede dingen gehoord, en deze game-verfilming boeide me dus ook van begin tot eind. Zeker nadat ik door die eerste scène al direct wist dat ik alle ‘reason‘ aan de kant moest…
Wat 65 waarschijnlijk vooral toont is dat John Krasinski een goede regisseur is. 65 is namelijk geregisseerd door het schrijversduo dat Krasinksi’s A Quite Place (en ook deel II daarvan) schreef, maar is als film echt een behoorlijke aanfluiting. Ik zag ‘m in een drive-in bioscoop in New Braunfels, Texas (mijn eerste drive-in-ervaring ooit overigens..!), maar we waren serieus best blij dat zich op zo’n vijftig kilometer van de Stars & Stripes Drive-In een prachtig…
Direct na de heerlijke ‘after the credits’-scène van Ant-Man and the Wasp: Quantumania merkte ik dat ik voor ’t eerst Scorsese’s theme park-vergelijking over Marvel-films écht begreep. Aan de andere kant direct gevolgd door: “Ja master-of-cinema (én boomer), daar heb je helemaal gelijk in. Maar theme parks zijn niet voor niets ook mega-populair hè, dus dit is wel degelijk vermakelijk, misschien ook wel juist omdat je na afloop vrijwel alles direct weer mag vergeten…” En…
Een Duitstalige film over een oorlog die nog 30 jaar ‘ouder’ is dan de Holocaust, waarvan gisteren bekend werd dat een kwart van de NLse jongeren twijfelt of dat überhaupt wel ooit heeft plaatsgevonden, maar die op dezelfde dag dus negen (!!!!) Oscarnominaties in de wacht sleept en gewoon op Netflix te zien is..??? Dat is een omschrijving van Im Westen nichts Neues, die ik gisteravond eigenlijk veel te laat opzette, en dus ook de…
Na dertien jaar ‘wachten’ is er dan eindelijk een vervolg op Avatar, een film die ik vooral spiritueel interessant vond, en waarbij de 3D-optie mij meer in de weg zat dan dat ’t voor mij opleverde. Nu zou het veel te simpel zijn om te zeggen dat dit bij Avatar: The Way of Water 180 graden omgedraaid is (ik merkte deze keer amper dat ik een 3D-bril op had :)), maar het spiritueel interessante lijkt…
Holy smokes, lijkt dit even een hit or miss-film, als ik de belevingen van anderen in ogenschouw neem. Ikzelf vond ‘m ontzettend interessant, zeker niet perfect, van een regisseur waarvan ik dit nooit had verwacht (hij maakte hiervoor Mad Max: Fury Road!!!) en qua thematiek ergens een mix tussen Aronofsky’s The Fountain en ieder ander Aladdin-verhaal, aangevuld met een beetje het Tykwer-Wachakowski’s-epos Cloud Atlas. Oftewel: zeer sterk gevuld met spiritueel-filosofische vraagstukken, maar dat trekt zeker…
Allereerst: Black Panther: Wakanda Forever biedt prachtig vermaak en episch escapisme, met ook tal van onderdelen en/of eigenschappen die anti-woke-mensen zullen triggeren. En inderdaad: f..k ‘em, want dat triggeren toont juist het grote belang van verhalen en films (of blockbusters, in dit geval) die niet vanuit die volledige gestandaardiseerde witte Hollywood-mal gemaakt worden. Maar ik ben zeker niet zonder kritiek hoor, al kán het in mijn ogen iets té makkelijk-simpele motivatieverhaaltje ook mijn eigen geconditioneerde…
Dat toffe, creatieve ideeën geen Hollywood-budgetten, -scenaristen of -studio’s nodig hebben, dat bewijst dit Litouws-Frans-Belgische, dystopische gen-tech-gone-wrong scifi-sprookje vrij gemakkelijk. Al is Vesper wel volledig Engelstalig hoor, met Eddie – Vice, White Boy Rick, Deadpool 2, Happy-Go-Lucky – Marsan als ‘lokkertje’ in de zeer lompe, grootste (menselijke) bijrol. Gaaf hoe deze best ook feministische film herkenbare “Hoe veilig is die GMO?“-angst vrij mysterieus inzet, waardoor het lang voor extra spanning zorgt. En daardoor kreeg ik…
Nom de tju, wat gaat die S.S. Rajamouli volledig LOS met het Indiase mega-epos Rise Roar Revolt, kortweg RRR. Sterk gezette motivaties, ontluikende vriendschap, loyaliteit, schaamte, familie, tradities: vele thema’s komen voorbij in dit ruim drie uur durende actie- en CGI-spektakel. En dan besluit Rajamouli om ruim voorbij halverwege de film met een best lange flashback naar de jeugd van één van onze (echt bestaand hebbende!!) helden te gaan, waarmee zijn motivatie nóg duidelijker wordt…
Qua setting is Prey totaal losgetrokken van alle andere Predator-films, al zitten er wel genoeg ‘verplichte’ (en leuke) hints naar dat origineel met Arnold Schwarzenegger en Carl Weathers uit 1987. Maar waar dat een testosteron-bom was, waar het Amerikaanse military industrial complex waarschijnlijk een harde plasser van kreeg, daar geeft Dan – 10 Cloverfield Lane – Trachtenberg dat buitenaardse roofdier hier een plek in een feministisch native American coming-of-age-verhaal, met een geweldige nieuwe naam in de…
Allereerst: wat mogen ‘wij’ filmkijkers blij zijn met het enorme (komische) talent van Taika – Jojo Rabbit, What We Do In The Shadows, Thor: Ragnarok – Waititi. Hij weet namelijk al m’n kritiek op de laatste twee Marvel-films (Morbius en Doctor Strange in the Multiverse of Madness) te weerleggen door een flinke hoeveelheid plot op heerlijke en overzichtelijke wijze in amper twee uur te stoppen. Maar dan zó vernuftig en/of grappig, dat ik geen moment…
Jurassic World: Dominion, oftewel Jurassic Park 6, is een beetje een reünie van alle nog levende helden uit zowel de Jurassic Park– als Jurassic World-franchise. En dat levert een ontzettend vermakelijke film op, waarbij alleen de “When you gotta go, you gotta go“-toiletscène uit het eerste deel volgens mij niet ‘ge-hommage-ficeerd’ wordt. Buiten al dat vermaak lukte het me echter niet om m’n kritische houding volledig uit te zetten, en daardoor zag ik wat zaken…