Sinds m’n bezoek aan SXSW 2023, en daar de opnames van de allereerste Chinwag-aflevering bijwoonde, ben ik een fervent luisteraar van deze Paul Giamatti-podcast over monsters, Bigfoot, UFO’s en wat dies meer zij. Niet al te lang geleden hadden ze Jesse – The Social Network, Zombieland – Eisenberg te gast naar aanleiding van z’n rol in deze film. ‘Sasquatch’ is namelijk een Bigfoot-achtig wezen dat mogelijk de uitgestrekte bossen van het Noord-Amerikaanse continent bewoont, en…
Ik weet dat ik best wel eens over-enthousiast kan zijn met m’n “holy wauws” en “holy fucks“, maar ik zou ze graag allemaal terugnemen om de impact van de volgende “HOLY FUCK.!!” te vergroten, want ik denk niet dat deze uitspraak eerder zó op z’n plaats was. Deze nieuwe van Coralie – Revenge (!!) – Fargeat is namelijk vlijmscherp, verontrustend, ‘goor’ én mega-vet, en dan ook nog gezet in dromenland: Los Angeles en Hollywood. Waardoor…
Als zoon van horror-held Anthony – Norman Bates in Psycho – Perkins zijn scary movies waarschijnlijk met de paplepel ingegoten bij regisseur Osgood/Oz Perkins. En daarbij lijkt hij goed opgelet te hebben, want hij weet zeer effectief een nogal brede mix van horror-elementen door elkaar te mixen. Duidelijk geïnspireerd door Silence of the Lambs (wat ie zelf ook toegeeft) en geholpen door een acteur die z’n toch al excentrieke oeuvre nogal opvallend uitbreidt (was Nicolas…
Oh wauw, ging ik deze film even met verkeerde verwachtingen in… Met een titel als I Saw the TV Glow en genreaanduiding “horror” verwacht jij mogelijk ook wel een The Ring-achtige freakiness over enge personen die uit tv-schermen kruipen, maar het engste aan deze film is toe moeten geven dat Fred Durst (inderdaad, van Limp Bizkit) best aardig kan acteren. Al is deze ietwat goedkope grap volledig nutteloos om deze film interessant te vinden, want…
Na ongeveer vijf minuten in dit star-studded regiedebuut van Chris – Star Trek, Wonder Woman – Pine waren de films The Muse, The Big Lebowski en Chinatown al in m’n hoofd voorbijgekomen. Die laatste omdat het zooitje ongeregeld, onze protagonisten, die film letterlijk kijkt (en als inspiratie neemt), die film over The Dude omdat Pine daar 100% zijn zwembadschoonmakende hoofdrol op gebaseerd heeft, en The Muse omdat dat ook zo’n Hollywood-insider-film was die hier niemand…
Ik kon gelukkig vrij makkelijk dat stukje disbelief suspenden, want daardoor zat ik heerlijk ín deze verrassend creepy en weird as fuck horrorfilm van de Australische broers Cameron en Colin – 100 Bloody Acres – Cairnes. Maar dan wel in een Amerikaanse setting, met David – Oppenheimer, The Suicide Squad, Dune, Ant-Man, Twin Peaks: The Return (tv) – Dastmalchian in een hoofdrol die hem veel eerder al toevertrouwd had mogen, kunnen of moeten worden, if…
Opvallend dat het serieus nemen van acteurs in mascottepakken niet het meest opmerkelijke aan een film is. En ook die zwart-wit setting in deze originele slapstick-komedie niet, noch het schamele budget van net 150.000 dollar. Voor mij was het meest opmerkelijke – nadat ik even twijfelde of ik wel bij de juiste film zat – dat ik met gemak ruim 1 uur en 3 kwartier geboeid bleef. Maar ja, dit is dan ook één van…
“Waarschijnlijk het belangrijkste kunstwerk dat dit jaar in de bioscopen te zien is“, was m’n voorzichtige eerste reactie toen de aftiteling van deze indrukwekkende ‘Best Picture-nominee‘ startte. Nu is het zo’n 36 uur later, en van de uren die ik daarvan wakker was, waren er vele gevuld met napraten, nadenken en napluizen over wat Jonathan – Sexy Beast, Birth, Under the Skin – Glazer nou allemaal wil vertellen met dit ook vrij experimentele, audiovisuele meesterwerk.…
Mocht je een wat teer (of zelfs homofoob en/of conservatief) zieltje hebben, lever deze dan in bij de poort en betreed Saltburn, voor mij één van 2023s vetste verrassingen en de absolute droomdoorbraak van acteur Barry – The Banshees of Inisherin, The Green Knight, Dunkirk – Keoghan (zeker als je zijn real life history erbij betrekt). Al is Saltburn wel degelijk ook een nare film over bijna beestachtige verlangens en het onvermogen om met verlies om…
Zoals wel vaker bij een Cronenberg-film (de doorgewinterde filmkijker herkent die stijl direct, al staat deze keer zoon Brandon aan ’t roer) is hetgeen je moet ‘suspenden‘ qua ‘disbelief‘ best wel opvallend (to say the least). Maar zodra je mee gaat in de fantasie van de maker, biedt ook Infinity Pool een heerlijke filering van (een onderdeel van) onze maatschappij. Ik wist vooraf overigens niets meer dan dat Alexander – True Blood (tv) – Skarsgård…
Om de woorden van maker Dick Verdult voorafgaand aan de première te parafraseren: “Ja, ik heb wel getracht om een ‘gewoon’ verhaal te vertellen, maar dat doe ik dan uiteindelijk toch ook weer niet.” En inderdaad, wat ik voorafgaand al verwachtte bleek waar: Dick Verdults Als uw gat maar lacht is heerlijke ‘quatsch’, maar dan eigenlijk zonder enige negatieve bijklank. Als in: een overduidelijk (en wat bombastisch) kunstwerk vastgelegd op film, waarin wel degelijk interessante,…
Het ‘head of the Film & TV festival‘ op SXSW bezigde tegen het premièrepubliek (waar ik als lucky bastard onderdeel van was) hetzelfde als wat ik wel eens tegen klanten bij de videotheek zei vroeger: “Hoe f&*#ing jaloers ben ik op jullie, dat jullie deze film nog voor het eerst mogen gaan zien.” Want inderdaad: Julio Torres’ Problemista is zó volstrekt uniek, creatief én geweldig leuk (naar mijn mening althans), dat ik ‘m graag weer…