Safety Not Guaranteed is zo’n fijne kleine American indie waar ik gruwelijk van kan genieten (denk Another Earth meets Jeff, Who Lives at Home). Door z’n bescheidenheid is het ook zo’n film die je wel wat dingen wilt vergeven, maar naast ’n mogelijke plot-inconsistentie is er niet veel te vergeven in deze aparte romantische-sci-fi-komedie, want naast ’n geweldige casting, sterke dialogen en ’n zeer oprecht aanvoelende romance is het ook ’n debuutfilm van zowel regisseur…
Toen ik vorige week wat achtergrondinformatie zocht bij Looper kwam ik de naam van deze sci-fi-film uit 1973 al tegen, en gisteravond zag ik inderdaad wel ’n aardige overeenkomst. Ik vroeg me echter direct af of Looper over 30 jaar ook zo ‘schattig’ over komt als Soylent Green, want doordat de techniek in het geschetste toekomstbeeld nogal knullig over komt (leuk zo’n hypermodern Pong-videospel in 2022, zo groot als ’n pinautomaat) kun je de film…
Lynn Shelton verbaasde én verraste me een paar jaar geleden met Humpday, waarin twee heteroseksuele mannen als kunstproject gay porn gingen maken. Een nachtmerrie voor homofoben natuurlijk, maar ik vond ’t erg gedurfd en vooral ontzettend naturel en realistisch gebracht. Niks geen makkelijke keuzes, maar film maken met lef. Dat ze niet onopgemerkt is gebleven blijkt wel doordat ze voor dit toegankelijkere Your Sister’s Sister niet alleen (wederom) kon samenwerken met mede-mumblecore-filmmaker en acteur Mark –…
Straatsterren in Lichtstad vangt de Eindhovense hiphop-scene van de laatste dertig jaar niet alleen op ’n manier dat ik me ontzettend trots voel dat ik inmiddels ook aardig wat historie in die stad heb, maar ik was ook erg verbaasd door het (internationale) succes van de rappers, producers, graffiti artists en breakdancers uit deze nuchtere stad, mogelijk juist omdat het een stad is “waar belangrijke mensen niet zo belangrijk doen“. En omdat hiphop volgens één…
De enorm heftige en sterk uiteenlopende reacties maakt Killer Joe natuurlijk al ’n must-see voor mensen die film durven te zien als iets dat de morele grenzen opzoekt (en in sommige ogen dus overschrijdt). Alhoewel shockeren niet William – The French Connection, The Excorsist – Friedkins doel is met deze film. Ik denk eerder dat hij ons uitdaagt om mee te kijken voorbij dat dunne laagje beschaving, om ons zo na te laten denken over onze…
Er was ’n tijd dat ik ‘de nieuwe Kevin Smith’ zo snel mogelijk moest zien. Bij Red State was dat niet ’t geval, wat mogelijk komt door z’n tegenvallende Cop Out, maar ook doordat ik weinig tamtam hoorde rondom deze film. Nu ik ‘m heb gezien begrijp ik het ontbreken van die spreekwoordelijke tamtam wel, maar op één of andere manier vond ik Red State zeker wel vermakelijk. Mogelijk omdat het overduidelijk laat zien hoeveel…
Beasts of the Southern Wild is ’n PRACHTIGE film die terecht al vele prijzen won, waaronder maar liefst vier prijzen op het afgelopen Cannes festival, waaronder de FIPRESCI Prize (prijs van de filmcritici) en de Camera d’Or (beste debuutfilm), maar ook de prijs voor beste cinematografie en de Grand Jury Prize op het Sundance festival. Ik verwacht dat de film eind februari bij de Oscars ook de aandacht gaat krijgen die hij verdient, voor ’n groot deel…
Ondanks de visueel geweldige mix van live action en animatie (waarbij niet altijd duidelijk is waar de overgang zit), de zeer mooie thema’s (zonder lijden geen kunst, onmogelijke liefde), de mooie balans tussen zwaar melodrama en magisch-realistische humor én de knappe acteerprestaties (van o.a. Mathieu Almaric, Isabella Rossellini, Chiara Mastroianni, Golshifteh Farahani en Maria de Medeiros) lukte het me helaas niet om écht te genieten van Poulet aux prunes (letterlijk: kip met pruimen, een Iraans gerecht),…
Wow, ik wist voordat al dat er iets ‘raars’ met deze film aan de hand was, omdat ik had gehoord dat het een soort liefdesverhaal was, maar dan vertelt door twee verschillende verhalen/tijden door elkaar heen te laten lopen. Een lichte vrees voor ’n Franstalige The Lake House-achtige film voelde ik wel, maar die bleek compleet ongegrond. Maar dat het uiteindelijke resultaat zó mooi magisch-realistisch in elkaar zou vallen had ik ook niet verwacht. Al…
Alle Project X-, The Hangover-, Old School– en Van Wilder-achtige films zijn schatplichtig aan National Lampoon’s Animal House, mogelijk de eerste (?) komedie die universiteitscampussen als anarchistische bolwerken toonde, voornamelijk om jou stevig aan ’t lachen te krijgen, maar er zat zeker ook wel kritiek in op de Amerikaanse samenleving in het groot. Maar je hoeft echt niet te gaan zoeken naar diepere betekenissen om keihard te kunnen genieten van John Belushi’s doorbraakfilm bij het…
Toen ik anderhalf jaar geleden 2 Days in Paris zag was al vrij snel duidelijk dat actrice, schrijfster, componiste en regisseuse Julie Delpy goed heeft opgelet toen ze geregisseerd werd door een flink aantal grote regisseurs. Verrassend dat ze nog nooit in ’n film van Woody Allen speelde, want de overeenkomsten tussen hun manieren van verhalen vertellen zijn zo talrijk dat het bijna redundant is om te melden. Okay, Delpy maakt misschien net wat ‘makkelijkere’…
Waar deze film op IMDb dus als The Convincer vermeld staat, zag ik (helaas) de door de Amerikaanse distributeur ingekorte en behoorlijk aangepast theatrical version van deze film met sterk acteerwerk van Greg Kinnear, Billy Crudup en vooral Alan Arkin. De versie die ik zag – Thin Ice genaamd – moet het dus uiteindelijk van een ’twistclimax’ hebben die mij juist het gevoel gaf dat er wat teveel ‘makkelijke toevalligheden’ in de plot geslopen waren. En…