Na het zien van Alps dacht ik dat ik de weirdste film van ’t jaar wel gezien had, maar dat bleek dus niet ’t geval, want Holy Motors gooit daar nog wat porties bovenop. Wát ’n rare, publieksverdelende maar ook intrigerende film is deze nieuwe van Leos Carax, met de fysieke kameleon Denis Lavant in maar liefst 11 (!) rollen..! En nee, daar bedoel ik geen Eddie Murphy-achtige rollen mee. In Holy Motors volgen wel…
Okay, Casa de mi Padre is één grote quatschfilm. Bij vlagen hilarisch, het plezier dat de makers op de set hadden straalt overal vanaf, voor 99% Spaans gesproken (ook door Will Ferrell, die de hoofdrol speelt), met wat links naar cultheld Alejandro Jodorowsky, maar toch verwacht ik dat deze de Nederlandse bioscopen niet gaat halen. De film is namelijk zo’n weirde combinatie van telenovela (zo’n Spaanstalige soap), overduidelijk en extreem low budget filmmaken (er werd meer…
The Royal Tenenbaums is Wes Andersons derde film die ik een jaar of tien geleden al eerder zag, maar ik afgelopen vrijdag toch weer vrij ‘vers’ herontdekte. Een komedie over een depressieve familie, maar dan wel zo’n komedie waarbij je niet helemaal door hebt of het wel altijd gepast is om te lachen. En achteraf gezien bezorgt Owen Wilsons betrokkenheid als schrijver mij een extra rilling. Maar ook als je hier niets over weet, dan…
In deze nieuwe van de Duplass-broers laten ze hun acteurs mogelijk wat minder improviseren dan in hun eerdere films (The Puffy Chair, Cyrus), maar herken je wel hun oprechte realisme. Daarnaast voegen ze nu een vleugje ‘magie’ toe, dat cynici als blowers- of hippiewijsheid zullen afdoen, maar door hun scherpte (in zowel dialogen als verhaallijn) raakten ze me wederom behoorlijk. Hun mumblecore-achtergrond geeft de film ’n extra realimse, en in combinatie met bescheiden locaties krijgt…
Ik denk dat ik er goed aan doe om zo snel mogelijk deze recensie te schrijven, want hoe langer ik wacht, des te groter de kans dat m’n praise voor deze film ongeloofwaardige vormen aan gaat nemen, want wát een prachtige, menselijke, pijnlijke maar ook o zo mooie film is dit zeg. En dan begint en eindigt de film ook nog met een nummer van Bon Iver. Ja, deze gaat erg lang blijven hangen… De rouille et…
De reden dat deze film in Nederland nog altijd niet/nooit is uitgebracht is waarschijnlijk vrij ingewikkeld, net zoals het recenseren van deze documentaire ongelooflijk lastig zal worden. Toen de film in Amerika uit kwam ging iedereen er vanuit dat men écht naar het heel snel afglijden richting zeer diepe afgrond van de Oscargenomineerde acteur Joaquin Phoenix zat te kijken, maar ook toen heerste er al wat twijfel, want mogelijk was het wel nep. En na…
Het opzettelijk eenvoudige verhaal van Joost van Ginkels debuutfilm is een gedurfde keuze, maar dat levert, in combinatie met ’t gegeven dat de hoofdpersonen in gebarentaal met elkaar dienen te communiceren, wel flink wat ruimte voor eigen interpretatie op. Versterk dat met prachtige cinematografie en een paar geweldige locaties en ’t levert in elk geval een verrassende en opmerkelijke Nederlandse film op, die mijn kritiek, dat er in Nederland weinig risicovolle films worden gemaakt, nogal ondermijnt……
33 jaar na z’n officiële release is The Warriors nog altijd een opvallende film. De film heeft in de loop der jaren zelfs een cult following opgebouwd, maar het is net zo goed een film voor jochies die van “vette gangsterfilms” houden. Misschien dat ie in die categorie wel met Blood In Blood Out strijdt om de tweede plek, achter ’t onaantastbare Scarface natuurlijk… Alle drie compleet andere films, maar ervaring leert dat deze films wel…
Drie jaar voordat hij écht doorbrak met Batman Begins (okay, filmfans kenden ‘m al uit American Psycho, en échte freaks al als kindacteur uit Empire of the Sun) speelde Christian Bale een interessante rol in een film die raar genoeg nooit een Nederlandse release kreeg, terwijl de film toch een flink aantal interessante elementen bevat: het verhaal speelt zich af in de relaxte wereld van de Hollywood Hills, moeder Frances McDormand speelt een succesvolle platenproducent maar wat…
Na het zien van de intrigerende en heerlijk foute trailer, in combinatie met de titel van de film, was ik blij dat ik deze op import-DVD afgelopen vrijdag zag, want na ’t in mijn ogen teleurstellende World’s Greatest Dad toont Bobcat Goldthwait dat hij wel degelijk een gepassioneerd persoon én regisseur is. God Bless America gaat over de terminaal zieke Frank die alle kutprogramma’s op de commerciële zenders niet meer trekt en vindt dat er…
Beroering alom, toen bekend werd dat Jack Kerouacs generatie-definiërende boek On the Road verfilmd zou gaan worden. Ik las het boek zo’n vijf, zes jaar geleden, en ik was ook zeker wat huiverig. M’n nieuwsgierigheid en liefde voor film ‘won’ echter makkelijk, dus gisteravond zag ik ‘m. En ik begrijp nu ook hoe lastig het is om de film niet continu te vergelijken met ’t boek, want wat ik zeker merkte was dat ik me…
Voor fans van Wes Anderson en de fragiele en ontzettend gedetailleerde wereld die hij in z’n films creëert is Moonrise Kingdom een prachtige toevoeging aan z’n oeuvre. Weet niet of hij door deze films méér fans zal gaan krijgen (who cares inderdaad), maar ik heb weer een nieuwe film die zeker in m’n top-25 van ’t jaar gaat komen. Ik vond het wederom gruwelijk fijn vertoeven in z’n weirde wereld, en de film bevat ook…