Twee weken na het zien van Turist ben ik er eigenlijk pas achter gekomen dat deze film de verschillen tussen mannen en vrouwen een stuk scherper neerzet dan ik initieel dacht. Direct na het zien van deze film tijdens een PAC-festival vond ik hem eigenlijk vooral leuk, plus dat ik het nogal opmerkelijk vond dat ik – alsmede de hele zaal – op een gegeven moment zat te lachen bij het zien van een paar…
Inherent Vice lijkt in eerste instantie een wat stonede film noir die nogal volgepropt is met vette scènes, scherpe oneliners, een hele verrassende en aparte voice-over en heel veel wiet. Maar zoals het alle meesterwerken van Paul Thomas Anderson (PTA) betaamt is Inherent Vice vooral een film die maar beter blijft worden, hoe langer hij nasuddert. Dus waar ik eerst dacht dat het vooral een leuke en grappige zijstap was van PTA, kan ik nu…
Het is al vrij opmerkelijk dat deze film op een aantal los van elkaar staande waargebeurde feiten is gebaseerd. Maar wat nóg opmerkelijker is, is het feit dat je als kijker zo snel wordt meegezogen in het verhaal, dat dat grote papier-maché hoofd van één van de belangrijkste karakters vrijwel direct niet in de weg zit. Want Frank is inderdaad een heerlijk weirde film waarin de grens tussen quatsch en muzikale kunst met absurdistische humor wordt…
The Signal is een relaxte trip waarover het leuk napraten is met vrienden, om exact uit te vinden hoe het ‘precies’ in elkaar zit allemaal. Daarin excelleert de film zeker niet, maar als tussendoortje is ie meer dan vermakelijk. Een beetje het alien themed jongere broertje van films als Primer en Pi, terwijl Sound of My Voice de wat meer spirituele grotere zus van deze film is. Leuk puzzelen, alhoewel die puzzel wel ietsjes minder spannend…
Kill Your Darlings is een film waar menig literatuurstudent waarschijnlijk een prachtig essay over kan schrijven, want als je gaat zoeken zit er een mooie scherpe essentie en zeker ook een ironische contradictie in het verhaal, maar hoe groot de aantrekkingskracht van deze film is durf ik niet te zeggen. Succesvol was deze film nergens, ondanks dat het dus wel een film is over de samenkomst van een paar van de grootste Amerikaanse schrijvers van…
Ik ‘vreesde’ er al voor, dat deze film op de een-na-laatste dag van het jaar m’n top 10 van het jaar nog wel eens overhoop kon gaan gooien. Gelukkig dat ik dat lijstje nog niet gepubliceerd heb, want ik verwacht zelfs dat deze nieuwe van de Waalse broers Dardenne wel eens in m’n top 5 kan komen. Wat een prachtig mooi herkenbaar, invoelbaar, menselijk maar vooral inzichtelijk verhaal over iemand die worstelt met niet alleen…
Ida is een veelbekroonde ‘festivalfavoriet’ en zo’n film die aan alle kanten respect verdient, maar waar ik ook goed bij begrijp dat je er geen zin in hebt. Ik was ook wat terughoudend om deze film – over een jonge Poolse non/vrouw in de jaren 60 van de vorige eeuw en de toen nog altijd zeer voelbare gevolgen van de anderhalf decennium daarvoor geëindigde Holocaust – te zien, maar snap nu achteraf wel waar al die…
Deze flink in de prijzen gevallen Mexicaans-Spaanse productie (waaronder twee prijzen op het Cannes festival vorig jaar), over vier Latijns-Amerikaanse tieners die hun droom op een beter leven in de VS najagen in een gevaarlijke tocht, is vooral krachtig doordat er niets gedramatiseerd wordt. De film voelt als een documentaire aan, zonder sentimentele zijlijntjes en zonder ogenschijnlijk verzonnen dialogen. Maar dat levert dus wel een pijnlijk prachtig relaas op van wat immigranten moeten doormaken om…
Terry Gilliam flikt het weer, want wat een heerlijk weirde, interessante en tegendraadse film is The Zero Theorem geworden. Een film die mogelijk te raar en/of confronterend is voor het grote publiek, want ik had zelf na een minuut of 20 ook wat moeite om m’n aandacht vast te houden. Initieel dacht ik dan ook nog dat de film mogelijk té vol zat met filosofische, spirituele en religieuze details, maar ik heb het gevoel dat…
Horns is een wat lastige film om te recenseren, omdat één van de redenen waarom ik hem best geweldig en zeker erg vermakelijk vond, voor sommigen juist ook een reden is om ‘m af te zeiken. Alexandre – Haute Tension, Piranha 3D – Aja’s nieuwste is namelijk een mix van ontzettend veel genres, wat ‘m dus ook erg lastig maakt om in een ‘hokje’ te plaatsen. Ik vond het wel fijn om wat op en…
Met z’n debuut-/doorbraakfilm Animal Kingdom toonde David Michôd al aan dat ie nuance en subtiliteit stevig onder de knie heeft, en in The Rover durft hij daar ook nog zo’n enorme laag cynisme overheen te gieten dat de film voor menigeen mogelijk té realistisch, rauw of dystopisch is geworden. Maar zeker in combinatie met die Australische outback-rauwheid – waarin een mensenleven wat minder waard lijkt – voelde ik zo geweldig mee met zo’n beetje alles…
Prachtig hoe je met zo’n ‘klein’ verhaal zo’n enorme impact kunt hebben. Ondanks dat het pas regisseur Jeremy Saulniers tweede lange speelfilm is (na één of andere Hallowoon-moord-komedie?), lukt het hem om een sfeer neer te zetten die een zeer getalenteerd filmmaker doet vermoeden. Daarnaast zet hij volledig oordeelloos een kant van Amerika neer, waardoor ik meer ‘inzicht’ kreeg in iets dat ik normaliter ook te ongenuanceerd afdeed als “domme redneck-retoriek”. Dus naast een rustige maar…