Allereerst: nee, je hoeft niet echt Formule 1-fan te zijn om te genieten van deze prachtig tragische documentaire over het leven (en de dood) van misschien wel de beste autocoureur ooit. Maar je moet die sport ook niet ‘haten’, want dan trek je ‘m niet, verwacht ik. Ik zag – per ongeluk – de drie uur durende extended cut in plaats van de reguliere 106 minuten-versie, maar ik heb me geen seconde verveeld. Okay, mogelijk…
Allereerst: de kunst die je in Cave of Forgotten Dreams te zien krijgt kan je vervullen met ongeloof. De muurschilderingen in de Chauvet-grotten in de Ardèche zijn zo’n 33.000 jaar oud, ontdekt in 1994 en waren direct twee keer ouder dan de tot dan toe oudste bekende muurschilderingen (zoals die in Lascaux). Daarnaast zijn ze zó goed bewaard gebleven dat het moeilijk te geloven is dat ze écht zijn, maar tonen ze ook een spiritualiteit…
Voordat ik deze vrij rechtlijnige documentaire over singer/songwriter Harry Nilsson zag kende ik ‘m eigenlijk alleen van die bloody indrukwekkende scène uit The Rules of Attraction, waarin we een meisje zelfmoord zien plegen in een badkuip terwijl de soundtrack Without You (YouTube, maar wees gewaarschuwd) van meneer Nilsson laat horen. Daarnaast wist ik dat een vriend van me, wiens smaak ik altijd behoorlijk waardeer, nogal groot fan van Harry Nilsson is, dus toen ik deze documentaire tegen…
Ik was net een paar maanden 18 toen ik op 8 juni 1992 Pearl Jam op het Pinkpop-podium in Landgraaf zag. Ook stond ik slechts zo’n twaalf meter van de plek waar zanger Eddie Vedder van een camerakraan het publiek in dook, dus je zult begrijpen dat ik mogelijk nogal gekleurd ben in deze recensie. Ik moet ook eerlijk toegeven dat m’n ‘liefde’ voor deze band een paar jaar later nogal verwaterd was (want waar…
“When war becomes this profitable, you’ll see a lot more of it“, is de mij nog altijd woedend makende uitspraak van een emeritus hoogleraar in de documentaire Why We Fight, die ik een aantal jaren geleden zag. Afgelopen maandag zag ik Iraq for Sale: The War Profiteers, en deze documentaire laat concreet de gruwelijkheden zien die ontstaan als je oorlogsvoering commercieel laat worden door vrijwel alles te privatiseren, tot aan het martelen van gevangenen in…
Ik zal eerlijk toegeven dat ik tijdens het kijken naar Double Take niet helemaal door had wat de Belgische media-artiest-met-een-zeer-bovengemiddelde-interesse-voor-Alfred-Hitchcock Johan Gimonprez nu precies wilde, maar nu deze documentairefilm een paar dagen in m’n hoofd heeft rondgedoold lijkt hij toch vooral een zeer interessante bijdrage te hebben geleverd aan de al overvolle ‘bibliotheek’ aan onderzoeken, essays en boeken over de geniale Alfred Hitchcock. En langzaam beginnen er zich wat ’theorieën’ in mijn hoofd te vormen,…
Wow… Deze film zou eigenlijk aankomend weekend op Lowlands gedraaid moeten worden in een openluchtbioscoop, waarbij je staat van nuchter-, dronken- of stonedheid waarschijnlijk helemaal niks uit maakt om te ‘genieten’ van deze film. Het meest knappe aan deze documentaire (ja, het zijn geen acteurs!) is namelijk dat hij zowel hilarisch is voor mensen die niks met spirituele zaken hebben, maar daarnaast ook gewoon interessant voor mensen die wél open staan voor spirituele zaken als…
Wim Wenders en Pina Bausch zijn schijnbaar decennia lang vrienden geweest, en met Pina toont Wenders aan dat hij z’n enorme cinematische talent perfect gekoppeld heeft aan zijn vriendschap voor Bausch. Hij brengt de choreografieën van Bausch niet alleen in beeld zoals alleen een soulmate/vriend dat kan doen, hij is ook één van de eersten die 3D op een positieve manier inzet in een live action film. Natuurlijk is er op een podium mogelijk makkelijker…
Het onderwerp van en de informatie ín deze documentaire van regisseur Chris Smith, die eerder American Movie: The Making of Northwestern en het eerste deel van The Yes Men regisseerde, is zó indrukwekkend, angstaanjagend en – indien ‘waar’ – wereldschokkend dat hij weinig meer hoefde te doen dan het neerzetten van onderzoeksjournalist Michael Ruppert op een stoel in een kale ruimte en hem af en toe een vraag te stellen. Okay, hij heeft de gelauwerde…
“I hate to advocate drugs, alcohol, violence or insanity to anyone, but they’ve always worked for me.“, aldus Hunter S. Thompson, bij de meesten vooral bekend als schrijver en hoofdkarakter in Fear and Loathing in Las Vegas. En voor iedereen met een maatschappijkritische en/of ‘sociaalbewuste’ instelling is de documentaire Gonzo: The Life and Work of Dr. Hunter S. Thompson een keiharde MUST SEE. Ik hoop hieronder duidelijk te maken waarom, want deze blies mij gisteravond…
Nadat ik in de afgelopen vijf jaar Allen Ginsbergs Howl en Jack Kerouacs On the Road gelezen heb, was het gisteren dan ook hoog tijd om meer te ‘leren’ over William S. Burroughs, schrijver van Naked Lunch, dat derde Beat Generation-definiërende boek. En nog compleet afgezien van de kwaliteit van de documentaire (die overigens ook erg hoog is), vond ik het in elk geval een gruwelijk interessánte documentaire. Een must voor iedereen die meer over…
Geweldige muziek en een zeer interessante kijk op het zuiden van de VS deden mij meer begrip ontwikkelen voor iets wat wij (lees: “ik”?) vrijwel altijd als gestoorde christenfundamentalisten zagen. En dat is behoorlijk knap, want meestal lach ik om mensen die in een kerk ineens gaan shaken en zingen, omdat ze ‘bevangen’ worden door de heilige geest. Searching for the Wrong-Eyed Jesus liet me inzien dat bekrompenheid mij ook niet altijd helemaal vreemd is.…