Holy bloody moly, wat was dít voor een provocatief kunstwerk..?? Denk David Cronenbergs Crash, gemixt met Gaspar Noé’s Climax, met wat vleugjes Ema, Holy Motors, Promising Young Woman en Under the Skin, maar dan wel gemaakt door iemand die zich volgens mij van geen enkele regel iets aantrekt, met een (seksuele) vrijheid die (nog) maar sporadisch in film te zien is, en met zoveel mogelijkheden tot interpretaties dat je beter al je rationele logica bij…
Misschien is het knapste aan dit cinematische meesterwerk van David – A Ghost Story – Lowery wel dat je er net zo makkelijk hedendaagse thema’s op kunt projecteren, als dat de ‘oude’ ridderlijke thema’s er prachtig in verwerkt zijn (uit de oorspronkelijke Arthur-legende). Ik vond het echt vet om direct te voelen hoe magisch cinema kan zijn, want The Green Knight is the stuff dreams are made of. Gelukkig wist het overige bioscooppubliek schijnbaar dat dit…
Yes, wederom een ‘klassieker’ mogen ontdekken, en zelfs één die ouders is dan ikzelf ben! Ik had aan het eind van een aardig druk weekend zin in een vette film, vroeg een vriendin om een “Iets als Bad Times at the El Royale-vetheid“-tip, en kreeg gelukkig deze James Coburn-/Richard Benjamin-/Raquel Welch-/Herbert Ross-film aangeraden: een ouderwets whodunnit-misdaaddrama dat Cluedo mixt met 70’ies Hollywood en de Franse Rivièra, met nog een paar zeer opvallende namen in vooral…
De enige reden waarom ik “science-fiction” als genre heb aangevinkt, is omdat de film zich niet op Aarde afspeelt, en omdat niet exact duidelijk is (en wordt) hoe onze hoofdrolspelers überhaupt een leefbare wereld hebben weten te creëren ‘daar’. Als er echter één film is, waarvan je de trailer vooraf níet moet kijken, dan is het deze onafhankelijke arthouse-film wel. Die doet namelijk een vrij standaard sci-fi verwachten, compleet met een bombastische musical score die…
Weet niet hoe vaak Steven Soderbergh z’n laatste film al aangekondigd heeft, maar No Sudden Move liet mij weer denken: “Wat ben ik blij dat hij die aankondigingen nog altijd niet waargemaakt heeft!” Want ook al is dit misschien niet Soderberghs beste film, dit noir-ish, zeer gelaagde misdaaddrama toont vrij duidelijk de hand van een meester. Waarbij vooral Don Cheadle’s acteerwerk het nogal ingewikkelde plot als een aardig stevige lijm bij elkaar houdt. In het…
Lin-Manuel Miranda is zo’n geweldige verhalenverteller, dat hij in z’n eentje deze ‘musical cynic‘ (a.k.a. Filmofiel) niet alleen wederom (na Hamilton) weet te verrassen, maar stiekem zelfs ‘fan’ maakt. In the Heights is dan wel geregisseerd door Jon M. – Now You See Me 2, Crazy Rich Asians – Chu, maar gebaseerd op de Broadway-musical van Miranda, die zelf een klein bijrolletje in de film heeft. Over de swingend enorm dynamische latinx-community van Washington Heights,…
Dat de Amerikaanse reactie op de aanslagen van ‘9/11‘ qua schofterigheid niet veel onder deed aan die aanslagen zelf, daarover zijn al aardig wat zaken gelekt (denk aan Wikileaks) en/of documentaires en films gemaakt. Misschien dat dat de ‘urgentie’ van The Mauritanian wat verwaterd heeft, maar hierin wordt dus wel het waargebeurde verhaal verteld van Mohamedou Ould Slahi (een glansrol van Tahar – Un Prophète – Rahim), die zonder aanklacht (en bewijs) ruim veertien jaar…
Ruim drie jaar geleden verraste acteur John – The Office – Krasinski mij (en de wereld) behoorlijk stevig met zijn regie van A Quiet Place, waardoor deze sequel natuurlijk sowieso niet uit kón blijven. En waar dit tweede deel zeker ook wel wat ‘franchise-kritiek’ op kan roepen, was mijn eerste reactie na afloop echter “Damn zeg, misschien niet zo’n heerlijke k&*#-sfeer als in het eerste deel, maar nog steeds zo interessant, dat ik eigenlijk méér…
Dat Kelly Reichardt poëtisch gezien één van de beste filmmakers van de laatste jaren is, dat ontdekte ik (pas) bij Meek’s Cutoff: een western die veel meer over de huidige tijd zei, dan over het Wilde Westen (heb Wendy and Lucy en Old Joy nog altijd niet gezien). First Cow is allereerst een bijna meditatieve vertelling, gezet in de bossen van Oregon halverwege de 19e eeuw. Daarnaast is het ook een mooie slow burner over vriendschap,…
Niet alleen één van de meest opvallende filmtitels ooit (?), maar Electra Glide in Blue biedt ook prachtig camerawerk (van Conrad – Cool Hand Luke, American Beauty – Hall). Al zat voor mij de ‘schoonheid’ vooral in de scherpte van het droomachtige verhaal (zowel in thema als in vorm). En dat maakt deze road classic met Robert – Lost Highway – Blake tot de volgende heerlijke 70’ies-film die ik deze maand mocht ontdekken. En wat…
Na De Oost is De slag om de Schelde wederom een ‘belangrijke’ film over recente Nederlandse geschiedenis waar ik vooraf te weinig van wist. Want dat de veldslag uit de titel de grootste oorlogshandeling uit de Tweede Wereldoorlog was (en dus niet Operatie Market Garden (om de brug bij Arnhem te veroveren)), dat was nieuw voor mij. En die slag wordt – na een opvallend maar goed lange ‘introductie’ – ook nog eens erg indrukwekkend…
Nu kende ik Bo Burnham voor deze Netflix-‘komedie’-special enkel van z’n rol als ‘vriendje’ van Carey Mulligan in Promising Young Woman, dus dat hij een multi-talent en stand-up comedian was, dat besefte ik me pas toen ik deze special voorbij zag komen (en zag dat ie de maximale vijf sterren kreeg van The Guardian!). En ik moet zeggen: groot fan van z’n zangkwaliteiten zal ik waarschijnlijk nooit worden, maar deze show blijft wel al een…