Het Bombardement (2012)

Best opmerkelijk dat het grootste ‘probleem’ van Het Bombardement helemaal niet het acteren van zanger Jan Smit is. Ik gaf ‘m vooraf zelfs ’t voordeel van de twijfel, want waarom zou hij het niet kunnen? Maar het rare is: na afloop van deze film weet je nog altijd niet of hij het nou wel of niet kan. Mogelijk dat zijn gebrek aan talent ervoor heeft gezorgd dat regisseur Ate de Jong heel bewust bij niemand…

The Broken Circle Breakdown (2012)

Flikken ze ’t gedomme weer hè, die Belgen, door wederom ’n film van behoorlijke wereldklasse af te leveren waar wij enkel jaloers op mogen zijn. Natuurlijk zijn er in ons land de afgelopen vijf jaar ook wel ’n paar zeer mooie films gemaakt (denk Kan door huid heen, 170 Hz, Hemel en Kauwboy (ik heb nog niet alles gezien, sorry)), maar waar wij ons – mogelijk door het ontbreken van ’n tax shelter? – vooral…

Arbitrage (2012)

Ik ben niet 100% positief over deze film, maar of dat komt doordat de film me mee liet voelen met ’n type mens dat ik normaliter veracht of vanwege ’n schijnbaar wat afleidend ‘zijplotje’ weet ik niet zeker. Wat overigens niet wegneemt dat ik voor minstens 90% wél positief ben over deze film, want de broer van de man die ooit nóg indrukwekkender debuteerde met de zeer verontrustende en media-kritische documentaire Capturing the Friedmans debuteert nu zelf…

Life of Pi (2012)

Allereerst: Life of Pi is werkelijk prachtig, of vele vlakken. Regisseur Ang – Brokeback Mountain, Taking Woodstock – Lee levert wederom ’n meesterwerk af, want deze film is weinig minder dan ’n spiritueel platform waarin hij ’n mooie en zeer verrassende visie op ‘God’ neerlegt. En waar ik weet dat er bij het woord “God” direct mensen in de verdediging schieten: wees zo ‘ruimgeestig’ en geef deze film ’n kans, want anders mis je niet…

Safety Not Guaranteed (2012)

Safety Not Guaranteed is zo’n fijne kleine American indie waar ik gruwelijk van kan genieten (denk Another Earth meets Jeff, Who Lives at Home). Door z’n bescheidenheid is het ook zo’n film die je wel wat dingen wilt vergeven, maar naast ’n mogelijke plot-inconsistentie is er niet veel te vergeven in deze aparte romantische-sci-fi-komedie, want naast ’n geweldige casting, sterke dialogen en ’n zeer oprecht aanvoelende romance is het ook ’n debuutfilm van zowel regisseur…

Invasion of the Body Snatchers (1978)

Heerlijk om wederom ’n classic te kunnen ontdekken, maar ik had eigenlijk niet verwacht dat deze remake van ’n nog klassiekere film (uit 1956) ook nog eens zulke goed geschreven scènes bevatte dat de film, ondanks het vrij absurde gegeven hoe de snatchers naar onze planeet komen, ook qua geloofwaardigheid enorm spannend is. Daarnaast bevat de film ’n aantal scènes die ik waarschijnlijk nooit meer ga vergeten, was het erg fijn om niet alles spoonfed te krijgen…

Amour (2012)

Het prachtige, indrukwekkende en subtiele Amour is deels ’n film over de onmogelijkheid om waardig oud te worden, maar net zo goed ’n verhaal over hoe liefde ‘groter’ kan zijn dan het leven. Vanwege het onderwerp en de rustige manier van vertellen (wat overigens 100% functioneel is) zal ’n ongeduldig publiek mogelijk moeite hebben met deze arthousefilm (die afgelopen mei de Gouden Palm won in Cannes), maar als je je mee laat voeren, dan zal het…

Cloud Atlas (2012)

Cloud Atlas zal de geschiedenisboeken in gaan als één van de meest ambitieuze films ooit, en alleen daarom al moet je deze film in de bioscoop gaan zien. Dat de film officieel de titel “independent” mag hebben is opmerkelijk, maar aan de andere kant: hoe onafhankelijk mag je ’n film nog noemen als het budget rond de 100 miljoen dollar lag (en er heel duidelijk ’n Samsung-gadget in de film te zien is)? Overigens ’n…

Soylent Green (1973)

Toen ik vorige week wat achtergrondinformatie zocht bij Looper kwam ik de naam van deze sci-fi-film uit 1973 al tegen, en gisteravond zag ik inderdaad wel ’n aardige overeenkomst. Ik vroeg me echter direct af of Looper over 30 jaar ook zo ‘schattig’ over komt als Soylent Green, want doordat de techniek in het geschetste toekomstbeeld nogal knullig over komt (leuk zo’n hypermodern Pong-videospel in 2022, zo groot als ’n pinautomaat) kun je de film…

Your Sister’s Sister (2011)

Lynn Shelton verbaasde én verraste me een paar jaar geleden met Humpday, waarin twee heteroseksuele mannen als kunstproject gay porn gingen maken. Een nachtmerrie voor homofoben natuurlijk, maar ik vond ’t erg gedurfd en vooral ontzettend naturel en realistisch gebracht. Niks geen makkelijke keuzes, maar film maken met lef. Dat ze niet onopgemerkt is gebleven blijkt wel doordat ze voor dit toegankelijkere Your Sister’s Sister niet alleen (wederom) kon samenwerken met mede-mumblecore-filmmaker en acteur Mark –…

Facing Animals (2012)

Maker Jan van IJken mag op www.facinganimals.com dan wel zeggen dat z’n film “…not a pamphlet against intensive farming, but a visual essay about the complex, intriguing and sometimes confusing relationship between man and animal.” is, maar hij deed ’t bij mij wel erg goed als extra eye-opener, want wát ’n heftige, pijnlijke maar ook ontzettend goed gemaakte documentaire is dit. Van IJken vindt ’n perfecte balans tussen het tonen van de gruwelijkheden die plaatsvinden zodat…

Argo (2012)

Sommige filmideeën zijn zó vergezocht dat ze wel waargebeurd móeten zijn, en dat is in Ben Afflecks nieuwste film, waarbij hij zowel de hoofd- als de regisseursrol op zich nam, op meerdere manieren van toepassing. Affleck toont na The Town en Gone Baby Gone wederom aan ’n interessant regisseur te zijn, en Argo is misschien wel z’n meest ingetogen (en beste?) regiewerk tot op heden. Dat belooft wat voor de toekomst, want Argo is ’n…