Voor de echte filmfans hoef ik natuurlijk niets meer te doen dan naar de poster te verwijzen, want die ouwe Robert Smith/Keith Richards/Michael Jackson/Ozzy Osbourne-lookalike is niemand minder dan Sean Penn. En dat je letterlijk na twee minuten al niet meer ziet dat het Penn is, is niet alleen een groot compliment aan de acteur zelf, maar zeker ook aan regisseur Paolo Sorrentino, die eerder al opzien baarde met Il Divo. Daarvan dacht ik ooit dat…
Best een grote verrassing dat ik deze film ‘gewoon’ in m’n DVD-kast had staan en nog nooit gezien had. Deze tweede film van Eddie Terstall is namelijk een erg leuke zwarte ‘zedenkomedie’ over de Nederlandse/Amsterdamse filmwereld, en ik vraag me dan ook best hard af waarom ik ‘m niet in 1999 of 2000 zag, toen deze film net uit kwam. Nadja Hüpscher won overigens een Gouden Kalf voor beste actrice voor haar rol als één…
Als tip van een echte horrorfan bij de videotheek, die vond dat deze film in de ‘cultkast’ thuishoorde, was ik toch wel lichtelijk benieuwd. En ik moet eerlijk toegeven: vanaf de eerste scène greep de film me al aardig aan. Niet alleen qua sfeer, maar zeker ook door de gedachten die de film bij mij opriep, waar ik deels van schrok, maar waarvan ik ’t vooral ook interessant vond hoe de makers hun gedachten hierover…
Films over een niet zo florissante toekomst boeien mij altijd al wat meer, en de sfeer die wordt neergezet in The Hunger Games werkt voor 85% ook erg goed. Voor de rest is de film ook erg vermakelijk, met een Jennifer Lawrence die haar rol uit Winter’s Bone commercieel (en succesvol) heeft vertaald naar hoofdrolspeler Katniss Everdeen. Dit is deze eerste van vier films, gebaseerd op de zeer populaire boeken van Suzanne Collins. Maar als…
Na de gruwelijk succesvolle KONY2012-YouTube-actie is de urgentie van deze film wel wat verdwenen, zeker omdat die YouTube-video ook al voldoende gedramatiseerd is. Maar Machine Gun Preacher is zeker wel interessant, omdat het ten eerste een biopic van een echte bad-boy-turns-hulpverlener is. Daarnaast snap ik critici überhaupt niet wat er tegen het vragen van aandacht voor deze gruwelijkheden is, dus een film als deze verwelkom ik daarom ook graag. En ten derde is het de…
Toen ik vorige week zo ontzettend onder de indruk was van Jeff Nichols’ Take Shelter was m’n interesse in Nichols’ debuutfilm natuurlijk meteen gewekt. Gisteravond was het zover, en ook al is deze film over een behoorlijk aantal (half)broers nog een stuk lastiger in een hokje te stoppen (mocht dat al nodig zijn), je ziet hier wel al het grote talent van Nichols. En Michael Shannon schittert wederom in dit rauw realistische verhaal over bloedwraak…
Ik ging compleet bevooroordeeld deze film in, omdat ik het boek van Jonathan Safran Foer, waarop deze film gebaseerd is, één van de mooist geschreven boeken van de laatste tien-vijftien jaar vind. Nu lees ik niet veel, dus val me daar niet op aan, maar dat betekende dus ook dat ik mogelijk onbewust wat meer dingen in kon vullen en de sentimentaliteit van deze film snel kon plaatsen. Want regisseur Stephen Daldry doet er inderdaad…
Hoe meer ik over deze film nadenk, hoe sterker m’n vermoeden dat deze film in m’n top 10 van het jaar gaat komen. Misschien wel in m’n top 5. Michael Shannons rol als Curtis is er één die GRUWELIJK over ’t hoofd is gezien door de Academy (inzake de Oscarnominaties), maar mogelijk was de film iets té ‘duister’ voor meer erkenning bij die voor-veiligheid-kiezende Academy-leden. Dat recensenten ‘m geweldig vinden begrijp ik wel, en de…
Wauw, dit was een aardig positieve verrassing, en ik denk dat Charlize Theron nét buiten de Oscarnominaties is gevallen. Let wel op: dit is geen hilarische komedie, maar juist een tragikomedie over een gruwelijk mooie maar depressieve vrouw die inderdaad maar niet volwassen wil worden. Dat ze net zo oud is als ik is overigens niet de enige reden dat de film me ook best wel raakte… Young Adult bewijst dat de regisseur en schrijfster…
Een film die mij halverwege letterlijk de zin “Waarom is hier nooit eerder op deze manier een film over gemaakt?” laat uitspreken wil ik natuurlijk zonder pardon aanraden, zeker omdat het ook gewoon heerlijk popcorn-vermaak is. Daarbij lijkt deze ‘low budget’-film een fijne sneer te geven aan z’n bijna vijftien keer duurdere grote neef, zag ik in deze debuutfilm (!) één van mijn gaafste dromen op het witte doek verschijnen (mede daarom ook bovenstaande quote)…
Ik ben zo’n enorme fan van Aanrijding in Moscou dat ik per ongeluk twee DVD’s van die film in m’n kast heb staan, dus je zult begrijpen hoe m’n verwachtingen in de weg konden zitten bij Van Rompaey’s nieuwste film Lena. En ook al wist ik dat deze film het over een compleet andere boeg zou gooien, ik had denk ik toch liever z’n debuutfilm voor een derde keer gekeken. Niet dat Lena een slechte…
Zo, dit is waarschijnlijk de tot nu toe lastigst te recenseren film die ik dit jaar gezien heb. Tony is namelijk een zeer rustige, af en toe subtiele maar ook kleine en ‘simpele’ film over een seriemoordenaar in Londen. Daarmee spoil ik niks, want dat is ook de ondertitel van deze film. Het ‘frisse’ aan deze film is echter niet de creatieve manier waarop de verschillende moorden in beeld worden gebracht, of de grofheid van…