Hmmmm, ik heb zeker best genoten van het Koreaanse 71: Into the Fire, maar weet eigenlijk niet echt wat ik erover moet zeggen. Hij is knap gemaakt, de actiescènes (lees: oorlogsgevechten) zijn allemaal best vet en heroïsch geschoten, maar uiteindelijk leed de film een beetje onder hetzelfde als waar Max Manus ook onder leed toen ik ‘m zag: ondanks dat het waargebeurd is, boeide het verhaal me niet zo heel veel… Kijk, als je Zwartboek…
Waar ik zo’n twee weken geleden me nog afvroeg of ik überhaupt wel een recensie kon schrijven die recht deed aan de subtiliteit van Never Let Me Go, daar neig ik hier naar nog veel meer bescheidenheid, want wat een overweldigend Kunstwerk is Terrence Malicks The Tree of Life geworden..! Althans: zo voelt ie nu aan, ongeveer een dag nadat ik ‘m gezien heb. Maar ik weet dus eigenlijk niet wáár ik moet beginnen met…
De plattelandsomgeving waarin Rundskop zich afspeelt is mij niet geheel onbekend. Dat maakt het voor mij ook extra onvoorstelbaar om het te zeggen, maar geef die Matthias Schoenaerts alvast een Oscar. Of in elk geval een nominatie. Want als hij deze rol in een Amerikaanse of Britse film gespeeld zou hebben, dan zou hij nu al getipt worden als grootste kanshebber. Volgens mij hoeft hij vrij weinig meer te doen dan voldoende Engels te spreken…
Allereerst: het is fijn een film over Marokkaanse Nederlanders te zien zonder dat er schnitzels en/of pizza’s in je gezicht gegooid worden. Daarnaast is het ook goed te zien dat de film zijdelings een paar contra-argumenten voor Geert W.’s betoog laat zien, ook al had ie daar een stuk scherper in kunnen zijn. Ook deed de film ’t best goed in de zaal, zeker bij de Marokkaanse Nederlanders in de rij voor me. En ik…
Okay, ik zit me dus letterlijk af te vragen of ik wel een recensie kan schrijven die genoeg eer doet aan de subtiliteit die Mark Romanek in Never Let Me Go aan de dag weet te leggen. Alles wat ik schrijf voelt al snel als een olifant in die spreekwoordelijke winkel. Misschien is een feit dan wel het ‘veiligste’: Never Let Me Go zal aan het eind van het jaar zeker in mijn top 10…
Ik heb deze film, over twee heteromannen die met z’n tweeën (en alleen met z’n tweeën) een korte pornofilm willen maken, ook een tijdje niet willen kijken, en was gisteren dan ook zeer aangenaam verrast door de scherpte, fijnzinnigheid en humor in Humpday. Regisseuse Lynn Shelton is iemand om in de gaten te houden, zoals ik dat ook al lichtjes doe met één van de hoofdrolspelers: Mark Duplass. Hij maakte eerder namelijk, samen met z’n…
Prachtige film, maar kijk ‘m niet als je hoofdpijn hebt, zoals ik gisteren. De film is met 2u19m niet alleen behoorlijk lang, het behandelt ook op een erg rustige manier mooie thema’s. En dat verdient 100% aandacht, en dat kon ik deze film gisteren niet geven. Als ik dan op IMDb lees hoe mooi de verschillende lagen van het verhaal uiteindelijk bij elkaar komen, maar ook hoeveel er nog vrij te interpreteren valt, dan vind…
James Gandolfini, Kristen Stewart en Melissa Leo tonen in Welcome to the Rileys zeer ingetogen hun grote klasse. Daarnaast weet regisseur Jake – zoon van Ridley – Scott vrijwel alle cliché’s te vermijden en maakt hij zó goed gebruik van de stad New Orleans dat ik best veel moeite wil doen om te achterhalen waarom ik niet keihard achterover werd geslagen door deze film. Hij raakte me zeker wel, maar dat harder gekund. Of zou…
Mind-boggling, spectaculair, zeker niet alleen plot-gedreven, wel minder ‘diep’ dan Moon, zeker niet teleurstellend en ook zeker ‘interessante-discussies-oproepend’. In een zeer strakke nutshell is dat Source Code, de nieuwe van Duncan Zowie Jones. En ik wil je nu alvast waarschuwen: ik weet niet of ik de volgende alinea’s kan schrijven zonder iets te spoilen voor je. Dus als je 100% zeker wilt zijn dat je niets teveel te weten komt: step away from the Internet,…
“I hate to advocate drugs, alcohol, violence or insanity to anyone, but they’ve always worked for me.“, aldus Hunter S. Thompson, bij de meesten vooral bekend als schrijver en hoofdkarakter in Fear and Loathing in Las Vegas. En voor iedereen met een maatschappijkritische en/of ‘sociaalbewuste’ instelling is de documentaire Gonzo: The Life and Work of Dr. Hunter S. Thompson een keiharde MUST SEE. Ik hoop hieronder duidelijk te maken waarom, want deze blies mij gisteravond…
Toen ik gisteren de trailer van deze film zag wist ik dat ik ‘m moest zien. Mijn bovengemiddelde interesse voor de geschiedenis en ontdekking van de Amerikaanse continenten lag hier deels aan ten grondslag, maar de film vertelt sowieso een erg interessant verhaal. Zie ook de helikopter op de poster, en je zult de symboliek direct begrijpen. En ondanks dat ik niet volledig positief ben over de film, vertelt het wel een – zoals ik…
Wat een geweldig leven moet Howard Marks hebben (gehad), die als één van de grootste hasjsmokkelaars van de wereld (ooit had ie schijnbaar meer dan 10% in handen) iedereen voor de gek leek te houden, waaronder de IRA, MI6 en zelfs de Amerikaanse maffia. Jammer dat Bernard – Immortal Beloved, Candyman – Rose enkel een interessante, maar geen geweldige film heeft weten te maken. Want ondanks dat de film erg pro-legaliseren van marijuana is én…