Nadat ik in de afgelopen vijf jaar Allen Ginsbergs Howl en Jack Kerouacs On the Road gelezen heb, was het gisteren dan ook hoog tijd om meer te ‘leren’ over William S. Burroughs, schrijver van Naked Lunch, dat derde Beat Generation-definiërende boek. En nog compleet afgezien van de kwaliteit van de documentaire (die overigens ook erg hoog is), vond ik het in elk geval een gruwelijk interessánte documentaire. Een must voor iedereen die meer over…
Een film, gebaseerd op een boek van Chuck – Fight Club – Palahniuk, met in de hoofdrollen de seksverslaafde Sam Rockwell en een The Grifters-achtige maar ook kwetsbare Anjelica Huston, die NIET in Nederland is uitgebracht..??? Misschien waren ze bang dat ze deze niet goed konden ‘marketen’, of dat de film de hoge verwachtingen misschien niet waar zou kunnen maken? Een andere reden kan ik niet verzinnen, want ook al is het niet de beste…
Susanne met haar mooie achternaam maakte eerder het originele Brødre (remade als Brothers) en daarna het wat ongeziene Things We Lost in the Fire, en met In a Better World won ze afgelopen februari de Oscar voor ‘best foreign language film’. Nu moet ik zeggen dat de film me wel raakte, maar ik weet niet of dat niet meer met persoonlijke ervaringen te maken had dan met de kwaliteit van de film. Want ondanks dat…
Stone is een erg intrigerende film die door een hoop mensen als ‘slecht’ en ‘saai’ betiteld zal worden, ben ik bang, maar dat uiteindelijk zeker niet is. Probleem met de film is dat ie op een nogal onconventionele manier ‘diep’ gaat. Ik heb ook nog lang niet voor 100% door wat ‘ze’ precies willen zeggen, maar zoals ik al zei: de film intrigeert me behoorlijk… Het verhaal gaat over een parole officer Mabry (Robert De…
Vrijwel iedereen zal deze klassieker kennen van de zin “I’m mad as hell and I’m not gonna take it anymore“, gebezigd tijdens een live uitzending door nieuwslezer Howard Beale. Ik was verbaasd dat deze scène al na één-derde in de film te zien was, en ik was dan ook erg verbaasd door de enorme hoeveelheid informatie en verhaallijnen die regisseur Sidney Lumet erg bevredigend tot één film heeft weten te maken. En bijna 35 jaar…
Sow, wat een mooie kleine, pure en eerlijke film is Rabbit Hole. Nicole Kidman en Aaron Eckhart spelen de sterren van de hemel, maar ook Dianne Wiest ‘delivers‘ weer. En ook al is hetgeen waar ze mee moeten dealen – het verlies van een zoontje – gruwelijk, de film is nergens een cheap-ass tranentrekker. Al had ik het gisteren niet erg gevonden als het dat wél meer was geweest… Er zullen genoeg psychoanalytici iets kunnen…
Tijdens het kijken van Kubricks Paths of Glory kon ik me niet aan de gedachte onttrekken dat Kubrick waarschijnlijk ook het geweldige boek Voyage au bout de la nuit van Louis-Ferdinand Céline heeft gelezen. Paths of Glory riep namelijk hetzelfde cynische gevoel over de rot- en corruptheid van de mens bij me op, iets wat Céline zo goed beschrijft dat je er écht depressief van kunt worden. Ik zou bijna willen zeggen dat Paths of…
Stephen Frears maakte eerder films als Dangerous Liaisons, The Grifters, High Fidelity en The Queen, to name a few, en nu komt ie met het schijnbare niemendalletje Tamara Drewe. Toen ik de poster/DVD-hoes (zie hiernaast/-onder) zag dacht ik nog: “Sow, die hoes ziet er cheap uit, ondanks de fijne Gemma Arterton”, maar toen ik ‘m vrijdagavond aardig vermoeid keek was ik aangenaam verrast. Tamara Drewe gaat over een vrouw (Tamara dus) die als succesvol columniste…
Geweldige muziek en een zeer interessante kijk op het zuiden van de VS deden mij meer begrip ontwikkelen voor iets wat wij (lees: “ik”?) vrijwel altijd als gestoorde christenfundamentalisten zagen. En dat is behoorlijk knap, want meestal lach ik om mensen die in een kerk ineens gaan shaken en zingen, omdat ze ‘bevangen’ worden door de heilige geest. Searching for the Wrong-Eyed Jesus liet me inzien dat bekrompenheid mij ook niet altijd helemaal vreemd is.…
Shit, Tilda Swinton begint een beetje Meryl Streep-proporties aan te nemen. Ik heb het namelijk jarenlang ‘lastig’ gevonden om naar mevrouw Streep te kijken, puur vanwege een rol die ik haar zo geweldig zag spelen – en die me zo aangreep – dat ik haar lange tijd ook als actrice niet ’trok’. Tilda Swinton speelt in Io sono l’amore de rol van ‘geïmporteerde’ moeder in een Italiaanse familie zó geweldig, dat ik haar lange tijd…
Damn, wat een ontzettend goede film is dit zeg..! En de perfecte tegenhanger voor zoete (Hollywood) romcoms die een ‘perfecte’ wereld idealiseren en waardoor veel mensen op zoek gaan naar het onmogelijke in hun eigen relatie. Of zou Carl Jung hier iets heel intelligents over weten te melden? ;) Inderdaad: ik weet dat ik zelf ook nogal gevormd (misvormd?) ben door de grote hoeveelheid conventionele films die ik kijk/gekeken heb. Natuurlijk is escapisme erg fijn…
Yes, wéér een geweldige sneak. Ditmaal The Fighter van David O. Russell, die je hopelijk kent van Three Kings, Flirting with Disaster en I Heart Huckabees. Inderdaad, hij heeft inmiddels vier totaal verschillende films gemaakt. Misschien vind ik daarom wel dat hij eigenlijk de Oscar voor beste regie had moeten winnen. Zeker als drie van z’n acteurs genomineerd waren en twee van die nominaties ook terecht verzilverd werden… The Fighter is een geweldig boksdrama, maar…