Er was ’n tijd dat wij Nederlanders onze neus konden optrekken voor Amerikaanse remakes van niet-Engelstalige films, zo van: “Laat die Amerikanen gewoon ondertitels lezen, in plaats van alles te ‘verHollywoodsen’”. In 2010 veranderde dat echter, toen er een Nederlandse remake werd gemaakt van de Belgische (Nederlandstalige) film Loft. Dat gegeven haalt me een beetje de wind uit de zeilen, áls ik Let Me In af zou wíllen zeiken omdat het een remake is van…
Weet je, eigenlijk somt de titel alles op. Happythankyoumoreplease is namelijk zo’n film die heerlijk aanvoelt, en waarbij ik na afloop dacht: “Ja, doe mij nog zo’n film“. Want ondanks dat de film vol zit met clichés, onwaarschijnlijkheden en hoorbaar bedachte dialogen, ik liet me makkelijk meevoeren in het verhaal. Mogelijk dat de zomerse beelden van New York daar de grootste reden voor zijn, maar dan zou ik deze debuutfilm tekort doen. Happythankyoumoreplease won in…
Kijk, zo’n goede film had ik effe nodig na Twelve. City Island is een best hilarisch drama, met een paar erg goed gespeelde rollen. En dan gaat het ook nog eens over het volgen van je droom, hoe oud je ook bent. En over eerlijkheid. En over acteren. En en en… Andy Garcia speelt ‘corrections officer’ Vince Rizzo, oftewel een gevangenbewaarder, met een heimelijke wens om acteur te worden. De relatie met z’n vrouw (Julianna…
Zo, ik ben bijna de gehele film blij geweest dat Love & Other Drugs een geheel andere (en veel betere) film is dan de trailer deed vermoeden. Ik verwachtte een simpele chick flick (die kijk ik op zondagavond inderdaad wel eens ;)), maar ik kreeg een film die compleet gevuld was met een genre of drie, vier. En dat pakte wat mij betreft vrijwel geheel positief uit… Als de regie niet in handen was geweest…
Ja, ik kan me wel voorstellen waarom deze film de Oscar voor Best Foreign Language Film of the Year heeft gewonnen, ondanks de fantastische concurrentie van Das Weisse Band en Un Prophète. En dat El secreto de sus ojos heeft gewonnen komt echt niet alleen doordat deze toegankelijker zou zijn dan die andere films. Dat is ie wel, maar er is meer. Maar inderdaad: ik wil helemaal niet vergelijken… El secrete de sus ojos speelt…
Okay, The Joneses is echt zo’n film die qua idee interessant is, maar waarschijnlijk door de studio toch wat ‘ver-safe-t’ is. Of zou het komen dat regisseur Derrick Borte uit de reclamewereld komt, en mogelijk wel wát wroeging voelde bij dat vak, maar toch net niet genoeg diepgang heeft om écht een scherpe film te maken… Het was gaaf geweest als de makers het hadden gedurfd om niet al te snel hints te geven over…
Met Somewhere heeft Sofia Coppola gekozen voor een film die beter past in het land van haar voorouders dan in de ‘plastic-fantastic’ wereld waar de film zelf gezet is: Hollywood. Maar is het nu Lost in Translation-light, of was Lost in Translation juist een wat Hollywoodsere variant van Somewhere…? In Somewhere lopen we mee in het ogenschijnlijk geweldige leven van Johnny Marco, een rol van Stephen Dorff. Hij woont in Chateau Marmont, die Hollywood-versie van…
Vorige week zag ik Cyrus, gemaakt door de Duplass-broers. Die deed me wel wat, en daarom was ik blij dat ik gisteravond hun debuutfilm – The Puffy Chair – kon kijken. Om meerdere redenen raakte deze rauwe en eerlijke film me wel. En het interessante aan The Puffy Chair wordt ook geïllustreerd door de gruwelijk uiteenlopende reacties op IMDb… Tegenover de enorm positieve reacties (deels samengevat in een review van ‘self-proclaimed’ Cassavetes-expert Ray Carney, die…
Ja, na tien seconden in deze nieuwe Woody Allen wist ik het al: ik ben blij dat hij elk jaar een film maakt… De sfeer wordt natuurlijk al gezet door het lettertype van de begincredits, maar ook door de manier waarop de karakter geïntroduceerd worden. En als dan de ‘narrator’ ook nog een zin van uit Shakespeares Macbeth aanhaalt: “Life is … full of sound and fury, signifying nothing.“, dan weet je dat je weer…
Op het DVD-hoesje stond ‘ultieme familiefilm’, en toen m’n 6-jarige nichtje heel lief vroeg of ik een filmpje mee wilde nemen met sneeuw en de kerstman besloot ik dat ik haar wel wijs kon maken dat Richard Gere de kerstman is (we maken kids wel véél meer wijs, toch?). Zo was het dus dat ik op eerste Kerstdag een film zag die al bijna een jaar op DVD uit is, maar waar ik nooit zo’n…
Als je ‘quirky’ op Wikipedia opzoekt, dan krijg je een korte uitleg van dit bijvoeglijk naamwoord, maar je zou net zo goed een verwijzing naar Cyrus kunnen krijgen, een aparte ‘indie comedy’ met John C. Reilly, Marisa Tomei, Catherine Keener en in de titelrol Jonah Hill. Een beetje een weirde film (ook om te recenseren), maar ik was wel degelijk aangenaam verrast… Regisseurs Jay en Mark Duplass maakten in het ‘indie circuit’ al eerder naam…
Wow, not a movie to put on when feeling a little ‘fluee..! Nadat ik afgelopen zondag makkelijk door The Karate Kid was gefietst, ondanks m’n lichte griep, zette ik daarna Fish Tank op. Het DVD-menu zag er nog best vrolijk uit, en aangezien ik geen zin had in iets zwaars, besloot ik ‘m toch maar te kijken. En ondanks dat het dus wél een fucking rauwe realistische (lees: zware) film was, moest ik ‘m toch…