Okay, The Joneses is echt zo’n film die qua idee interessant is, maar waarschijnlijk door de studio toch wat ‘ver-safe-t’ is. Of zou het komen dat regisseur Derrick Borte uit de reclamewereld komt, en mogelijk wel wát wroeging voelde bij dat vak, maar toch net niet genoeg diepgang heeft om écht een scherpe film te maken… Het was gaaf geweest als de makers het hadden gedurfd om niet al te snel hints te geven over…
Met Somewhere heeft Sofia Coppola gekozen voor een film die beter past in het land van haar voorouders dan in de ‘plastic-fantastic’ wereld waar de film zelf gezet is: Hollywood. Maar is het nu Lost in Translation-light, of was Lost in Translation juist een wat Hollywoodsere variant van Somewhere…? In Somewhere lopen we mee in het ogenschijnlijk geweldige leven van Johnny Marco, een rol van Stephen Dorff. Hij woont in Chateau Marmont, die Hollywood-versie van…
Vorige week zag ik Cyrus, gemaakt door de Duplass-broers. Die deed me wel wat, en daarom was ik blij dat ik gisteravond hun debuutfilm – The Puffy Chair – kon kijken. Om meerdere redenen raakte deze rauwe en eerlijke film me wel. En het interessante aan The Puffy Chair wordt ook geïllustreerd door de gruwelijk uiteenlopende reacties op IMDb… Tegenover de enorm positieve reacties (deels samengevat in een review van ‘self-proclaimed’ Cassavetes-expert Ray Carney, die…
Ja, na tien seconden in deze nieuwe Woody Allen wist ik het al: ik ben blij dat hij elk jaar een film maakt… De sfeer wordt natuurlijk al gezet door het lettertype van de begincredits, maar ook door de manier waarop de karakter geïntroduceerd worden. En als dan de ‘narrator’ ook nog een zin van uit Shakespeares Macbeth aanhaalt: “Life is … full of sound and fury, signifying nothing.“, dan weet je dat je weer…
Op het DVD-hoesje stond ‘ultieme familiefilm’, en toen m’n 6-jarige nichtje heel lief vroeg of ik een filmpje mee wilde nemen met sneeuw en de kerstman besloot ik dat ik haar wel wijs kon maken dat Richard Gere de kerstman is (we maken kids wel véél meer wijs, toch?). Zo was het dus dat ik op eerste Kerstdag een film zag die al bijna een jaar op DVD uit is, maar waar ik nooit zo’n…
Als je ‘quirky’ op Wikipedia opzoekt, dan krijg je een korte uitleg van dit bijvoeglijk naamwoord, maar je zou net zo goed een verwijzing naar Cyrus kunnen krijgen, een aparte ‘indie comedy’ met John C. Reilly, Marisa Tomei, Catherine Keener en in de titelrol Jonah Hill. Een beetje een weirde film (ook om te recenseren), maar ik was wel degelijk aangenaam verrast… Regisseurs Jay en Mark Duplass maakten in het ‘indie circuit’ al eerder naam…
Wow, not a movie to put on when feeling a little ‘fluee..! Nadat ik afgelopen zondag makkelijk door The Karate Kid was gefietst, ondanks m’n lichte griep, zette ik daarna Fish Tank op. Het DVD-menu zag er nog best vrolijk uit, en aangezien ik geen zin had in iets zwaars, besloot ik ‘m toch maar te kijken. En ondanks dat het dus wél een fucking rauwe realistische (lees: zware) film was, moest ik ‘m toch…
Ik kan met een fijn gevoel van nostalgie zeggen dat ik de originele The Karate Kid uit 1984 nog in de bioscoop heb gezien. Waarschijnlijk was ik toen 10, of misschien net 11 (onze bioscoop was niet zo snel), en ik weet nog hoe geweldig stoer ik me voelde na het zien van die film. Echt wel dat ik die kraanvogel ook kon. Ergens ben ik overigens wel blij dat ik dát nooit heb hoeven…
Misschien niet de beste film van ’t jaar, maar mogelijk wel de beste acteerprestatie: Robert Duvall in Get Low, een mooie film over een kluizenaar op zoek naar vergiffenis… Nee, verlossing. Ik hoor je denken: “Oeh, is het zo’n zware film?“, maar dat valt mee, want naast Robert Duvall en Sissy Spacek zien we ook Bill Murray in een ‘kleine’ maar leuke rol. En had ik al verteld dat het gebaseerd is op een waargebeurd…
Met de kinderen gaat alles inderdaad best okay, maar de film is helaas ook niet meer dan dat: best okay. En dat was voor mij een behoorlijke teleurstelling. Deels omdat ik Cholodenko’s eerdere Laurel Canyon wel heel gaaf vond, waarin Christian Bale met z’n liefje Kate Beckinsale terug naar Hollywood ging om effe bij z’n moeder te wonen: de biseksuele ‘record producer’ Frances McDormand… Inderdaad: Lisa Cholodenko maakt films over lesbische en/of biseksuele vrouwen. In…
Hmmmm, ik ben er nog niet helemaal uit. Ergens voelde The Killer Inside Me ook niet helemaal fijn aan, maar aan de andere kant: deze nieuwe van kameleon Michael Winterbottom is wel gruwelijk intrigerend. En kan iemand Casey Affleck alvast wat nominaties geven…? The Killer Inside Me is de verfilming van een boek van Jim Thompson uit de jaren ’50 van de vorige eeuw. De verfilming lag al zo’n 20 jaar in de planning. Op…
Door “Don’t let anyone tell you what it is” op de poster te zetten maak je het recensenten natuurlijk erg lastig om iets over je film te vertellen. En omdat ik toch wil dat jij deze film gaat bekijken (zeker als ‘social media’ inmiddels ook al onderdeel zijn geworden van je ‘daily routine’), ga ik het toch proberen. Want ik was erg onder de indruk van deze documentaire. In Catfish volgen filmmakers Henry Joost en…