Wrath of the Titans (2012)

Waar ik deel 1 ongezien gebruikte om de teloorgang van Hollywood te tonen (en daar uiteindelijk toch wel voor maximaal 10% op moest terugkomen), daar wilde ik die fout nu niet maken, dus ik zag ‘m gisteren in de 3D IMAX-zaal van de lokale Pathé. En ondanks dat de flitsende beelden en niet-meer-dan-aardige actie me zeker wel wat lieten vluchten uit de werkelijkheid, daar riep de film vooral een oude Romeinse uitspraak in me op:…

It’s a Wonderful Life (1946)

Misschien dat ’t contrast met Stake Land niet groter kán zijn, maar ik durf direct te beweren dat It’s a Wonderful Life de beste Kerstfilm aller tijden is..! Maar daarmee doe ik deze prachtige film van Frank Capra misschien nog wel te kort, want met een cynische blik kun je deze film nu ook nog eens in een heel ander daglicht zien. En niks geen oubolligheid: de film is enkele keren ook onverwacht feisty. Ja,…

Trolljegeren (a.k.a. Troll Hunter – 2010)

De reden dat ik deze film zaterdagavond keek was dat ik er best wat aardige dingen over had gehoord en die 7,1 op IMDb. Een 7,1 voor een film over een stel studenten die per toeval op een trollenjager in de Noorse bergbossen stuit, resulterend in een found footage-film (denk Cloverfield, The Blair Witch Project), met 1st-person camera en alles. Jammer dat ze af en toe toch breken met de illusie dat het écht gevonden…

Immortals (2011)

Okay, in ’t kort: Immortals is beter dan Clash of the Titans, ziet er net zo goed uit als 300 (misschien zelfs iets ‘mooier’), heeft een paar hele vette gevechten, maar is als film helaas niet zo goed als The Fall en The Cell, de twee eerdere films van de visueel hoogvliegende kunstenaar en regisseur Tarsem Singh. Daarnaast wordt de Griekse mythologie volgens mij net zo verkracht als de vrouwen in de door koning Hyperion…

Midnight in Paris (2011)

Ik weet niet of ik het Woody Allens beste film van de laatste tien jaar durf te noemen, maar Midnight in Paris is zeker de meest vermakelijke. Daarnaast was het een verfrissende keuze om Owen Wilson de token Woody-rol te laten spelen. Want als Allen niet zelf (één van) de hoofdrol(len) in z’n film speelt, dan laat hij een andere acteur zijn rol spelen. Eerder deden o.a. Larry David (Whatever Works) en Josh Brolin (You…

Super (2010)

Aan het begin van Super is Frank (Rainn Wilson – Dwight uit de The Office US) getrouwd met Liv Tyler, en dan heb je al door dat je niet teveel realisme moet verwachten in de rest van de film. Maar dat het zo’n enorme mash-up van genres zou worden, dat kun je alleen verwachten als je weet dat regisseur James Gunn niet alleen eerder doorbrak met Slither, maar daarvoor ook nog eens voor Lloyd Kaufmans…

Green Lantern (2011)

Aan het begin van Green Lantern krijg je zoveel voice-over informatie over je heen gegooid, dat ik op een gegeven moment dacht: “Sow, dat is een flinke hoeveelheid quatsch die je zomaar effe moet aannemen“, en eigenlijk raak ik daarmee meteen m’n vrijwel allesoverheersende kritiek op deze film: zet je noodzaak voor geloofwaardigheid, motivaties en dramatische ontwikkeling aan de kant, want anders ga je deze film erg slecht vinden. Mij lukte dat niet, en ondanks…

Prince of Persia: The Sands of Time (2010)

Oscarwinnaar sir Ben Kingsley, Oscargenomineerde Jake G., en BAFTA-winnaars Alfred Molina en Mike – Donnie Brasco – Newell kunnen niet voorkomen dat Prince of Persia: The Sands of Time niet meer is dan CGI-porno. Okay, ik heb ‘m zonder tegenzin afgekeken, maar dat kwam dan ook vooral omdat er in m’n favoriete programma’s alleen maar over één of ander rechts regeerakkoord kon worden gesproken… Heeeeeeeeeeel vroeger speelde ik Prince of Persia op de Commodore 64..!…

Clash of the Titans (2010)

Allereerst: “Sorry makers, dat ik jullie film vaak heb gebruikt om de teloorgang van de hedendaagse cinema te illustreren, want ik heb stiekem wel genoten van jullie onsubtiele verstand-op-nul-film Clash of the Titans.” Ja, ik geef het eerlijk toe: ik verwachtte echt een hele slechte film die ik met een gerust hart af kon zetten vrijdagavond, omdat ik zaterdag toch nogal vroeg op moest en een zware dag voor de boeg had. Maar ik heb…

Solomon Kane (2009)

Soms kan het verfrissend zijn als je een megaslechte film ziet. In dat licht was het best koud in de Pathé bij Solomon Kane; we moesten zeker twee keer keihard lachen vanwege de stupiditeit van de dialogen. Wat een debiele film was dát. “From the legendary author of Conan The Barbarian” zegt natuurlijk ook al genoeg ;-) . Nee, ik ga niet meer woorden vuilmaken. Als je net als ik een keer moet relativeren omdat…

Alice in Wonderland (2010)

Alice in Wonderland is zo’n vette trip dat ik direct na afloop van de film – toen de trip over was – ik echt terug moest gaan in m’n geheugen, omdat ik niet direct terug kon halen wat er allemaal gebeurd was. De wereld die Tim Burton neerzet is geweldig overweldigend, maar mijn kanttekening: IMAX én 3D hoeven voor mij eigenlijk niet..! Eerst even zeiken dus, en ik hoop niet als een ‘ouwe lul’ over…

The Wolfman (2010)

Vermakelijk, nergens irritant, maar toch ook niet goed. Dat is The Wolfman in een notendop. Grootste probleem met de film is de onsubtiliteit (is dat een woord?). Films die veel met uitleggende voice-overs werken maken sowieso al een knieval natuurlijk (als het geen film noir is in elk geval), maar aan het begin van The Wolfman gebeurt het gewoon teveel. Zo van: “Er moeten af en toe wat dingen uitgelegd worden, anders snapt een heel…