Yes..!! Naast waarschijnlijk de meest f*(&ed-up film van het jaar – “Schrijf daar maar eens een recensie over!” werd me direct na afloop met licht sarcastische en/of meelijdende toon medegedeeld – is David Cronenbergs Crimes of the Future filosofisch-spiritueel gezien óók ontzettend interessant. De film gaat namelijk ook over ‘existentiële acceptatie’, waarop de 79-jarige filmmaker-filosoof een visie heeft waarmee ik het geweldig vind om ‘mee’ te gaan. En dat maakt Crimes of the Future –…
Na een verrassend goede trailer was het gisteravond tijd voor nederhorrorfilm Moloch, een best lekkere folk horror-genrefilm die z’n invloeden zeker niet verloochent. Beter dan veel van de internationale horrorfilms die hier in de bioscoop gedropt worden, maar weet ook dat je bij zo’n film niet al te diep moet gaan mee-/nadenken over de beweegredenen van de evil spirits in dit veenlijken-verhaal (denk ‘Witte Wieven’ alom!). Elke serieuze vraag die je jezelf stelt leidt vrij snel naar…
Yes..! X is een geweldige, heerlijk vieze vette slasher-achtige horror. Met een vrij rustige klassieke opbouw, een aantal instant classic-shots en een setting en onderwerp waardoor ik ‘m na een paar minuten al (respectvol overigens) tot Texas Porn Massacre doopte. Voor ‘echte’ horrorfans waarschijnlijk de beste horror in jaren, met ook een aantal jonge topacteurs. Terwijl ik na afloop – ik zag ‘m in een nachtvoorstelling – wel effe vreesde dat ik er nachtmerries van…
Edgar – Baby Driver, Shaun of the Dead – Wrights nieuwste is conceptueel geweldig uitgevoerd, bevat een cast die nog indrukwekkender is dan dat de soundtrack cool is en recreëert de Swinging Sixties in Londen op heerlijke wijze. Maar terugdenkend aan het verhaal bekruipt me steeds sterker het gevoel, dat het plot (af en toe) belangrijker was dan de logica. En dat wringt nogal. Zeker omdat de film ook herinneringen aan (de originele) Suspiria en…
Wat een fijne verrassing was dit zeg! Serieus: ik dacht ‘m licht ‘verplicht’ te moeten zien om deze recensie te kunnen schrijven – ben niet de grootste horror-fan van Nederland – maar ik kreeg een ontzettend interessante en gelaagde versie van het Candyman-verhaal te zien. Waarin de ‘horror’ vooral een vertaling van de Afro-Amerikaanse pijn bleek, waardoor je ook duidelijk ziet dat deze uit de stal van Jordan – Get Out, Us – Peele komt.…
Ruim drie jaar geleden verraste acteur John – The Office – Krasinski mij (en de wereld) behoorlijk stevig met zijn regie van A Quiet Place, waardoor deze sequel natuurlijk sowieso niet uit kón blijven. En waar dit tweede deel zeker ook wel wat ‘franchise-kritiek’ op kan roepen, was mijn eerste reactie na afloop echter “Damn zeg, misschien niet zo’n heerlijke k&*#-sfeer als in het eerste deel, maar nog steeds zo interessant, dat ik eigenlijk méér…
Als Army of the Dead niet door Zack – 300, Watchmen, Batman v Superman – Snyder was gemaakt, dan had ik deze zombie-heist-film met voormalig WWE-ster Dave – Guardians of the Galaxy – Bautista waarschijnlijk niet direct hoeven zien. Maar voor heerlijk overdreven actie-‘quatch’ is Snyder toch wel één van Hollywoods ‘vetste’ regisseurs. En dat is ook exact wat Army of the Dead biedt, waarin ook heel gedisciplineerd bijna alle regels van het zombiegenre –…
Sator is waarschijnlijk de meest onafhankelijke film die ik het afgelopen decennium heb gezien. Dat maakt die bij vlagen prachtige cinematografie, creepy geluidsmix en gruwelijk onheilspellende sfeer nóg indrukwekkender, zeker als je weet dat de crew uit slechts vijf personen bestond, waarbij regisseur Jordan Graham zo’n beetje alle ‘hoofdtaken’ voor z’n rekening nam (tot aan het bouwen van die cabin in the woods, waarin ruim de helft van de film zich afspeelt!). Het resultaat is…
Toen ik in de Time-review de volgende zin las, was ik direct om: “It may well be the most politically radical and intellectually challenging work of nonfiction ever made for television.” Nu zijn dat niet de eerste woorden waarmee ik Raoul – I Am Not Your Negro – Pecks ontzettende indrukwekkende, experimentele HBO Max-documentaire-miniserie zou willen duiden (ik neig wat ‘krantenkopgeiler’ naar iets als “Niet voor tere witte zieltjes als Thierisov Baudetski en aanhangers“), maar…
Ik kreeg tijdens het kijken van deze Bringing Out the Dead–Tenet–Los cronocrímenes–Altered States-mix-up vrij snel het gevoel, dat met een paar extra rewrites dit mogelijk best een interessante film was geworden. Nu voelden de (weinige) karakters – gespeeld door Anthony (The Hurt Locker, Avengers: Endgame) Mackie en Jamie (50 Shades of Grey) Dornan – maar vooral ook de filmlogica te simpel uitgewerkt, waardoor de grote hoeveelheid aanwezige interessante thema’s (denk verlossing, racisme, relativiteit/tijd, rouw, opoffering, trauma…
Freaky is eigenlijk gewoon een mix van Friday the 13th, Freaky Friday en The Hot Chick, oftewel: lekkere foute bodyswitch-quatsch met een paar onverwacht lompe scènes, een zeer ongemakkelijke romantische scène en twee hoofdrolspelers die hard hun best doen. Plus Alan Ruck, die hier exact de lullige leraar speelt waardoor Ferris Bueller ooit een dagje vrij nam; Ruck speelde in 1986 Ferris’ beste vriend Cameron..! Tja, als ik een goede film had willen zien, dan…
Zo, die Brandon heeft niet alleen de achternaam van z’n beroemde vader (David – The Fly, A History of Violence – Cronenberg), maar thema’s als identiteit en de fysieke gevolgen van technologie komen in Possessor net zo hard terug als in pa Cronenbergs beste films (denk Dead Ringers en Videodrome). En dan komt Jennifer Jason Leigh – hoofdrolspeler in pa’s ExistenZ – ook nog langs! Maar de stralende sterren van Possessor zijn overduidelijk Andrea – Birdman,…