The Beach Bum (2019)

Waarschijnlijk het grootste compliment dat ik deze film kan maken, is dat ik ‘m twee dagen later eigenlijk weer wil zien. Deze nieuwe van Harmony – Gummo, Spring Breakers – Korine brengt Matthew McConaughey, Snoop Dogg, Isla Fisher, Jonah Hill, Martin Lawrence (!) en Zac Efron op zo’n heerlijk foute manier samen, dat ik me anderhalf uur keihard vermaakt heb. Daarbij was ik wel een paar keer kwijt waar het verhaal nou heen ging, tot…

Vice (2018)

Ondanks dat Vice maar één van de acht Oscarnominaties wist te verzilveren, is dit politiek-maatschappelijk toch wel één van de belangrijkste én leukste (lees: “schrijnend grappige”) films van het jaar. Auteur Adam McKay ontgroeide z’n heerlijk-foute-humor-imago (denk Anchorman, Step Brothers, The Other Guys) natuurlijk al met de perfecte financiële-crisis-filering The Big Short, en weet in Vice op vergelijkbaar toegankelijke wijze een mogelijk nóg belangrijker onderwerp voor vrijwel iedereen interessant te maken. Want ook al gaat…

Can You Ever Forgive Me? (2018)

Goede films over schrijvers gaan meestal over het menselijk brein, en dan vooral de zelfbewuste, zelfkritische en/of duistere kanten daarvan. Denk aan de Emma Thompsons zelfmoordoverpeinzing aan het begin van Stranger Than Fiction of aan het overkoepelende thema van The End of The Tour. Ook Can You Ever Forgive Me? is zo’n film, waarin bovenstaande het beste wordt getypeerd in een korte scène waarin Melissa McCarthy’s karakter haar beste vriend wil laten struikelen, en haar…

Sorry to Bother You (2017)

Met Forest Whitaker in z’n meest opvallende bijrol ooit, Tessa – Creed, Annihilation, Westworld – Thompson in een mooi feministische bijrol en ‘eindelijk’ een hoofdrol en/of erkenning voor Lakeith – Atlanta, Get Out – Stanfield is Sorry to Bother You niet alleen één van de beste maatschappijkritische zwarte komedies van het jaar – gemaakt door een nogal verrassend regisseur – maar uiteindelijk ook zo heerlijk ‘cult’, dat ik direct na afloop “Get Out meets Tusk, met…

Ralph Breaks the Internet (2018)

Zes jaar na Wreck-it Ralph volgt het tweede avontuur van de wat sullige goedzak/sloper Ralph en z’n beste vriendin: Vanellope von Schweetz. De naam van Sarah Silvermans karakter is typerend voor de humor in dit geweldige vervolg, en naast ongelooflijk veel inside jokes (waarmee de film ook meer dan vermakelijk is voor volwassenen) bevat de film ook een prachtige boodschap voor kinderen en ogenschijnlijk perfect opvoedadvies. Ik vond Ralph Breaks the Internet een heerlijke animatie met…

Instant Family (2018)

Dat de makers van Sex Drive, That’s My Boy, Horrible Bosses 2 en Daddy’s Home zo’n fijn-veilige familiefilm konden maken, komt mogelijk vooral doordat één van de makers zijn eigen geschiedenis (en daarmee gepaard gaande emoties) in het verhaal kon verwerken. Daarnaast zijn Mark Wahlberg, Rose – Bridesmaids – Byrne en Isabel – Sicario: Day of the Saldado – Moner erg goed tot perfect gecast en ervaar je een heerlijke mix van humor en ernst. Al vond…

Green Book (2018)

Dat Mahershala Ali en Viggo Mortensen tot de absolute top van hun vakgebied behoren heeft niet echt nieuwswaarde. Dat racisme nog altijd welig tierde in de jaren 60 van de vorige eeuw in Amerika heeft evenmin nul nieuwswaarde natuurlijk. Dat een muzikant met de naam Dr. Don Shirley daar eigenhandig een statement in wilde maken door als zwarte concertpianist een tour door de zuidelijke staten te gaan maken, dat was voor mij wel redelijk nieuw.…

The Favourite (2018)

Naast het feit dat The Favourite Yorgos – Dogtooth, Alpeis, The Lobster, The Killing of a Sacred Deer – Lanthimos’ meest toegankelijke film is geworden, vertelt hij ook op geweldig genuanceerde wijze een verhaal over ‘vrouwenmacht’. Het heerlijke en vaak grofgebekte afzetten tegen het ‘reguliere’ patriarchaat werkte daarnaast behoorlijk hard op m’n lachspieren, wat culmineerde in een scène waarin een huwelijk zo ‘klinisch’ wordt geconsumeerd, dat Emma Stone die Oscar voor Beste Vrouwelijke Bijrol nu…

The Ballad of Buster Scruggs (2018)

Misschien wel de mooiste reactie die ik online op deze nieuwe Coen-broers Netflix-film zag: “Echt zo’n film die van mij wel dagen had mogen duren.” Een gigantisch compliment voor bijvoorbeeld de sfeer die deze filmmakende broers weten neer te zetten, maar ik verwacht dat het ook te maken heeft met de vrijheid die ze jou bieden om heerlijk wat te projecteren/interpreteren, waardoor je best wel wat persoonlijke zaken ‘op’ deze film kunt plakken. En dat…

The Sisters Brothers (2018)

Na afloop van deze vrij opvallende western grapten we nog dat dit de tweede cowboyfilm met Jake – Brokeback Mountain – Gyllenhaal was die nogal wat conventies tartte. Het is dan mogelijk ook niet echt opvallend dat IMDb deze film niet onder de westerns schaart (ik wel hoor), misschien mede omdat Jacques – Un prophète, De rouille et d’os – Audiard het verhaal natuurlijk doorspekt heeft met commentaren op onze huidige tijd, waarmee het bij…

Under the Silver Lake (2018)

Regisseur David Robert Mitchell maakte een paar jaar geleden de ontzettend goede en mega-creepy horrorfilm It Follows, en om te tonen dat ie ook andere genres op nogal opvallende wijze weet te gebruiken, dook hij voor Under the Silver Lake in een mix van film noir, misdaad, WTF-just-happened-mindfuck en Hitchcock, maar toch vraag ik me – weken na het zien van de film – nog altijd af of het nou lekkere gekte was, of toch…

BlacKkKlansman (2018)

BlacKkKlansman is Spike Lee’s onbevreesde aanklacht tegen het nog altijd wijdverbreide racisme in de Amerikaanse (en onze) samenleving. Maar dan wel verteld in een vet vermakelijke blaxploitation-stijl, met scènes waarbij je soms twijfelt of het nou serieus bedoeld is of niet (met een aantal van die bijna surrealistische climaxen), en met genoeg ontspannende humor en een topcast om je ook door het ietwat stuurloos aanvoelde midden van de film heen te voeren. Om uiteindelijk misschien…