The Spy Who Dumped Me (2018)

Als de begintitels van een film worden vergezeld door Scorpions’ Wind of Change, dan weet je natuurlijk direct al dat er weinig serieus te nemen is aan de film die gaat volgen. Toch moet ik toegeven dat ik keihard genoten heb van The Spy Who Dumped Me, die je in het kort kunt samenvatten als Game Night meets Mission: Impossible – Fallout, maar dan met ontzettend goede vrouwenhumor (door én voor vrouwen gemaakt) en twee…

The Man Who Killed Don Quixote (2018)

Dat de productie van deze film zelf een langdurige Don Quixote-achtige strijd opleverde, dat toonde de prachtige documentaire Lost in La Mancha uit 2002 al. Maar zestien jaar later heeft Terry Gilliam z’n magnum opus dan toch eindelijk wél af weten te maken, maar geheel in stijl van deze ‘lastige’ productie kreeg Gilliam ruzie met z’n producent, waardoor hij tot voor kort z’n rechten op de film voor een Parijse rechtbank moest verdedigen (en de uitslag…

Tag (2018)

Het meest opvallende aan Tag is – naast het feit dat Jeremy Renner beide armen brak tijdens de opnames – dat het filmverhaal gebaseerd is op een opmerkelijk waargebeurd verhaal van een groep vrienden die al decennialang één maand per jaar ’tikkertje’ speelt. Qua verhaalopzet en spanningsontwikkeling is Tag echter ook een beetje een dertien-in-een-dozijn The Hangover-achtige komedie, die ondanks het duidelijke thema van niet ouder willen worden nergens écht de diepte in gaat of…

Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot (2018)

Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot is een overduidelijke en degelijke gemaakte Gus Van Sant-film, over het leven van de rolstoelgebonden en alcoholistische cartoonist John Callahan uit Portland. Met wederom een goede rol van Joaquin Phoenix en een nogal opvallende Jonah Hill, Jack Black die z’n ‘komedie-acteur-die-z’n-echte-acteerkwaliteiten-toont-door-drama-te-doen’-validatie (nog een keer) uitvoert in een bijrolletje, en een ietwat overdreven normaler/lelijker gemaakt Mara-zusje. Het ‘probleem’ dat ik met deze film echter ervoer, was Van Sants…

Blockers (2018)

Mogelijk ligt het aan mijn leeftijd en/of geslacht, maar ik ging ervan uit dat deze best goed gemaakte formulefilm vooral over de ouders ging, als in: over mensen van mijn leeftijd die wel al kinderen hebben, maar ook nog totaal niet volwassen zijn. Waarbij Leslie – This Is 40 – Mann de film naar een hoger plan tilt en de mannen voor comic relief moeten zorgen. Maar wat blijkt: regisseuse Kay Cannon – schrijver van o.a.…

Lady Bird (2017)

Yes, eindelijk draait één van de beste coming of age-films van het jaar in de Nederlandse bioscoop. Tevens één van de betere verrassingen bij de Oscarnominaties dit jaar, en dan vooral die voor Beste Regie van Greta Gerwig (de eerste vrouw die zo’n nominatie kreeg voor haar debuutfilm!). Al spelen Saoirse Ronan en Laurie Metcalf zó realistisch dat hun nominaties ook meer dan terecht waren (vooral Metcalf enkel al voor die ene scène in de auto…

Game Night (2018)

Heerlijk escapisme, waarbij ik mezelf een paar keer boven iedereen uit hoorde lachen in de zaal (vooral vanwege de goede timing van Jason – Horrible Bosses, Juno – Bateman en Rachel – The Notebook, Sherlock Holmes – McAdams), maar aan het eind wel dacht: “Volgens mij klopt er geen bal van het te ingewikkeld in elkaar gedraaide plot!” Maar soit, het was exact wat ik nodig had, en eerlijk gezegd precies wat ik verwachtte van…

Lucky (2017)

Of Harry Dean Stanton ‘wist’ dat hij twee weken voor de release van deze film zou sterven weet ik niet, maar wat een prachtige lofrede/eerbetoon aan één van de beste acteurs aller tijden is Lucky mede daardoor geworden zeg. Over een stoere atheïst die aan ’t eind van z’n leven toch wel angstig lijkt te worden vanwege het onvermijdbare einde, maar er ook achter komt dat er aardig wat mensen om hem geven. Waardoor hij…

I, Tonya (2017)

Een verrassend goede en vermakelijke film, van de maker van Lars and the Real Girl, met een onbevreesde hoofdrol van Margo – The Wolf of Wall Street – Robbie, over het meest zwart schaap dat ooit in het internationale kunstschaatsen te zien is geweest. Nu kwam dat ‘zwarte’ deels door haar eigen achtergrond en ’t feit dat die totaal niet paste bij die wat elitaire glamourwereld van die sport, maar toch vooral doordat ze in…

Downsizing (2017)

Alexander – Sideways, Nebraska – Payne’s nieuwste film is een zeer goed gemaakte crowdpleaser met een paar goed cynische steken naar onze maatschappij. Daarnaast is het ook een wat voortkabbelende komedie met een mooi klein verhaaltje over opgroeien en/of het vinden van een haalbaar doel. Maar doordat de film hier ook een beetje tussen blijft hangen, heb ik ’t gevoel dat ik deze film wel wat sneller zal vergeten dan Payne’s eerdere films. De aanwezigheid van…

Brigsby Bear (2017)

Ik ging Brigsby Bear in met de gedachte: “Yes, heb zin in zo’n lekkere flauwe Saturday Night Live-spinoff: even heerlijke quatsch!“, maar was er eigenlijk na twee minuten al achter dat het totaal niet erg was dat ik daarin niet bediend ging worden. Na het dispenden van een behoorlijk originele disbelief voelde ik al vrij snel dat dit wel eens een topfilm kon gaan worden, op dat moment ook nog onwetende dat deze film, met in de hoofdrol…

Billy (2018)

Kort gezegd: Billy is een veel geslaagder regiedebuut dan die film van die andere bekende Brabander uit 2016. Nog korter gezegd: Billy = The Beaver meets Fight Club. En nog korter: ga Billy kijken! Niet enkel omdat debuterend regisseur Theo Maassen deze film zo heerlijk zelfbewust aan het promoten is, maar vooral omdat dit één van de grappigste (en betere) NLse films in tijden is, juist omdat er geen makkelijke keuzes gemaakt worden inzake de…