Spy (2015)

Ondanks de aanwezigheid van twee van de hoofdrolspeelsters én de regisseur blijft het wat lullig om deze film te vergelijken met het mega-succesvolle Bridesmaids. Verwacht eerder een mix van James Bond en Johnny English, maar dan met een voornamelijke vrouwelijke cast (en Jude Law en Jason Statham in bijrollen), met een shitload aan hilarische grappen die continu de grens opzoeken in hoe ver je kunt gaan met grappen over lelijke en/of stevige mensen. Ik hoorde mezelf…

Man Up (2015)

Wederom een film (na San Andreas) die een vrij standaard formule volgt, maar dat ook op zo’n relaxte manier doet, dat het resultaat meer dan bevredigend is. De regisseur van het (in mijn ogen) verschrikkelijke The Inbetweeners Movie kreeg hier duidelijk hulp van een vrouwelijke scenarist, en als ik eerlijk ben: maar goed dat ik vooraf niet wist dat de regisseur ook verantwoordelijk was voor een film die ik als één van de slechtste van…

Welcome to Me (2014)

Ik heb het al vaker gesteld, dat de beste en leukste komieken zich kenmerken door juist erg goed te zijn in serieuzere tragikomische rollen. Dat ik Kirsten Wiig de grappigste vrouw ter wereld vind heb ik al vaker gesteld, maar ik weet het nu, na haar tweede serieuzere rol van dit jaar (na The Skeleton Twins), dus zeker. Samen met een geweldige ondersteunende cast levert ze met Welcome to Me niet alleen één van de…

Get Hard (2015)

Als vrij groot fan van Will Ferrell had ik vooraf al gehoord dat deze film in Amerika nogal wat kritiek te verduren had gekregen, dus heel hoog waren m’n verwachtingen niet toen ik deze in de sneak zag. En ook al is Get Hard nergens ‘groots’ of hilarisch, ik heb me wel redelijk vermaakt, ondanks de té simpele premisse. Bij zulke films is het vaak al een compliment als zo’n film nergens irriteert, wat ie…

Walter (2015)

Walter is zo’n film die je de eerste helft niet al te serieus wilt nemen, juist omdat de film nogal een aparte premisse heeft. Maar doordat die weirdness richting het einde een prachtige plek krijgt raakte de film me onverwacht keihard. Mogelijk (en natuurlijk) het resultaat van iets persoonlijks, dus hoe universeel die emotionele betrokkenheid is weet ik niet, maar bij mij ‘deed’ ie het uiteindelijk dus wel. Zeker ook gesteund door een onverwacht goed op…

The Wedding Ringer (2015)

Na de ontwerptechnisch gruwelijk corny openingcredits ontpopte The Wedding Ringer zich vrij snel tot een best hilarische, alhoewel zeer formule-matige komedie, waar volgens mij het voltallige sneak preview-publiek hard om moest lachen. Opmerkelijk dat deze Kevin Hart-komedie dan toch vrij plotseling geen bioscooprelease krijgt in Nederland. Terwijl er zoveel slechtere komedies wél het witte doek halen hier… Het verhaal Doug Harris (Josh – Wish I Was Here, Mardi Gras: Spring Break – Gad) is een succesvol zakenman…

The Cobbler (2014)

The Cobbler bewijst dat Adam Sandler platte komedies voortaan beter echt achter zich laat, want in meer serieuze, tragikomische rollen is hij zoveel beter. Gelukkig wordt dat door ‘grote’ regisseurs nog altijd gezien, want waar Paul Thomas Anderson hem al ooit geweldig inzette in Punch-Drunk Love, daar weet Thomas – The Station Agent, The Visitor – McCarthy ook het beste uit hem te halen, in dit New York-sprookje over een wel heel aparte schoenmaker… Het…

Focus (2015)

Gewoon een vrij makkelijk tussendoortje, deze oplichtersfilm waarin Will Smith wat van z’n oude glorie doet herleven, maar waarin hij ook wel wordt voorbijgestreefd door Margot – The Wolf of Wall Street – Robbie. Het schrijvers- en regisseursduo dat debuteerde met I Love You Phillip Morris en daarna het best geweldige Crazy, Stupid, Love. maakte zorgt er in elk geval voor dat je als kijker ook vaak niet weet wie nu wie oplicht, waardoor je…

Top Five (2014)

Chris Rocks Top Five is een heerlijke zelfbewuste komedie die alle fans van New York-city zal doen verlangen naar die geweldige stad. Al is de film wel wat moeilijk te plaatsen, want naast een komedie is het af en toe ook een zeer leuke en zelfs best goede romantische talkie, maar ook een satire op alles wat showbusiness is, en ergens ook wel een fijne zelfkritische kijk op een artiest die zoekende is, waarbij je je…

Night at the Museum: Secret of the Tomb (2014)

Niet dat het verhaal van dit derde deel in de Night at the Museum-franchise nou iets is om over naar huis te schrijven, maar het einde maakt dit mogelijk wel de meest memorabale van de drie. Natuurlijk doordat maar liefst twee van de acteurs uit deze film na afloop “in loving memory” worden herdacht, maar ook omdat de film (en franchise) gewoon een mooi afgerond einde krijgt. Dat maakt het volgende mogelijk raar om te…

The Skeleton Twins (2014)

Kristen Wiig en Bill Hader doorstaan met ogenschijnlijk simpel gemak de test die alle goede komieken moeten doorstaan, want in The Skeleton Twins tonen ze allebei dat ze een serieuze rol ook met gemak aan kunnen. Dat wil overigens niet zeggen dat de film – met een behoorlijk zwaar onderwerp – niet ook bij vlagen grappig tot zelfs hilarisch is. En het is de verdienste van de vrij ‘jonge’ regisseur Craig Johnson dat deze film…

Mortdecai (2015)

Scenarist David Koepps pogingen om ook als regisseur serieus genomen te worden werpen hun vruchten vooralsnog niet echt af. Van z’n vorige vijf regiepogingen zag ik er vier (Stir of Echoes, Secret Window, Ghost Town en Premium Rush), maar ondanks een behoorlijke diversiteit – Mortdecai valt in het genre “klucht” – is deze laatste zeker de minste in dat rijtje. Ondanks dat hij natuurlijk zelf moeten weten wat hij doet, lijkt het mij fijner als hij zich gewoon vooral…