Allereerst: ik vond Spring Breakers geweldig tegendraads-lekkere-meiden-over-de-top-trash-vermaak. Daarnaast vraag ik me af hoe hard regisseur Harmony – Gummo – Korine zou lachen als ie mij iets serieus over deze film zag typen, dus hoe ver ik daar in zal gaan hieronder weet ik nog niet. Ook is Spring Breakers nog veel meer dan Project X dé nachtmerrie van iedereen met iets van pedagogische ambities en ook absoluut niet de tienerfilm die enkele meiden gisteren voor…
Het mogelijk verwarrende aan deze film is dat de doelgroep van 21 & Over juist wordt gevormd door het tegenovergestelde van wat de titel je vertelt, als in: ik denk dat ik als 16- of 17-jarige deze film aardig geweldig had gevonden. Zeker niet zo goed als favorieten uit mijn jeugd, zoals The Breakfast Club of zelfs Up the Creek, en ik had na een minuut of twee ook alweer door dat ik deze film niet kritisch…
Filmtechnisch valt er mogelijk wel iets aan te merken op Diederik Ebbinge’s Matterhorn, maar doordat hij met ’n combinatie van lef, doorzettingsvermogen en respect voor jou als kijker weet te debuteren met een erg vermakelijke film, vergeef ik hem die kleine schoonheidsfoutjes met gemak. En doordat hij tijdens de Q&A na afloop van de film ’n paar rake dingen vertelde vergeef ik ‘m zelfs dat ik tijdens de film al voelde dat de thematiek/essentie van…
David O. Russells nieuwste is ’n soort screwballcomedy verpakt als familiedrama over psychi(atri)sche problemen met wederom ’n – in dit geval lichte – link naar sport, en niet alleen daarin herken je The Fighter. Russell lijkt zich namelijk te ontpoppen als de ultieme acteursregisseur, want voor z’n laatste twee films werden maar liefst zeven (!) acteurs genomineerd voor ’n Oscar. Christian Bale en Melissa Leo wonnen ‘m al voor The Fighter en ik verwacht dat…
Het probleem met Movie 43 is dat het eigenlijk geen film is, maar ’n soort van Upload Cinema van de meest foute en shockerende filmpjes die zogenaamd op internet te vinden zouden zijn. Conceptueel verpakt in ’n nogal flauwe strijd tussen ’n stel pubers, en ik dacht nog even dat de ‘film’ een heerlijk scherp randje zou krijgen richting de strapatsen die Hollywood steeds meer uit moet halen om mensen te verrassen, juist omdat ze…
Weet je, komedie is het meest persoonlijke genre, en dan trekt Judd Apatow met This is 40 z’n steeds persoonlijker wordende lijn van Knocked Up en Funny People ook nog eens flink door, waarmee deze film mogelijk ’n nóg kleinere doelgroep zal raken. Mij raakte ie zeer zeker wel, al voelde de film wel wat in onbalans. Maar pissig worden omdat het geen gross out komedie is, zoals ’n groot deel van het Amerikaanse IMDb-publiek…
Yes, Quentin Tarantino lijkt bijna z’n eigen genre gecreëerd te hebben, waarin hij exploitation-films mengt met snedige dialogen, en dat nu vermengt met ’n soort slasher-western-komedie die eigenlijk alle kanten op vliegt en stiekem ook nog teruggrijpt naar de Noorse mythologie. Misschien dat eigenlijk alles wel samen komt in de naam van de persoon die de titulaire Django zijn primaire motivatie geeft om zich letterlijk te ontketenen: z’n vrouw Broomhilda von Shaft. Hoor je Isaac Hayes’ Shaft-themesong nu…
Josh Radnor maakt vooral kwetsbare films, als in: films die niet alleen makkelijk af te doen zijn als iets te romcom-achtige American indies, maar ook films waarbij je stemming ’n vrij bepalende factor heeft. Als ’n film als Taxi Driver, The Godfather of Memento (to name just a few) op TV voorbijkomt, dan moet er (bij mij althans) wel iets heel aparts te doen zijn om niet direct helemaal hooked te geraken en de film af…
Dat ik fan ben van de Duplass-broers zal niet als ’n verrassing komen. Na The Puffy Chair, Cyrus en Jeff, Who Lives at Home (en ’n flink aantal films waarin Mark Duplass acteert, als Humpday, Your Sister’s Sister en Safety Not Guaranteed) zag ik afgelopen weekend The Do-Deca-Pentathlon, niet alleen ’n behoorlijk lastige naam om te onthouden en ’n film die de broers al vóór Cyrus schoten en nu pas uitbrengen, maar wederom ’n fijne (en…
De poster/DVD-hoes (zie onderaan) zet je nogal op het verkeerde been, maar geeft wel ’n vrij goed beeld van wat je van deze film kunt verwachten. Waar je ogen namelijk worden verleid met iets dat vluchtig op lekkere meidenbillen in string lijkt, zie je ook vrij snel dat door de benen toch ’n aardig za(a)kje hangt, waardoor direct duidelijk wordt dat je naar ’n animatiefilm voor volwassenen zult gaan kijken waarbij de gayness van al die…
Deze film quirky noemen is nogal ’n understatement, wat dit waargebeurde verhaal alleen maar ongelooflijker maakt. Jack Black is in geweldige vorm als begrafenisondernemer/omgekeerde-pedo/moordenaar/filantroop (hij is genomineerd voor de aanstaande Golden Globes), in deze nieuwe van Richard – Before Sunrise, School of Rock, Fast Food Nation – Linklater. Maar de weirdness van het verhaal levert ook ’n lastig aan te raden film op, wat waarschijnlijk ook de reden is dat ie in Nederland straight to DVD is…
Wat ’n heerlijke film is Seven Psychopaths! Althans: dat vind ik. Als ‘broodschrijver’ denk ik namelijk dat deze film voor niet-schrijvers wel eens wat ‘verwarrend’, too much of overdreven hip zal zijn. Denk Adaptation meets Slipstream, maar dan nog ’n stuk ‘zelfbewuster’. Op IMDb variëren de reacties van “Best screenplay ever” tot “Worst film of the year“, en ook al zou ik me eerder aan willen sluiten bij die eerste quote, dat is ook zwaar…