The Trip (2010)

Micheal Winterbottom laat zich niet beperken tot één of enkele genres. Waar hij een jaar geleden nog imponeerde met een film op basis van een schijnbaar onverfilmbaar boek (The Killer Inside Me), eerder de Manchester-muziekscene op geweldige wijze toonde (24 Hour Party People), maar tussendoor ook z’n maatschappelijke betrokkenheid liet zien met documentaires als In This World, The Road to Guantanamo en The Shock Doctrine, daar komt ie nu met The Trip, een film die…

Flypaper (2011)

Zet Tim Blake Nelson (uit o.a. O Brother, Where Art Thou?, maar ook regisseur van Leaves of Grass), Pruitt Taylor Vince (met die altijd bewegende ogen, uit o.a. Natural Born Killers) en Jeffrey Tambor (Pollock, The Hangover, Slipstream…) bij elkaar, en je zou zo een hele vette ‘American indie’ kunnen maken. Voeg daar Ashley Judd, Patrick – Grey’s Anatomy – Dempsey, Mehki Phifer en nog wat onbekende acteurs aan toe, gooi daar de regisseur van…

Rio (2011)

Okay, Rio is niet gemaakt door Pixar, en dat merk je direct. Want ondanks de geweldige kleuren, de mooie beelden/animatie en lieve diertjes, lijkt ‘men’ toch vooral met de esthetische en technische kant bezig te zijn geweest, en hebben ze weinig tot geen aandacht besteed aan ’t verhaal. Dat is namelijk zo simpel, dat ik vermoed dat Rio simpelweg gewoon een kinderfilm is, die het vooral goed zal doen in de doelgroep 4-10. Kort ’t…

Super (2010)

Aan het begin van Super is Frank (Rainn Wilson – Dwight uit de The Office US) getrouwd met Liv Tyler, en dan heb je al door dat je niet teveel realisme moet verwachten in de rest van de film. Maar dat het zo’n enorme mash-up van genres zou worden, dat kun je alleen verwachten als je weet dat regisseur James Gunn niet alleen eerder doorbrak met Slither, maar daarvoor ook nog eens voor Lloyd Kaufmans…

Three Miles North of Molkom (2008)

Wow… Deze film zou eigenlijk aankomend weekend op Lowlands gedraaid moeten worden in een openluchtbioscoop, waarbij je staat van nuchter-, dronken- of stonedheid waarschijnlijk helemaal niks uit maakt om te ‘genieten’ van deze film. Het meest knappe aan deze documentaire (ja, het zijn geen acteurs!) is namelijk dat hij zowel hilarisch is voor mensen die niks met spirituele zaken hebben, maar daarnaast ook gewoon interessant voor mensen die wél open staan voor spirituele zaken als…

Submarine (2010)

Vanaf de eerste scène is het al duidelijk dat dit een leuke, creatieve en quirky dramedy gaat worden. Als de voice-over van hoofdkarakter Oliver Tate ons net licht ironisch duidelijk heeft gemaakt dat de (enige) reden waarom we ’s ochtends uit bed komen is dat we ons willen definiëren als een individu, maakt de camera een zoom-in naar het hoofd van Oliver. Tijdens de zoom ‘jumpt’ ie echter een paar keer, en net vóór het…

Horrible Bosses (2011)

Yes, van alle komedies die ik dit jaar gezien heb (en dat zijn er stiekem al best wat), denk ik dat dit de film is die ik het snelste nogmaals wil kijken met vrienden. Ja, ik denk dat ie nóg geschikter is voor repeated viewing dan Bridesmaids, die ik al behoorlijk geweldig vond. En hoe fijn is het om als Saturday Night Live-fan te zien dat naast Kristen Wiig nu ook Jason Sudeikis door aan…

Leaves of Grass (2009)

De eerste keer dat ik deze film zag was ik meer dan zeer aangenaam verrast, maar toen ik ‘m afgelopen zondag voor de tweede keer zag moest ik m’n “9” wel wat bijstellen. Als ik cijfers zou geven zou ik op een 7,8 uitkomen denk ik. Maar zo ongenuanceerd wil ik niet zijn, vandaar onderstaande alinea’s ;). Het opmerkelijkste aan Leaves of Grass is de dubbelrol van Edward Norton als Billy en Brady Kincaid. Dat…

Your Highness (2011)

Verkrachtende minotaurs, aanrandende wijze tovenaars en een main event met de titel “The Fuckening” zullen direct duidelijk maken dat Your Highness op geen enkel moment serieus genomen moet worden. Als je dat wel doet, dan kun je lekker meedoen op IMDb en overal over klagen (alhoewel die Amerikanen natuurlijk vooral klagen over de hoeveelheid “FUCK” in de film), maar doe het alsjeblieft niet. Of vermijd deze film, want het is namelijk één grote quatschfilm, met…

Middle Men (2009)

Waarom deze film niet meer aandacht en ook geen bioscooprelease in Nederland heeft gekregen beats me, want ik vond het een heerlijk en gewoon goed gemaakt tussendoortje, met een cast waar menig regisseur z’n vingers bij zal aflikken: Luke Wilson, Giovanni Ribisi, Gabriel Macht, James Caan, Kevin Pollak, Robert Forster, Kelsey Grammer en Rade Serbedzija (van o.a. X-Men: First Class en Snatch). Zou het komen doordat het eerste half uur over masturberende mannen en Internet…

Where the Buffalo Roam (1980)

Een paar maanden geleden zag ik Gonzo: The Life and Work of Hunter S. Thompson. Toen ik daarna wat dingen over Thompson opzocht kwam ik natuurlijk direct bij het geweldige Fear and Loathing in Las Vegas uit, maar ook bij deze mij onbekende film met Bill Murray en Peter Boyle met de welluidende naam Where the Buffalo Roam. Omdat ik de twee eerstgenoemde films zo geweldig vond moest ik deze natuurlijk ook zien. Zo gezegd…

Bridesmaids (2011)

Dat Kristen Wiig misschien wel de beste vrouwelijke komiek éver is (ik ken Lucille Ball niet, btw), dat wist ik – als grote fan van Saturday Night Live – al een aantal jaren. Maar dat de rest van de wereld dit door Bridesmaids nu ook door zal krijgen, daar ben ik erg blij mee. Want waar vieze kots-, poep- en seksgrappen eigenlijk altijd het terrein van mannen waren (Wedding Crashers, The Hangover, etc), daar tonen…