Allereerst: het is fijn een film over Marokkaanse Nederlanders te zien zonder dat er schnitzels en/of pizza’s in je gezicht gegooid worden. Daarnaast is het ook goed te zien dat de film zijdelings een paar contra-argumenten voor Geert W.’s betoog laat zien, ook al had ie daar een stuk scherper in kunnen zijn. Ook deed de film ’t best goed in de zaal, zeker bij de Marokkaanse Nederlanders in de rij voor me. En ik…
Okay: met een kater/gaar hoofd is The Hangover Part II zeker vermakelijk. Ik heb harder gelachen om de film dan om de trailer (die ik ook niet echt grappig vond), maar wat ik eigenlijk vooral moet zeggen: verwacht niks, dan is ie vermakelijk. Wees kritisch en je geniet niet echt. Deel 2 is namelijk eerder een remake dan een vervolg. Niet opmerkelijk dat regisseur Todd Phillips voorafgaand aan de release van deze film al opmerkte…
Ik heb deze film, over twee heteromannen die met z’n tweeën (en alleen met z’n tweeën) een korte pornofilm willen maken, ook een tijdje niet willen kijken, en was gisteren dan ook zeer aangenaam verrast door de scherpte, fijnzinnigheid en humor in Humpday. Regisseuse Lynn Shelton is iemand om in de gaten te houden, zoals ik dat ook al lichtjes doe met één van de hoofdrolspelers: Mark Duplass. Hij maakte eerder namelijk, samen met z’n…
Zoals ik in m’n vorige review meldde had ik afgelopen zondag één of andere irritante hoofdpijn, waardoor ik niet echt kon genieten van de prachtige film die Poetry echt wel is. Toen ik ’s avonds een andere film wilde kijken had ik dan ook zin in makkelijk vermaak, en werd ik bij de videotheek getipt op Rapunzel, in Amerika verschenen als Tangled. De grootste reden voor het aanraden was dat ik de rest van de…
Om me niet direct een ouwe zeur te voelen: ik heb me best goed vermaakt met Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. Toch lukt het dit vierde deel niet om mij écht enthousiaster te krijgen over de franchise, en het vervolg daarvan. Want de schaamteloosheid waarmee veel ‘lijntjes’ worden opengelaten voor diverse vervolgen gaf me een beetje het gevoel van een hoer in Saigon begin jaren 70: goedkoop en gebruikt… Haha, sorry voor de…
Ja, ik schaam me wel een beetje, maar ik heb een paar keer hardop gelachen tijdens het kijken van Hall Pass. Daarnaast heb ik redelijk vaak moet grinniken en kwam ik zelfs tot een licht applaus op het einde. De grootste reden voor m’n best grote genot zal echter toch m’n ontzettend lage verwachting zijn geweest. Dus hoe moet ik dit hier nu beschrijven? Positief, zodat jouw verwachtingen te hoog worden en hij dan dus…
Allereerst: ik heb ‘m thuis op Blu-ray gezien, en daarmee ook zonder de “D” achter de “3”, en dat vind ik helemaal niet erg. Allertweet: deze recensie is nutteloos. Dat ondermijnt deels wat ik hier tracht te doen (jou iets vertellen over een film en je die dan aan- of afraden), maar is eigenlijk ook een compliment. Want Jackass 3 is precies wat je verwacht, en als je daar zin in hebt: opzetten die film..!…
Een film waaraan alles zo gruwelijk SLECHT is verdient ook wel credits natuurlijk. Hobo with a Shotgun is namelijk een grindhouse-film die je niet in een reguliere bioscoop moet zien, maar op één of ander blood&gore-filmfestival, in een vies obscuur zaaltje, omringd door mensen die je onder andere omstandigheden nooit in eenzelfde duisternis wilt tegenkomen. Bloed, uitgerukte darmen, spuitende nekken, afgeschoten penissen: Hobo with a Shotgun heeft het allemaal, plus Rutger Hauer..! De sneak is…
Wat een geweldig leven moet Howard Marks hebben (gehad), die als één van de grootste hasjsmokkelaars van de wereld (ooit had ie schijnbaar meer dan 10% in handen) iedereen voor de gek leek te houden, waaronder de IRA, MI6 en zelfs de Amerikaanse maffia. Jammer dat Bernard – Immortal Beloved, Candyman – Rose enkel een interessante, maar geen geweldige film heeft weten te maken. Want ondanks dat de film erg pro-legaliseren van marijuana is én…
Damn, wat een enorme tegenvaller was dit zeg! Zoveel talent in één film stoppen, en dan vergeten een goede regisseur in te huren. Ik kan me het origineel (uit ’81, met Dudley Moore in de titelrol) gelukkig niet echt meer herinneren, zodat ik die nu weer bijna ‘als nieuw’ kan kijken, om deze vieze smaak weg te spoelen. Ondanks dat ik toch wel zo’n vijf keer heb moeten lachen… Okay, ik moet toegeven: de film…
Een film, gebaseerd op een boek van Chuck – Fight Club – Palahniuk, met in de hoofdrollen de seksverslaafde Sam Rockwell en een The Grifters-achtige maar ook kwetsbare Anjelica Huston, die NIET in Nederland is uitgebracht..??? Misschien waren ze bang dat ze deze niet goed konden ‘marketen’, of dat de film de hoge verwachtingen misschien niet waar zou kunnen maken? Een andere reden kan ik niet verzinnen, want ook al is het niet de beste…
De trailer en aanwezigheid van Will Ferrell gaven de doorslag, en gisteravond zag ik Megamind, van de regisseur van Madagascar. Ik heb me boven verwachting vermaakt met een leuke animatiefilm met voldoende fun voor de kids, maar ook een paar leuke verwijzingen die het voor volwassenen ook goed te behappen maken. Ideaal om met je zoon, dochter, neefje of nichtje te kijken dus. En er zit zelfs een mooie boodschap in… Megamind wordt als baby…