Allereerst: ik heb ‘m thuis op Blu-ray gezien, en daarmee ook zonder de “D” achter de “3”, en dat vind ik helemaal niet erg. Allertweet: deze recensie is nutteloos. Dat ondermijnt deels wat ik hier tracht te doen (jou iets vertellen over een film en je die dan aan- of afraden), maar is eigenlijk ook een compliment. Want Jackass 3 is precies wat je verwacht, en als je daar zin in hebt: opzetten die film..!…
Een film waaraan alles zo gruwelijk SLECHT is verdient ook wel credits natuurlijk. Hobo with a Shotgun is namelijk een grindhouse-film die je niet in een reguliere bioscoop moet zien, maar op één of ander blood&gore-filmfestival, in een vies obscuur zaaltje, omringd door mensen die je onder andere omstandigheden nooit in eenzelfde duisternis wilt tegenkomen. Bloed, uitgerukte darmen, spuitende nekken, afgeschoten penissen: Hobo with a Shotgun heeft het allemaal, plus Rutger Hauer..! De sneak is…
Wat een geweldig leven moet Howard Marks hebben (gehad), die als één van de grootste hasjsmokkelaars van de wereld (ooit had ie schijnbaar meer dan 10% in handen) iedereen voor de gek leek te houden, waaronder de IRA, MI6 en zelfs de Amerikaanse maffia. Jammer dat Bernard – Immortal Beloved, Candyman – Rose enkel een interessante, maar geen geweldige film heeft weten te maken. Want ondanks dat de film erg pro-legaliseren van marijuana is én…
Damn, wat een enorme tegenvaller was dit zeg! Zoveel talent in één film stoppen, en dan vergeten een goede regisseur in te huren. Ik kan me het origineel (uit ’81, met Dudley Moore in de titelrol) gelukkig niet echt meer herinneren, zodat ik die nu weer bijna ‘als nieuw’ kan kijken, om deze vieze smaak weg te spoelen. Ondanks dat ik toch wel zo’n vijf keer heb moeten lachen… Okay, ik moet toegeven: de film…
Een film, gebaseerd op een boek van Chuck – Fight Club – Palahniuk, met in de hoofdrollen de seksverslaafde Sam Rockwell en een The Grifters-achtige maar ook kwetsbare Anjelica Huston, die NIET in Nederland is uitgebracht..??? Misschien waren ze bang dat ze deze niet goed konden ‘marketen’, of dat de film de hoge verwachtingen misschien niet waar zou kunnen maken? Een andere reden kan ik niet verzinnen, want ook al is het niet de beste…
De trailer en aanwezigheid van Will Ferrell gaven de doorslag, en gisteravond zag ik Megamind, van de regisseur van Madagascar. Ik heb me boven verwachting vermaakt met een leuke animatiefilm met voldoende fun voor de kids, maar ook een paar leuke verwijzingen die het voor volwassenen ook goed te behappen maken. Ideaal om met je zoon, dochter, neefje of nichtje te kijken dus. En er zit zelfs een mooie boodschap in… Megamind wordt als baby…
Tja, hoe zal ik hierover beginnen? Meteen m’n lichte teleurstelling maar laten merken, of toch eerst vertellen hoe vermakelijk hij af en toe wél is? Ik kan ook de “zorg dat je de trailer niet al té vaak gezien hebt”-aanpak kiezen, of mensen in streng-Christelijke dorpen afraden deze film te gaan kijken, want er zitten nogal wat grappen in die ten koste gaan van het Christendom. Ja, ik had gehoopt dat ik veel positiever zou…
Stephen Frears maakte eerder films als Dangerous Liaisons, The Grifters, High Fidelity en The Queen, to name a few, en nu komt ie met het schijnbare niemendalletje Tamara Drewe. Toen ik de poster/DVD-hoes (zie hiernaast/-onder) zag dacht ik nog: “Sow, die hoes ziet er cheap uit, ondanks de fijne Gemma Arterton”, maar toen ik ‘m vrijdagavond aardig vermoeid keek was ik aangenaam verrast. Tamara Drewe gaat over een vrouw (Tamara dus) die als succesvol columniste…
In het kader van: “hoe gevarieerd kunnen opeenvolgende films zijn?” keek ik na het ‘klassieke’ Io sono l’amore gisteravond Easy A, een highschool komedie die niet alleen het gewenste vermaak (en diverse schaterlachen) opleverde, maar die ook verrassend goed en best scherp was. Is het een hommage aan de anderhalf jaar geleden overleden John – Ferris Bueller’s Day Off, Weird Science, The Breakfast Club – Hughes, want ergens voelde het wel als een 80-ies komedie..?…
Serieus: ik heb twee keer getracht in slaap te vallen tijdens deze film. De enige reden dat het me niet lukte was dat er een paar erg leuke grappen in de film zitten, waardoor de overige sneak-bezoekers me ‘wakker lachten’. Want zonder dat ik iets over de film vertel weet jij al hoe deze af gaat lopen… Misschien is dit wel de 100%-tegenpool van het geweldige Blue Valentine. Met andere woorden: onrealistisch, gruwelijk voorspelbaar, nog…
Ik denk dat de mannen van New Kids qua vloeken nog wat kunnen leren van Malcolm Turner in In the Loop, een best vermakelijke en af en toe vrij hilarische politieke satire over hoe ‘wij’ door de Amerikanen en/of Britten oorlogen worden ingetrokken. Maar als je mij kent, dan weet je dat ik zo’n film écht scherp wil. En dat is ie helaas net niet… Hoofdrolspelers in In the Loop zijn minister Simon Foster en…
Met een glimlach op m’n gezicht denk ik terug aan het kijken van Rare Exports afgelopen donderdag. Het is dat ik Dick Maas’ Sint niet gezien heb, anders zou ik nu zeer waarschijnlijk typen dat dit de gelukte (en) Scandinavische versie van die film was. Rare Exports zet namelijk niet Sinterklaas maar de Kerstman in een nogal ander daglicht. En volgens mij kwam de trailer van deze film al voorbij toen men in DWDD ‘discussieerde’…