Yes, wat een heerlijke Hollandse film, dit gabber-coming-of-age-misdaaddrama met een erg goede Joes – De Slimste Mens (tv), Dirty Lines (tv) – Brauers en een bij vlagen hilarische maar ook creepy Jim – Joardy Season (YouTube), Mocro maffia (tv) – Deddes. Ook voor een niet-gabber als ik was de soundtrack heerlijk nostalgisch, de scene af en toe te herkenbaar, en het einde eigenlijk best goed. Al volgt het verhaal wel een ietwat (te?) duidelijk weg,…
Als Anatomy of a Fall enkel een aanklacht is tegen de suggestiviteit van Franse rechtbanken, dan is de film al de moeite waard. Maar dat is slechts context. De reden dat Anatomy of a Fall de Palme D’or won in Cannes – en nog een tweede, terechte en heerlijk creatief genaamde “Palme Dog” (voor de hond in de film!) – is mogelijk het beste te duiden door te vermelden dat dit rechtbankdrama (waarvan de enige…
Hoe meer je naderhand over deze film nadenkt, hoe duidelijker je ziet dat er een meesterregisseur aan het roer stond. Maar wat voor jou mogelijk net zo, zo niet véél belangrijker kan zijn: The Killer is gewoon een vette en meeslepende actiethriller, gebaseerd op een Franse comic uit de jaren 90, waardoor alles ook een beetje ‘ouderwets cool mysterieus’ aanvoelt. Tekenend zijn de archetypische karakternamen, die mede tonen dat het minder om de specifieke personen…
Gisteravond was het eindelijk zo ver. Na maandenlang zo min mogelijk te hebben willen weten over deze film (mede doordat ’t bronmateriaal me al door een Texaanse ‘Native-American-kenner’ werd aangeraden vanwege mijn voorliefde voor die cultuur), en dus ook door continu de trailer te vermijden, zag ik gisteravond Scorsese’s nieuwste cinema opus. En daarin vertelt hij een waargebeurd verhaal dat eigenlijk iedereen zou mogen/moeten kennen, mede omdat het vergelijkbaar is met zo’n andere, zwaar racistische,…
Dat Bob Fosse de koning van de tragische vertellingen is, kan ik mogelijk het beste illustreren door te vertellen dat zijn Lenny (over ‘komedie’-held Lenny Bruce) mijn nummer 1 film aller tijden is. In Star 80 – een film over de daadwerkelijke moord op Playboy-model Dorothy Stratten – herkende ik zijn vertelstijl en/of choreografie ook direct. De vloeiende vertelling en soepele montage voeren je smoothly langs dit toch wel lugubere verhaal, dat zich slechts drie…
Zoals wel vaker bij een Cronenberg-film (de doorgewinterde filmkijker herkent die stijl direct, al staat deze keer zoon Brandon aan ’t roer) is hetgeen je moet ‘suspenden‘ qua ‘disbelief‘ best wel opvallend (to say the least). Maar zodra je mee gaat in de fantasie van de maker, biedt ook Infinity Pool een heerlijke filering van (een onderdeel van) onze maatschappij. Ik wist vooraf overigens niets meer dan dat Alexander – True Blood (tv) – Skarsgård…
Om niet in dezelfde ‘projectie-valkuil’ te vallen als mensen die een film als Barbie niet kijken omdat die “te woke” zou zijn (whatever that means), besloot ik gisteren Sound of Freedom gewoon wél te kijken. Waar dit voor sommigen de beste en belangrijkste film ooit is, the likes of which the world has never seen, missen anderen enkel de lizard people uit de QAnon-theorie (waar ik als communicatiedeskundige wel ‘ontzag’ voor heb; QAnon heeft het namelijk…
Met een half griepje, dengue-besmetting en/of verkoudheid (de jury is still out on that one) had ik laatst behoorlijk zin in makkelijk vermaak, en dat biedt The Equalizer 3 best geweldig. Deze nieuwe van Antoine Fuqua (die ooit doorbrak met Training Day) neemt daarnaast opvallend lang de tijd om de emotionele motivatie van Denzel Washingtons bijna naamloze hoofdkarakter te zetten. Waarin hij, op z’n Fuqua’s, muziek, editing en lompheid in het verhaal overduidelijk inzet om…
Als dit inderdaad zo’n activistisch (en behoorlijk spannend) Gesamtkunstwerk is als een vluchtige blik op de aftiteling doet vermoeden, dan is How to Blow Up a Timeline wel een verdomd geslaagd staaltje ‘ideologisch filmmaken’. Waarbij ik zó betrokken was bij ’t onderwerp, dat ik me direct na afloop wel ging afvragen of dit de ‘beste’ manier was om de wereld te overtuigen nu toch écht in actie te gaan komen om die apocalyptische klimaatvernacheling te…
Getipt door Hoyte van Hoytema’s Zomergasten-optreden keek ik afgelopen week het technisch enorm imponerende Athena, dat ook qua thematiek wel aardig La haine-achtig blijft hangen. En ja, Athena voelt aan als een extrapolatie van wat Mathieu Kassovitz in 1995 al toonde, en toont hoe/of de banlieues zich verder (wel of niet) ontwikkeld hebben sinds die zwart-wit film bijna 30 jaar geleden uitkwam. En dat wordt door Romain Gavras (vooral bekend van videoclips als M.I.A.’s Bad…
Americana is één van de opvallendere (en betere) films die ik in maart op het South by South-West-festival in Austin, Texas zag, in het bijzijn van zo’n beetje alle hoofdrolspelers en makers. Waardoor ik m’n beleving van dit indrukwekkende én vermakelijke debuut natuurlijk niet los kan zien van die setting, waarin regisseur Tony – Damnation (tv) – Tost scared shitless was om de film voor het eerst met een publiek te zien en hoofdrolspeler Paul…
Zo, zal die ‘SXSW’-melding in de titel vermelden bij elke recensie van films die ik op dat geweldige festival zag dit jaar, want zéker dat dit mijn beleving beïnvloed heeft. Ik zag dit vierde deel in de John Wick-franchise (de delen 2 en 3 heb ik niet gezien, omdat ik niet mega-enthousiast was over het originele eerste deel) namelijk tijdens de officiële (verrassings)wereldpremière in Austin, Texas op 13 maart jongsleden. Een onvergetelijke ervaring, mede omdat…