Zet Tim Blake Nelson (uit o.a. O Brother, Where Art Thou?, maar ook regisseur van Leaves of Grass), Pruitt Taylor Vince (met die altijd bewegende ogen, uit o.a. Natural Born Killers) en Jeffrey Tambor (Pollock, The Hangover, Slipstream…) bij elkaar, en je zou zo een hele vette ‘American indie’ kunnen maken. Voeg daar Ashley Judd, Patrick – Grey’s Anatomy – Dempsey, Mehki Phifer en nog wat onbekende acteurs aan toe, gooi daar de regisseur van…
Uit een mini-steekproef concludeerde ik zojuist dat ik zeker niet de enige ben die deze film in 1994 gemist heb. En dat is best opmerkelijk, want ik zag deze film gisteravond en ik ben nog steeds onder de indruk van de acteerprestatie van Linda Fiorentino. Of mogelijk ben ik wel meer onder de indruk van de ‘bitcherigheid’ van haar karakter, want ik kan me niet herinneren dat ik ooit een groter K#$%IJF in een film…
Aan het begin van Super is Frank (Rainn Wilson – Dwight uit de The Office US) getrouwd met Liv Tyler, en dan heb je al door dat je niet teveel realisme moet verwachten in de rest van de film. Maar dat het zo’n enorme mash-up van genres zou worden, dat kun je alleen verwachten als je weet dat regisseur James Gunn niet alleen eerder doorbrak met Slither, maar daarvoor ook nog eens voor Lloyd Kaufmans…
“Doe mij uit de categorie ‘classic film noir’ een film van Stanley Kubrick“, dacht ik gisteravond, en hoppa: The Killing voldeed daar perfect aan. Heerlijk hoe ik nog altijd op m’n ignorance gewezen kan worden. Ik was namelijk bang dat het een wat trage lange film zou zijn, maar dat is het absoluut niet. De film vliegt bijna als een hedendaagse thriller voorbij, maar dan wel gevuld met een meticulously crafted en gewaagde overval op…
Net nadat ik hoorde dat The Devil’s Double in de sneak zou zijn, en net voordat ik ‘m zag, las ik snel in een review dat je de film eigenlijk met dezelfde zekerheid verlaat als waarmee je hem in ging, en dat is dat Uday Hoessein (Saddams zoon) een monster was, wat de reviewer met de vraag liet zitten: “What was the point, exactly?” Ik kan het niet meer met hem eens zijn. Want ik…
WTF..!??? Een 7,5 op IMDb en vrijwel enkel positieve recensies voor deze ontzettend voorspelbare formulefilm met een Matthew McConaughey die – zoals Matt Damon hem bij David Letterman ooit leuk persifleerde (http://youtu.be/CuYD2cwMbpw) – inderdaad weer een paar keer z’n shirt uittrekt. De eerste keer viel het me niet op, omdat ik teveel op Marisa Tomei lette. Maar dat ik me hiermee bezighield, dat toonde wel m’n desinteresse voor wat zich qua plot en thematiek in…
Helaas is subtiliteit en nuance niet aan iedereen besteed, want er liepen behoorlijk wat mensen weg tijdens Animal Kingdom, de verrassende sneak gisteravond. Waar ‘men’ de simpele actiefilm The Mechanic verwachtte, kwam Pathé met een zeer subtiel en best geweldig crime-familie-drama, niet voor niets bekroond met de “Grand Jury Prize” op het Sundance Festival vorig jaar… Pffff, waar te beginnen? Gewoon maar bij het begin, waar je in een zeer ongemakkelijke scène er direct achter…
Het is vrij moeilijk om Un Prophète te kijken zónder torenhoge verwachtingen. Zeker als je ‘m bij de Plaza kijkt. Op de site staat een quote uit de Volkskrant: “De beste film van de laatste 10 jaar“, en de usher bij Plaza vertelde vooraf doodleuk dat de film hem wat deed denken aan The Godfather. Gelukkig was de film totaal anders dan ik vooraf dacht, en had deze film géén last van de hoge verwachtingen.…
In mijn geweldige ‘goede-films-streak’ was The Chaser de zesde op rij. Na Invictus, The Hurt Locker, New York, I Love You, Shutter Island en The Book of Eli zag ik afgelopen donderdag The Chaser, een geweldig spannende Koreaanse film over een ex-agent en een seriemoordenaar in een kat-en-kat-spel… In The Chaser volgen we zowel een voormalig-politie-agent-maar-nu-pooier die z’n meisjes één voor één ziet “verdwijnen” én een schuchter uitziende jongeman die met een beitel en hamer…
Hoppa, de eerste film met 2010 als releasejaar in m’n lijstje… Bij gebrek aan beter (in de sneak zou Nine gaan draaien, waar ik wel ooit zin in heb (Penelope, Nicole, Daniel Day L., etc.), maar niet met teveel stoere sneakgangers) ging ik afgelopen dinsdag naar Edge of Darkness, zo’n film waarvan ik dacht: “Ja, die moet ik wel zien, maar ik verwacht eigenlijk niet zo’n goede film…”. En ik moet zeggen: ik dacht best…
De enige overeenkomsten tussen Abel Ferrara’s Bad Lieutenant en deze film van Werner Herzog met een grotendeels vergelijkbare titel is dat het gaat over een aan drugs verslaafde politieagent en dat beide films geproduceerd zijn door Ed Pressman. Mogelijk dat hij het idee had om een remake te maken (waar Ferrara natuurlijk terecht PISSED over was), maar Herzog heeft ergens opgemerkt dat hij deze film uit 1992 nooit heeft gezien. En als je dan The…
Opmerkelijk dat ik het woord “predicament” nooit eerder heb gebruikt in een recensie, maar bij het Oostenrijkse Revanche kan ik het niet laten… Vorig jaar terecht genomineerd voor een Oscar voor beste buitenlandse film, die echter naar het Japanse Departures ging… Revanche gaat over Alex, een ex-gevangene die werkt als manusje-van-alles in een bordeel en verliefd is op een Oekraïens hoertje. Dat gevoel is wederzijds, waardoor – als hij besluit om een bank te gaan…