“Doe mij uit de categorie ‘classic film noir’ een film van Stanley Kubrick“, dacht ik gisteravond, en hoppa: The Killing voldeed daar perfect aan. Heerlijk hoe ik nog altijd op m’n ignorance gewezen kan worden. Ik was namelijk bang dat het een wat trage lange film zou zijn, maar dat is het absoluut niet. De film vliegt bijna als een hedendaagse thriller voorbij, maar dan wel gevuld met een meticulously crafted en gewaagde overval op…
Net nadat ik hoorde dat The Devil’s Double in de sneak zou zijn, en net voordat ik ‘m zag, las ik snel in een review dat je de film eigenlijk met dezelfde zekerheid verlaat als waarmee je hem in ging, en dat is dat Uday Hoessein (Saddams zoon) een monster was, wat de reviewer met de vraag liet zitten: “What was the point, exactly?” Ik kan het niet meer met hem eens zijn. Want ik…
WTF..!??? Een 7,5 op IMDb en vrijwel enkel positieve recensies voor deze ontzettend voorspelbare formulefilm met een Matthew McConaughey die – zoals Matt Damon hem bij David Letterman ooit leuk persifleerde (http://youtu.be/CuYD2cwMbpw) – inderdaad weer een paar keer z’n shirt uittrekt. De eerste keer viel het me niet op, omdat ik teveel op Marisa Tomei lette. Maar dat ik me hiermee bezighield, dat toonde wel m’n desinteresse voor wat zich qua plot en thematiek in…
Helaas is subtiliteit en nuance niet aan iedereen besteed, want er liepen behoorlijk wat mensen weg tijdens Animal Kingdom, de verrassende sneak gisteravond. Waar ‘men’ de simpele actiefilm The Mechanic verwachtte, kwam Pathé met een zeer subtiel en best geweldig crime-familie-drama, niet voor niets bekroond met de “Grand Jury Prize” op het Sundance Festival vorig jaar… Pffff, waar te beginnen? Gewoon maar bij het begin, waar je in een zeer ongemakkelijke scène er direct achter…
Het is vrij moeilijk om Un Prophète te kijken zónder torenhoge verwachtingen. Zeker als je ‘m bij de Plaza kijkt. Op de site staat een quote uit de Volkskrant: “De beste film van de laatste 10 jaar“, en de usher bij Plaza vertelde vooraf doodleuk dat de film hem wat deed denken aan The Godfather. Gelukkig was de film totaal anders dan ik vooraf dacht, en had deze film géén last van de hoge verwachtingen.…
In mijn geweldige ‘goede-films-streak’ was The Chaser de zesde op rij. Na Invictus, The Hurt Locker, New York, I Love You, Shutter Island en The Book of Eli zag ik afgelopen donderdag The Chaser, een geweldig spannende Koreaanse film over een ex-agent en een seriemoordenaar in een kat-en-kat-spel… In The Chaser volgen we zowel een voormalig-politie-agent-maar-nu-pooier die z’n meisjes één voor één ziet “verdwijnen” én een schuchter uitziende jongeman die met een beitel en hamer…
Hoppa, de eerste film met 2010 als releasejaar in m’n lijstje… Bij gebrek aan beter (in de sneak zou Nine gaan draaien, waar ik wel ooit zin in heb (Penelope, Nicole, Daniel Day L., etc.), maar niet met teveel stoere sneakgangers) ging ik afgelopen dinsdag naar Edge of Darkness, zo’n film waarvan ik dacht: “Ja, die moet ik wel zien, maar ik verwacht eigenlijk niet zo’n goede film…”. En ik moet zeggen: ik dacht best…
De enige overeenkomsten tussen Abel Ferrara’s Bad Lieutenant en deze film van Werner Herzog met een grotendeels vergelijkbare titel is dat het gaat over een aan drugs verslaafde politieagent en dat beide films geproduceerd zijn door Ed Pressman. Mogelijk dat hij het idee had om een remake te maken (waar Ferrara natuurlijk terecht PISSED over was), maar Herzog heeft ergens opgemerkt dat hij deze film uit 1992 nooit heeft gezien. En als je dan The…
Opmerkelijk dat ik het woord “predicament” nooit eerder heb gebruikt in een recensie, maar bij het Oostenrijkse Revanche kan ik het niet laten… Vorig jaar terecht genomineerd voor een Oscar voor beste buitenlandse film, die echter naar het Japanse Departures ging… Revanche gaat over Alex, een ex-gevangene die werkt als manusje-van-alles in een bordeel en verliefd is op een Oekraïens hoertje. Dat gevoel is wederzijds, waardoor – als hij besluit om een bank te gaan…
Dat ik een Lynch-film met Bill Pullman na 10, 12, 15, 21 en 34 minuten af wilde zetten, kan natuurlijk alleen maar komen doordat niet papa Lynch maar dochter Jennifer op de regiestoel zat. Dat ik ‘m na de 34e minuut niet meer af wilde zetten kwam eigenlijk alleen maar omdat ik me erbij neergelegd had dat het geen goede film was, maar dat nog wel wilde zien of er wel íets gaafs in de…
Zo, na het nieuwe jaar begonnen te zijn door om 11u ’s ochtends m’n bed in te duiken, ging ik op 1 januari lekker gaar en zonder verwachtingen naar Sherlock Holmes, de nieuwe Guy Ritchie met Robert Downey Jr., Jude Law en Rachel MmmmmmmmcAdams ;-) . En ik durf best te zeggen dat ik me goed vermaakt heb… Waarschijnlijk ben ik dan meteen gevaarlijk bezig, want dit is wel een film die met iets teveel…
Geheel tegen m’n neuroses in heb ik dus al drie films gerecenseerd die ik ná The Limits of Control zag, en dat heb ik puur gedaan omdat ik bij The Limits of Control meer tijd nodig had (en heb) om ‘m te begrijpen. Want dat deze film Jarmush’ minst toegankelijke film is, dat was me vrij snel duidelijk. Wat voor mij overigens niet negatief is… In The Limits of Control volgen we ’the lone man’,…