Een film van Jonas – Spun, diverse music videos – Akerlund met Dennis Quaid, Clifton Collins Jr., Ziyi Zhang, Lou Taylor Pucci én Peter Stormare met een nogal luguber hoesje kán natuurlijk heel vet zijn. Helaas is Horsemen dat niet… Met een alternatieve titel Four Horsemen of the Apocalypse schroef je de verwachtingen natuurlijk ook nogal wat op. En ik zat al langer te wachten op Ziyi Zhang in een Amerikaanse film (ik tel Rush…
Op het moment ben ik een boek aan het lezen geschreven door en over Michael Deeley, een Britse producent van o.a. The Italian Job (nee Charlize, niet die remake met jou erin…), Blade Runner, The Deer Hunter, e.v.a… Niet dat het zo’n enorm goed geschreven boek is (wat langdradig soms), maar op het moment ben ik aan het lezen over het maken van Sam Peckinpahs Convoy. Toen ik The Getaway laatst in ’n DVD-collectie zag…
“Great idea, poor ending“, was een commentaar op IMDb op Law Abiding Citizen, de nieuwe film van F. Gary Gray met Jamie – Ray – Foxx en Gerard – 300 – Butler. Ik zou “Interesting idea, poor ending” als commentaar achtergelaten hebben op IMDb. Nee, eigenlijk zou ik “Interesting idea, cool execution in the first half, poor ending” hebben getypt… Law Abiding Citizen levert commentaar op het Amerikaanse rechtssysteem, waar soms een deal wordt gemaakt…
Verfilmingen van enorm populaire boeken maken mij altijd wat wantrouwig. Misschien door Lord of the Rings, deels ook door The DaVinci Code en zéker door Angels & Demons. Daarom ben ik ook niet naar Millennium: mannen die vrouwen haten in de bioscoop geweest (ondanks m’n Pathé Unlimited-kaart). Nu ie echter drie weken nadat ie de bioscoop verliet (!) al op DVD verscheen was ik zondagavond toch in exact de juiste mood om deze film te…
Er zijn weinig acteurs zo goed in het neerzetten van een getroebleerde maar rechtvaardige politieagent als Tommy Lee Jones. Hoe fantastisch ie dat deed zie je vooral in No Country for Old Men, maar ook in In the Electric Mist laat ie zich weer van z’n beste kant zien. Dat In the Electric Mist een boekverfilming is, is echter niet alleen positief… In the Electric Mist gaat over Dave Robicheaux, sheriff in Iberia parish, ergens…
In een wereld waarin marketing en winst belangrijker zijn dan jouw individuele filmervaring kan het wel eens gebeuren dat een film té hoge verwachtingen oproept waardoor de film dus tegen gaat vallen. Waar me dat bijvoorbeeld bij The Village niet hinderde om daar gruwelijk van te genieten (die film werd onterecht als “de nieuwe thriller van de maker van The Sixth Sense” in de markt gezet terwijl het een mooie speelfilm is), kon ik bij…
Wat blijft het fijn om nog altijd films te kunnen ontdekken. Zeker als het zo’n klassieker als Orson Welles’ Touch of Evil. Ook al zie ik nog lang niet alle lagen in dit meesterwerk, en was ik licht buikgrieperig toen ik ‘m zag, ergens voelde ik hetzelfde als toen ik ooit in de Metropolitan Museum in New York twintig minuten lang vanaf een halve meter afstand naar een zelfportret van Rembrandt stond te kijken. Orson…
De reden waarom ik altijd zo kan genieten van Belgische films zit ‘m deels in de bescheidenheid, de zelfkritiek en het absurdisme dat Belgische filmmakers in hun werk stoppen en/of verwerken. Loft doet dat helemaal niet, en probeert gewoon een soort van Hollywoodfilm te zijn. Voor Belgen die zoeken naar ego-strelerij misschien een verademing, maar ik vond ‘m dus zwaar tegenvallen… “De best bezochte Vlaamse film ooit!” prijkt er mogelijk geheel objectief op de DVD-hoes.…
Weet je wat het is met Quentin T.? Hij maakt films die ik vooral heel cool en vet vind. En als het daar nou bij bleef, dan genoot iedereen daar ook van. Het enige wat een rare bijsmaak geeft bij z’n films, is dat ie van zichzelf denkt dat ie de beste filmmaker van de wereld is. Dat verklaart direct ook de kanttekeningen die ik bij Inglourious Basterds heb. Ook al heb ik weer gruwelijk…
Soms kan ik het dus wel: de sneak startte, er draaide een film waar ik voornamelijk slechte dingen over gehoord had, en ik kon m’n verwachtingen helemaal naar beneden knallen en gewoon simpel genieten. Ook al is The Taking of Pelham 123 de slechtste film die ik me van Tony Scott (Man on Fire, Domino, True Romance, e.v.a.) kan herinneren. En John Travolta moet behoorlijk opletten dat hij niet Steven Seagal achterna gaat… The Taking…
Als ik over twintig jaar aan Public Enemies denk, dan weet ik vrijwel zeker dat ik denk: “Shit ja, dat is echt één van die klassieke gangsterfilms.” Ik heb namelijk met volle teugen genoten van deze nieuwe Michael Mann, ondanks dat ik misschien wel veel meer achtergrondinformatie had gewild… Want hoe interessant is het dat John Dillinger – een rol van Johnny Depp – acteerde in de tijd van Frank Nitti, waarin de maffia in…
Inderdaad: check die poster hiernaast…! Man on Wire is een fantastische en vermakelijke documentaire over Philippe Petit, de man die in 1974 compleet illegaal en stiekem over een kabel tussen de twee torens van het World Trade Center in New York ‘koorddanste’. Zonder beveiliging en/of vangnet, that is..!!! Ik zag de film vorige week dinsdagavond in de buitenfilm van de Plaza, en ik denk dat echt iedereen enorm enthousiast was. Misschien een paar Amerikanen naast…