Getipt door Hoyte van Hoytema’s Zomergasten-optreden keek ik afgelopen week het technisch enorm imponerende Athena, dat ook qua thematiek wel aardig La haine-achtig blijft hangen. En ja, Athena voelt aan als een extrapolatie van wat Mathieu Kassovitz in 1995 al toonde, en toont hoe/of de banlieues zich verder (wel of niet) ontwikkeld hebben sinds die zwart-wit film bijna 30 jaar geleden uitkwam. En dat wordt door Romain Gavras (vooral bekend van videoclips als M.I.A.’s Bad…
Americana is één van de opvallendere (en betere) films die ik in maart op het South by South-West-festival in Austin, Texas zag, in het bijzijn van zo’n beetje alle hoofdrolspelers en makers. Waardoor ik m’n beleving van dit indrukwekkende én vermakelijke debuut natuurlijk niet los kan zien van die setting, waarin regisseur Tony – Damnation (tv) – Tost scared shitless was om de film voor het eerst met een publiek te zien en hoofdrolspeler Paul…
Zo, zal die ‘SXSW’-melding in de titel vermelden bij elke recensie van films die ik op dat geweldige festival zag dit jaar, want zéker dat dit mijn beleving beïnvloed heeft. Ik zag dit vierde deel in de John Wick-franchise (de delen 2 en 3 heb ik niet gezien, omdat ik niet mega-enthousiast was over het originele eerste deel) namelijk tijdens de officiële (verrassings)wereldpremière in Austin, Texas op 13 maart jongsleden. Een onvergetelijke ervaring, mede omdat…
Dat de nieuwste van Scott – Hostiles, Crazy Heart, Black Mass – Cooper voor mijn gevoel ‘ineens’ op Netflix verscheen, dat lijkt meer te zeggen over het totaal uit elkaar gesplinterde ‘filmreleaselandschap’ dan over de film zelf. Ik was overigens aangenaam verrast toen ik deze ‘Edgar Allan Poe-origin story‘ gisteren ineens zag ‘staan’. Een film waarin Cooper zijn ‘hoe maak ik de duisterste kanten van de mensheid (bijna) vergeefbaar?’-thematiek combineert met die gothic horror-sfeer, zo…
Waren het m’n lagere verwachtingen, de Netflix-mogelijkheid om die 2u19m in tweeën op te splitsen, of toch iets anders? Wat de reden exact is weet ik (nog) niet, maar ik vond deze sequel dus een stuk leuker dan het alom geprezen Knives Out uit 2019. Een groot verschil is dat het eerste deel over oud geld ging, terwijl deze over nieuw ’tech’-geld gaat. Zou dat de reden zijn, dat – vergeleken met het meer ‘Agatha-Christie-achtige’…
Het rare/aparte aan deze nieuwe film van de maker van Three Kings, I Heart Huckabees, The Fighter, American Hustle en Silver Linings Playbook is niet dat hij wederom talloze topnamen heeft weten te strikken (Bale, Robbie, Washington, Rock, Taylor-Joy, Malek, Nivola, Riseborough, Schoenaerts, Shannon, Myers, Swift, Olyphant, Saldana en ene De Niro), maar dat eigenlijk geen enkele karakter echt geloofwaardig wordt, hoe hard vooral Bale en Robbie ook shinen. Daarom verwacht ik niet dat David…
Qua arbeidsverhoudingen en ander sociaal commentaar is Emily the Criminal verrassend scherp en in your face, en als creditcardfraude-misdaad-thriller is ie ook bovengemiddeld goed. En dat laat deze Aubrey-Plaza-in-een-serieuzere-rol-film wel boven het ‘lekker tussendoortje’-oordeel uitkomen. Met iemand in de tweede hoofdrol die me eigenlijk te bekend voor kwam, één verrassende cameo in een scène die de (net zo grote?) witteboordenschofterigheid toont, een redelijk intelligent(e) (uitgedachte) crimineel, en een scheidslijn die wel erg dun is… Het verhaal…
Tijdens het kijken van deze Netflix-film (in een (airco)bioscoop!) vroeg ik me – lichtelijk arrogant misschien – bijna letterlijk af of de Netflix-bonzen mij gehoord hebben, over die ‘interessant concept, slechte uitvoering‘-kritiek op twee van hun laatste ‘Netflix originals‘ (Spiderhead en Windfall). Hier is het concept namelijk helemaal niet zo interessant, maar de uitvoering is zeker niet slecht (wat motivatie- en geloofwaardigheidsproblemen daargelaten). Maar origineel is het allemaal niet, want heb nu het gevoel dat…
Ondanks de behoorlijk strakke production value, heerlijke soundtrack en een paar toppers in de hoofdrollen, lijkt Spiderhead vooral een zeer ‘efficiënt’ Netflix-PRODUCT. Ik vermaakte me – zeker tot halverwege – aardig hoor, maar uiteindelijk kreeg ik lichtelijk het gevoel dat de film mogelijk door een algoritme was ‘bedacht’. Zo van: als we nu een snufje scary future tech à la Black Mirror of Ex Machina, een crazy scientist die steeds meer op (The Island of) Dr. Moreau…
Damn, dit Mexicaans misdaaddrama biedt een niet-oordelende maar ook cynische, dystopische blik op hoe economische ongelijkheid kan leiden tot mega-lomp ‘frustraties eruit gooiend’ geweld. Ik kreeg zelfs een paar keer zo’n naar nachtmerrie-gevoel; dat je écht vreest dat het niet meer goed komt, en enkel erger kan worden voor de betrokkenen. Een beetje een mix van het Duitse The Edukators (2004) en het Braziliaanse Bacurau (2019), met een klein vleugje V for Vendetta (2005). Al…
Toen ik deze Netflix-film zondagavond tijdens het eten met een vriend op zette, waren m’n verwachtingen sowieso niet al te hoog. Had zin in een makkelijke film (vriend van me deelt mijn arthouse-liefde niet echt; hij heef het vaak over ‘Filmofiel-films’) die lekker wegkeek, en dat kregen we ook. Al probeert de regisseur Charlie McDowell best wel wat Hitchcockiaanse sferen op te roepen en bevat de film zeker een aantal interessante dialogen. Maar richting het…
Halverwege deze waarschijnlijke start van wederom een Batman-franchise hoorde ik mezelf bijna “Holy fuck, wat vet!!” uitroepen. Dat kwam deels doordat ik voor ’t eerst in weken weer in een IMAX-zaal zat, maar zeker ook omdat Matt – Cloverfield, Dawn of the Planet of the Apes – Reeves met The Batman nog verder afdaalt in de DC-comics-duisternis dan Ben Afflecks Justice League’s Batmans al deden. Waardoor ook de overduidelijke maatschappijkritiek uit de comics weer zo…