Het is bijna letterlijk ongelooflijk wat er in deze Oscargenomineerde documentaire allemaal aan de kaak gesteld wordt. En ook te zien is, want de inkijk die schrijver, regisseur, cameraman én producer Alexander Nanau ons als kijkers geeft, maakt dat de film bijna aanvoelt als een gescripte misdaad-thriller. Wat waarschijnlijk ook de reden is, dat deze film (na Honeyland vorig jaar!) niet alleen als documentaire genomineerd is, maar ook als Beste Internationale Film… Het verhaal In…
Ik wist vooraf niets van de (overigens terechte) Golden Globe-nominatie voor Rosamund – Gone Girl, Hostiles – Pike voor haar powerchick-rol in deze misdaadkomedie, die ook een heerlijk scherpe filering biedt van gewetenloze ego’s, en hoe deze welig tieren in het neoliberale kapitalisme. Al is het gave aan I Care a Lot vooral, naast ook een übercoole Peter – The Station Agent, Game of Thrones – Dinklage, dat de film steeds dieper afdaalt in de…
Het rare aan John Lee – The Blind Side, The Founder – Hancocks laatste film is dat ie zelfs geschreven is vóórdat classics als Se7en, Silence of the Lambs en L.A. Confidential het neo-noir-genre in de 1990’s opnieuw tot leven wekten, maar dat ie nu aanvoelt alsof het verhaal beter verteld had kunnen worden in een True Detective-achtige serie. Want ja, er zit een meer dan interessant hoofdthema in de film (wat inmiddels overigens ook…
Het meest opvallende aan The White Tiger is dat het een volledig andere film is dan de trailer deed vermoeden. Ik verwachtte namelijk een ‘social injustice‘-kwaadmaakfilm, maar dat lijkt slechts context in dit rags-to-riches-verhaal, waarbij m’n eindoordeel wat troebel is. De film laat me namelijk wat zweven tussen het teleurstellende einde van J-Lo’s Hustlers en het scherp-cynische eindshot van Scorsese’s The Wolf of Wall Street. En waar ik dus tijdens de film dacht dat de…
De ‘Queen of Quirky‘, Miranda – Me and You and Everyone We Know, The Future – July, maakt niet veel films (dit is pas haar derde film in vijftien jaar), maar met Kajillionaire weet ze wederom heftig sociaal drama zó mooi te verpakken, dat het nergens echt zwaar aanvoelt, maar dat je zelf kunt bepalen hoe diep je dat drama in wilt duiken. Aan de oppervlakte een zeer aparte oplichtersfilm, en daaronder dus dat drama,…
Het is nog veel te vroeg om het een nieuw ‘genre’ te noemen, maar Project Power past eigenlijk in exact dezelfde Netflix-koker als The Old Guard: vermakelijke big budget-formule-actie met een licht mysterieuze link, aangeboden met een beetje hap-snap-snack engagement (“met influencer-diepgang” raasde wat door m’n hoofd). En mogelijk had het iets met verwachtingen te maken, maar ik genoot makkelijker (en meer) van deze nieuwe van Jamie Foxx en Joseph Gordon-Levitt, dan van die van…
La odisea de los giles is een vermakelijk Spaans-Argentijns antihelden-verhaaltje, dat in het kort een mix is van Ocean’s Eleven, Welcome to Collinwood en The Best Exotic Marigold Hotel. Overduidelijke boekverfilming (met veel ‘pratende-gedachten-exposé’), maar dan wel van een schrijver die met een eerdere boekverfilming de Oscar voor Best Foreign Language Film won (een film die ik in m’n vorige recensie ook reeds aanhaalde, om een totaal andere reden overigens). Dat gaat met deze niet…
Wauw, La Gomera, ook uitgebracht als The Whistlers, is een erg fijne genre-film, maar vooral ook een opvallend internationaal georiënteerde en aantrekkelijke Roemeense misdaad-noir. Compleet met gedurfd onduidelijke plotwendingen, een overheerlijke femme fatale en (bijna te) stoer acteren. En vanwege de vele (film)referenties, zowel in shots/scènes als in muziek/songteksten, volgens mij ook ideaal voor een tweede viewing. Al zal dat ogenschijnlijke gebrek aan sturing sommigen ook verwarren. Ook de reden dat in Hollywood zulke films…
Het lijkt dat je het meeste geniet van True History of the Kelly Gang, als je zo min mogelijk weet over het reguliere verhaal over wie deze ‘Australische Robin Hood’ was. Want ondanks dat de film in de openingstitel al toont dat er met de ‘waarheid’ wordt gespeeld, zijn veel Australiërs nogal pissed over deze film. Mede dus, omdat het verhaal niet strookt met wat Australische geschiedschrijvers hen doen geloven. Ik kende Ned Kelly enkel…
Yes, ik zat heerlijk in Queen & Slim. Daarnaast was ik ook stevig onder de indruk van deze film, die door sommigen (en door één van de bijkarakters in de film zelf) ‘de zwarte Bonnie & Clyde‘ wordt genoemd. Ik zou ‘m – vanwege de romantisch-poëtische sfeer – echter eerder met Wild at Heart of Easy Rider vergelijken. En of het nou door de videoclip-achtergrond van regisseur Melina – Beyoncé’s Lemonade (Formation) – Matsoukas komt…
Richard Jewell toont dat regisseur Clint Eastwood nog altijd aardig on top of his game is. In dit waargebeurde verhaal, over een beveiliger die binnen drie dagen van held naar verdachte ging, komen classic Eastwood thema’s naar voren: een voorliefde voor de underdog en zijn duidelijke afkeer tegen elke vorm van machtsmisbruik. De Oscargenomineerde Kathy Bates speelt één van de bijrollen die af en toe heerlijk ‘groots’ mogen gaan: tégen het randje van over-acting, maar dat…
Veel persoonlijker wordt een vertelling niet, en mogelijk is dat ook de reden dat deze film – die zich afspeelt in de banlieu waar Victor Hugo ooit zijn beroemde titelverhaal situeerde (wees dus niet bang voor in zang uitbarstende karakters) – de vrij automatische vergelijking met La haine wel aardig weet te doorstaan. Regisseur Ly mocht zijn prijswinnende kortfilm uit 2017 uitbouwen tot speelfilm, en deed dat zo indrukwekkend, dat dit de Franse inzending voor…