Deze meest succesvolle anime ooit biedt zulke mooie beelden dat je af en toe naar gelaagde en bewegende schilderijen denkt te kijken. Daarnaast zitten er mooie Shinto-wijsheden in en biedt de film een fantastische fantasie die alsmaar grootser wordt door de verschillende onthullingen. Nu zie ik zelf inmiddels ook het ‘gevaar’ van geloven in zulke fantasieën, maar deze film toont ook een wat ongekend ‘zelfvertrouwen’: populaire en zelfverzekerde cultuur die niet uit Hollywood komt. En misschien…
Hoe start je een review van een film waarbij jouw verwachtingen nogal bepalend lijken te zijn voor je beleving? Zal ik maar direct zeggen dat mijn hoge verwachtingen behoorlijk in de weg zaten, want voordat de film begon dacht ik al na over het schrijven van deze zinnen. Ik hoopte iets als “Naast de beste actiefilm van het jaar ook één van de betere romantische komedies…” te kunnen schrijven – na het horen van veel…
Loving vertelt heerlijk rustig het waargebeurde verhaal over een gemengd koppel in een tijd dat dit in Amerika nog wettelijk verboden was, en speelt zich af in de tijd waarin ook Hidden Figures zich afspeelt. Deze film van Jeff – Mud, Take Shelter, Midnight Special – Nichols bevat echter wel de juiste ‘raciale scherpte’. Het is werkelijk prachtig hoe intiem en ‘dichtbij’ hij hun liefde toont, dat ie als maker nergens is gezwicht voor een…
Fijn hoe Jim Jarmusch een verhaal over een dichter gebruikt om zelf een soort ‘film-gedicht’ te maken, compleet met een Shakespeareaans-achtige resolutie. En dat klinkt dan misschien direct wat hoogdravend, maar Jarmusch’ films gaan juist altijd over ontzettend herkenbare mensen, misschien wel zoals jij en ik. In Paterson zie je namelijk hoe een buschauffeur al dagdromend en z’n omgeving analyserend z’n rustige en gestructureerde leven omzet in poëzie, en dat werkt volgens mij nóg beter door…
De maker van onder andere Oldboy en Stoker komt nu met The Handmaiden (a.k.a. Ah-ga-ssi, een naam waar best grapjes over te maken zijn ja), een prachtige, ingewikkelde, lekkere en ook zeker spannende thriller over een Koreaans meisje, in dienst van een jonge en rijke Japanse meid. Maar waar eigenlijk geen van de hoofdrolspelers te vertrouwen is, heeft Chan-wook Park ook een film gemaakt die jou als kijker wat in verwarring zal brengen, en daarin…
Ik heb niet vaak een film gezien waarbij de trailer je zo goed op het verkeerde been zet, maar dat is ook het grootste ‘gevaar’ voor jouw filmbeleving: verwacht geen dikke vette actiefilm (zie ook de tags onder deze recensie), maar juist een verhaal met een mooi klein thema, gezet tegen een zeer grootse achtergrond. Ik begrijp nu dan ook wel waarom de eerste reacties wat minder waren, want deze deed me eerder een Duncan Jones’ Moon…
La La Land biedt ‘ouderwetse’ en af en toe zelfs wat surrealistische Hollywood-magie, die mij in elk geval zo betoverde dat ik tijdens de film al riep: “Laat die Oscarnominaties maar komen!“, maar die me naderhand ook wel liet voelen dat Eckart Tolle (van de boeken The Power of Now en A New Earth) mogelijk niet helemaal blij is met deze film. Regisseur/scenarist Damien – Whiplash – Chazelle gaat echter toch wel een stap dieper dan…
Derek – Blue Valentine, The Place Beyond the Pines – Cianfrance’s nieuwste begint als een prachtig romantisch drama, om over te gaan in prachtige menselijke dramatiek, waar de romantiek uiteindelijk nogal overschaduwd wordt door een dieper menselijk instinct. Net als het prachtig pijnlijke Blue Valentine en het intrigerende The Place Beyond the Pines biedt deze film ook een erg intelligente kijk in rauwe emoties die ons als mens vormen; emoties die juist niet altijd stroken…
Toen iemand direct na afloop vroeg hoe de film was appte ik “Denk een beetje Into the Wild meets Little Miss Sunshine meets The Kings of Summer, maar dan zonder een climactisch einde dat je achterlaat met een brok in je keel…“. En direct voelde ik dat ik dus toch op een nogal conventioneel einde had gehoopt, terwijl de film nu eigenlijk een einde heeft dat misschien wel perfect past. Zeker ook om mensen, die niet…
Wat me het meest opviel bij deze nieuwe van Woody Allen zijn de prachtige gestileerde shots van meester-cameraman Vittorio – Last Tango in Paris, Apocalypse Now – Storaro. Daarnaast straalt Blake Lively als een malle, is Steve Carrell openhartig levendig, acteert Kirsten Stewart functioneel overduidelijk en waagt Jesse Eisenberg zich aan de ‘verplichte’ Allen-rol in een versie die Allen zelf nooit kon spelen. En ondanks dat dit weer een welbekende ‘slice-of-tragic-life‘ van Allen is, begréép ik meer wat Allens…
Voor een sneak in een commerciële bioscoop was deze nieuwe met Kristen Stewart en Nicholas Hoult waarschijnlijk wat te rustig, en voor het bereiken van cultstatus via het filmhuiscircuit vullen makers Drake Doremus (nee, dat is geen Harry Potter-naam) en Nathan Parker eigenlijk net iets teveel in. Ik vond de film namelijk zo intrigerend dat ik veel interessante ‘eigen’ ideeën kreeg over wat het betekent om ‘mens’ te zijn, maar de momenten dat de film van z’n…
Zo, het verhaal van Tarzan is in een wat moderner jasje gestoken, wat zowel positief als negatief uitpakt. Daarnaast biedt de film ook wat van die ouderwetse Hollywood-grandeur, waar het oude Hollywood-racisme overigens aardig opzichtig uitgefilterd is. Want in het originele verhaal kun je natuurlijk vrij makkelijk wat van die witte superioriteitsgedachte vinden, die in de tijd dat het geschreven werd helaas vrij ‘normaal’ was. Maar daar trachten ze hier toch iets sensitiever mee om…