Je hoeft niet ‘bang’ te zijn dat Jeff Nichols, nu hij geld van Warner Brothers heeft gekregen voor z’n vierde film, ineens van z’n geloof is gevallen, want met Midnight Special weet hij opnieuw geweldig met onze drang om alles te móeten kunnen verklaren te spelen. Daarnaast heeft hij het lef om qua exposé niks letterlijk uit te laten leggen door één of ander autoritair figuur (alhoewel die er genoeg in de film zitten), waardoor…
Ja, natuurlijk moet je respect opbrengen over hoe de scenaristen al die vele verschillende verhaallijnen uit verschillende franchises in de Marvel Cinematic Universe ineen weten te weven, maar toen ik gisteren na afloop van het (eindelijk) zien van Captain America: Civil War wat IMDb-comments bekeek en de vraag “Maar wat heeft deze film nou voor nut in het grotere Marvel-universum? Had deze niet compleet overgeslagen kunnen worden?” gesteld zag worden, toen had ik niet direct een…
Ik ging deze film met behoorlijk lage verwachtingen in. De reden daarvoor was dat ik ervan uitging dat een gevecht tussen Superman en Batman normaliter natuurlijk nooit een geloofwaardig gelijkwaardig gevecht zou kunnen worden, vanwege Supermans bovenmenselijke krachten. Maar om direct het beste aan deze film te noemen: m’n vrees daarover werd totaal niet bewaarheid. Dat gevecht wordt eigenlijk volledig bevredigend opgezet én uitgevoerd. En alleen daarom al ben ik erg positief over deze film!…
Eigenlijk is het verstandiger om de titel van deze film te vergeten als je deze film gaat kijken, want denken dat dit een vervolg of een vergelijkbare film is als het onverwacht vette en energieke Cloverfield, dat zou je wel eens goed in de weg kunnen zitten. Ik had ‘m graag onder één van de werktitels gezien, want doordat ik – buiten het behoorlijk goede acteerwerk en een paar heftige scènes om – niet echt in…
Dat Deadpool de meest antisuperheldenfilm sinds Will Smiths Hancock zou worden, dat was wel al duidelijk na het zien van de trailer. En die trailer is ook een perfecte graadmeter of jij deze film geweldig of juist helemaal niet zult vinden, want ik vraag me af of ie niet too wiseass crackingly cool for its own good is. Ik vermaakte me wel hoor, omdat ik al sinds Van Wilder ‘fan’ van Ryan Reynolds ben, maar…
Ik wist vooraf vrijwel niets over deze sci-fi-thriller. Had ik geweten dat deze nieuwe met Chloë – Kick-Ass, Let Me In – Moretz gebaseerd was op het eerste deel van een (geplande) trilogie, dan was ik niet zo teleurgesteld in het feit dat ik halverwege al voelde dat er weinig opgelost zou worden in deze film, en dat ik het inderdaad beter als een soort van aflevering in een dure TV-serie zou kunnen zien. Want…
Holy bloody smokes..! Star Wars: The Force Awakens voldoet werkelijk aan alle hooggespannen verwachtingen, al is de reden waarom wel wat dubbel. Aan de ene kant weet J.J. Abrams namelijk perfect de sfeer van de originele trilogie (A New Hope, The Empire Strikes Back en Return of the Jedi) terug te halen – waarmee hij mij die drie irritante prequels nóg meer deed vergeten – met genoeg mysterie en vragen die de volgende twee films…
Ondanks dat ik zeker wel wat kritiek op dit vierde en laatste deel heb, stelde ik na afloop van de nachtvoorstelling wederom dat deze franchise, in vergelijking tot andere ’tiener-franchises’ als Twilight, Harry Potter en The Maze Runner, met gemak de beste is. Natuurlijk is ie vooral te vergelijken met laatstgenoemde, en ook al had ik het gevoel dat één scène zo uit Maze Runner: The Scorch Trials had kunnen komen en ze het derde boek…
Dat Yorgos Lanthimos zijn visie op de mensheid in absurdistische satires weet te vangen, dat bewees hij eerder al met Kynodontas (a.k.a. Dogtooth) en Alpeis (a.k.a. Alps), en met The Lobster trekt hij die lijn niet alleen internationaal door. Want waar je zijn kenmerkende en geforceerd gekunstelde werelden in z’n eerdere films nog kon zien als een rare niche in onze ‘werkelijkheid’, daar lijkt hier – met een onverwachte grote sterrencast – de héle wereld overgeleverd…
Gebaseerd op een boek van een schrijver die ook één van de spiritueel-interessantste verhalen van de laatste decennia schreef (The Egg) komt Ridley – Blade Runner, Prometheus – Scott met een verrassend geloofwaardig aanvoelende science-fiction film over een astronaut die na een heftige storm op Mars voor dood wordt achtergelaten door z’n missiegenoten. Wat zich dan ontspint is een beetje Moon meets Gravity met een klein beetje Interstellar, maar dan wel met flink wat relativerende humor.…
Waar het eerste deel nog het voordeel van mijn twijfel kreeg, vanwege het wat mysterieuze achter de redenen waarom die kids in die ‘patio’ in dat labyrint opgesloten zaten, daar moet ik toch eerlijk toegeven dat Maze Runner: The Scorch Trials gewoon een bij elkaar gejat verhaal vertelt, waarbij nog eens niet de beste stukken van The Hunger Games, Mad Max: Fury Road en menig ander post-apocalyptische film door elkaar lijken te zijn gehusseld. Nee,…
Ondanks alle eerste negatieve reacties was ik gisteravond toch aardig benieuwd of ze van het best leuke idee achter Pixels toch nog iets van een leuke film gemaakt zouden hebben, en ik moet eerlijk zeggen: toen ik me over de domheid van het scenario heen gezet had, werd ik mild vermaakt zonder échte irritaties. Natuurlijk geen echt positief begin van m’n recensie, maar het grootste probleem met deze film – naast de (te?) grote willing…