Rustige diepgravende films over onderzoeksjournalistiek worden logischerwijs minder gemaakt, omdat dit soort journalistiek helaas ook langzaam aan het verdwijnen lijkt. Dat het onderwerp, waarnaar de journalisten onderzoek doen, helaas nog lang niet verdwenen is, dat geeft Spotlight niet alleen een enorme urgentie, maar toont ook het belang van gedegen en gebalanceerde journalistiek, iets wat in deze tijd van ‘instant meningen’ onder steeds meer druk komt te staan. Daarbij toont de film op goed subtiele maar…
Ik wist vooraf vrijwel niets over deze sci-fi-thriller. Had ik geweten dat deze nieuwe met Chloë – Kick-Ass, Let Me In – Moretz gebaseerd was op het eerste deel van een (geplande) trilogie, dan was ik niet zo teleurgesteld in het feit dat ik halverwege al voelde dat er weinig opgelost zou worden in deze film, en dat ik het inderdaad beter als een soort van aflevering in een dure TV-serie zou kunnen zien. Want…
Dat dit waarschijnlijk mijn favoriete film van het jaar zou worden wist ik al toen ik de trailer had gezien. En wat bleek: ik weet nu eigenlijk al zeker dat ie in m’n top 3 van het jaar gaat komen, want wat een prachtige, rauwe, epische en vooral ook poëtische avonturenfilm is dit geworden zeg. Zou het kunnen dat Iñárritu twee jaar achter elkaar met de Beste Film-Oscar naar huis gaat, na het verbluffende Birdman…
Deze kersverse winnaar van de Golden Globe voor Best Foreign Language Film is beklemmend, grof en chaotisch, maar ook prachtig poëtisch en uiteindelijk zelfs ietwat hoopvol, wat gezien de setting – Auschwitz aan het eind van de Tweede Wereldoorlog – nogal verrassend is. En het zeer op-de-huid-zittende camerawerk, wat thematisch gezien overigens perfect logisch is, maakt van deze film niet alleen iets onvergetelijks, het zorgt ook voor een enorme impact, juist omdat het de wereld…
Het eerste dat ik schreef na het zien van Tarantino’s The Hateful Eight was: “Sow, eindelijk houdt Tarantino zich weer wat in qua platte coolheid, al is Greg Nicotero’s niet voor niets ingehuurd als special fx make-up artist.” Daarna voelde ik vooral weer het ‘probleem’ dat ik inmiddels met vrijwel elke Tarantino-film heb: hij refereert ontzettend veel aan films van zijn grote helden, waardoor hij best wat symboliek ‘leent’ uit andere films, maar uiteindelijk lijkt…
De cameraman van Payback, The Fast and the Furious en Daredevil had waarschijnlijk vooral ideeën hoe hij extreme sporten in beeld wilde brengen, maar jammer dat hij als regisseur geen bal van het vak begrijpt, want veel dialogen en handelingen in deze remake – van die coole Keanu Reeves-Patrick Swayze-Red Hot Chili Peppers-surffilm uit 1991 – zijn echt lachwekkend slecht. Deels door het erbarmelijk mislukte scenario, wat ergens wel een interessante ‘slechterik-motivatie’ herbergt, maar vrees…
Soms is het maar beter dat ik mezelf ‘verplicht’ om een film toch in de bioscoop te gaan kijken. Eerlijk gezegd had ik helemaal niet zo’n zin in een film over de Koude Oorlog, maar vanwege de toch wel positieve reacties op deze nieuwste van Steven Spielberg, besloot ik om ‘m gisteravond te kijken. En inderdaad: ook hier zul je vrijwel enkel positieve geluiden horen over deze film, die ontzettend fijn ‘loopt’, geweldige onderhandelingsdialogen bevat…
Kelly Reichardt blijft me goed verbazen. Na haar duidelijke allegorie met Bush’ Amerika in Meek’s Cutoff komt ze nu met een wat ‘grotere’ film die je kunt zien als de wat rauwere versie van de eco-thriller The East. Maar het knappe aan Night Moves is dat ze de wat extreme milieubeschermers en hun progressieve motieven kritisch onder de loep neemt, terwijl ze zelf juist bewonderd wordt om haar progressieve films. Met andere woorden: ze laat…
Dat Yorgos Lanthimos zijn visie op de mensheid in absurdistische satires weet te vangen, dat bewees hij eerder al met Kynodontas (a.k.a. Dogtooth) en Alpeis (a.k.a. Alps), en met The Lobster trekt hij die lijn niet alleen internationaal door. Want waar je zijn kenmerkende en geforceerd gekunstelde werelden in z’n eerdere films nog kon zien als een rare niche in onze ‘werkelijkheid’, daar lijkt hier – met een onverwachte grote sterrencast – de héle wereld overgeleverd…
Helaas, maar deze Bond-film deed het dus niet echt (of “echt niet”?) voor mij. Ik krijg steeds meer het gevoel dat regisseur Sam – American Beauty, Skyfall – Mendes zó graag een klassieke Bond-film wilde maken dat er niet al te goed is nagedacht over logica en dergelijke. Iets wat des te teleurstellender is na de interessantere weg die hij met Skyfall insloeg, waarin de villain een stuk ‘hedendaagser’ aanvoelde dan Christopher Waltz’ bad guy in…
Vanaf de begincredits is al duidelijk dat Cop Car geen standaard formulefilm is, en de film boeide me van begin tot eind behoorlijk. Ergens is het de ultieme avontuurlijke jongensfantasie, die mij (als ‘volwassene’) af en toe wel wat ‘bezorgd’ deed zijn, mede omdat onze jonge hoofdrolspelers, vanuit een combinatie van stoer doen/groepsdruk en naïviteit, niet helemaal door hebben wat ze allemaal aan het doen zijn. Dat dat in hun wereld allemaal wel geloofwaardig blijft is…
Yep, Black Mass lijkt op het punt te staan een classic gangsterfilm te worden, ondanks dat het (waargebeurde!) verhaal waarschijnlijk net te rustig verteld wordt om het mainstream publiek te bekoren. En ondanks dat één rol bij een tweede viewing wat door de mand lijkt te vallen, is het de regisseur van Crazy Heart en Out of the Furnace wél gelukt om Johnny Depp z’n beste acteerprestatie in lange tijd af te laten leveren, waarbij het intensieve make…