Of het nu een remake is van Park – Stoker, Thirst – Chan-wooks origineel uit 2003 of een andere adaptatie van de Japanse mangastrip is weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat ie echt gruwelijk minder interessant en heftig is dan het Koreaanse origineel, hoe hard Josh Brolin ook z’n best doet. Maar ook in zijn acteren lijkt de noodzaak om écht diep te gaan en z’n demonen écht te tonen te…
Homefront is zo’n lekker stoere actiethriller die nergens uit de bocht vliegt. De film verrast ook nergens, maar het vrij eenvoudige verhaaltje is gewoon goed uitgevoerd door regisseur Gary – Things to Do in Denver When You’re Dead, Runaway Jury – Fleder, naar een scenario van Sylvester Stallone. En serieuze filmliefhebbers weten natuurlijk allang dat Stallone heel wat meer kan dan wat z’n uiterlijk doet vermoeden, waarmee Homefront in z’n genre gewoon een goed gelukte…
Het meest opvallende aan Captain Phillips is misschien wel dat het niet die moralistische film is geworden die je na het zien van de trailer kunt verwachten. Paul – The Bourne Ultimatum, Green Zone – Greengrass heeft dit waargebeurde verhaal vooral omgezet naar een erg spannende film, met af en toe wat hints naar grotere problemen, maar hij laat onze westerse morele arrogantie gelukkig behoorlijk achterwege. Dat hij daarbij de waarheid wat heeft verdraaid om het…
Zonder enige schroom kan ik zeggen dat ik The Hunger Games: Catching Fire behoorlijk geweldig vond en een stuk beter dan het eerste deel. Waarschijnlijk is het vooral tekenend dat ik écht al zin heb om volgend jaar het volgende deel te zien, en dat is iets dat niet vaak uit mijn mond/vingers komt. Of ik daar regisseur Francis – I Am Legend, Constantine – Lawrence de credits voor moet geven weet ik niet zeker,…
Van Bill Condon mag je toch wel iets meer verwachten dan een veel te snel en hip geknipte thriller over eigenlijk nog altijd zo’n belangrijk onderwerp? Zou dat een onbewuste reden zijn dat ie zo teleurstelt, dat het meer een bromance is dan de politiek geëngageerde thriller die Julian Assange en Wikileaks verdienen..? Een ideale film voor een trailer die je een belangrijke film doet verwachten, maar helaas: The Fifth Estate is een eenzijdig portret van Assange…
Een film die zulke extreme reacties oproept, van “Worst movie ever made” (van één van mijn persoonlijke recensie-helden) tot “Modern day Shakespeare“, is sowieso natuurlijk een must-see voor serieuze filmfans. Dat de film daarnaast geschreven is door Cormac – No Country for Old Men – McCarthy, geregisseerd door Ridley – Prometheus, Alien – Scott met hoofdrollen voor Michael – Shame – Fassbender, Brad Pitt, Cameron Diaz, Penelope Cruz én Javier Bardem, dat maakt het voor…
Na flink wat negatieve reacties hoopte ik dat deze remake van Brian De Palma’s horror-klassieker in elk geval nog een simpele hedendaagse Hollywoodfilm zou zijn, precies passend binnen ‘meuk’ als de Hostel– en Saw-franchises, maar ook dat is niet gelukt. Regisseuse Kimberly – Boys Don’t Cry – Peirce vindt namelijk nergens de balans tussen de opvallend rustige opening, bedoeld om langzaam de spanning op te bouwen, en de te verwachten climax. Het gevolg: Carrie is…
De eerste keer dat je Stallone en Schwarzenegger écht samen een film ziet dragen zal bij jou mogelijk ook flink wat nostalgische gevoelens oproepen, zeker als je boven de 30 bent en hun heerlijk foute 80’ies actiefilms kent. Want ergens is dit een vrij straightforward hommage aan de films waar ze ooit bekend mee werden, zij het dat de makers wel rekening hebben gehouden met hun leeftijd en het echte knokken wat beperkt blijft. Maar…
De Franse acteur Guillaume – Jeux d’enfants – Canet maakt z’n Amerikaanse speelfilm-regiedebuut met een remake van een Franse film uit 2008 (Les liens du sang), waarin hij zelf één van de hoofdrollen speelde. En ook al weet hij een erg fijne 70’ies sfeer neer te zetten en bevat het verhaal zeker flink wat mooi drama, hij weet er toch niet de film van te maken die hij en schrijver/producent James Gray voor ogen hadden. Al…
Met Malavita (in de rest van de wereld en op IMDb bekend als The Family) toont Luc Besson dat hij als regisseur een stuk beter is dan wanneer hij films enkel produceert. Niet dat deze maffia-actie-komedie met Robert De Niro en Michelle Pfeiffer nou de film van het jaar is, maar hij is wel erg vermakelijk. Al zal ie het thuis op de buis net zo goed, zo niet beter doen dan in de bioscoop.…
Mogelijk dat ik voortaan wél tegen enge films kan, maar dit tweede deel in deze nieuwe en mogelijk/hopelijk (!?) langer lopende franchise is meer spannend dan eng, dus meer thriller dan horror. Dat resulteert er misschien in dat echte horrorfans wat teleurgesteld zullen zijn, maar ik zat er heerlijk in gisteravond. En als ik heel eerlijk ben, en dit is een flink compliment, ik zou het helemaal niet erg vinden als er nog een derde…
Robert Rodriguez, a.k.a. de koning van de franchises, bewijst met Machete Kills dat deze franchise nu toch wel al aardig doodgebloed lijkt. Natuurlijk is de Grindhouse-hype, waarin Death Proof en Planet Terror werden gemaakt en waar de eerste Machete een logisch gevolg van was, inmiddels al lang voorbij. Dus mogelijk is het daarom wat lastiger om weer terug te keren in die heerlijke over-the-top parodiëring, maar dit tweede deel over deze Mexicaanse wraakengel lijkt toch…