Als je je eenmaal hebt overgegeven aan het redelijk belachelijke gegeven van deze film (vraag me ook af hoe blij de secret service met deze film is) en het nogal overdreven Amerikaans patriottisme naast je neer kunt leggen, dan is het aardig genieten van deze nieuwe van Antoine – Training Day – Fuqua. Denk een beetje foute/makkelijke 80-ies actie als in bijvoorbeeld Raw Deal, of een wat simpele variant op de Die Hard-franchise, vermengd met 24 en…
Net als Robert Downey Jr.’s Tony Stark is ook Iron Man 3 nogal wat schreeuwerig en zou ’n beetje bescheidenheid niet misstaan. Maar dit derde deel is wel weer ’n stuk beter dan het aardig slechte tweede deel, ondanks de lichte ‘overproductie’ aan CGI, waarbij het lijkt alsof ze het beeld echt zo vol mogelijk met actie wilden proppen. Lekker escapisme hoor, en Starks arrogantie werkt in 85% van de gevallen ook goed, ondersteund door ’n fijne hoeveelheid…
Allereerst: ik vond Spring Breakers geweldig tegendraads-lekkere-meiden-over-de-top-trash-vermaak. Daarnaast vraag ik me af hoe hard regisseur Harmony – Gummo – Korine zou lachen als ie mij iets serieus over deze film zag typen, dus hoe ver ik daar in zal gaan hieronder weet ik nog niet. Ook is Spring Breakers nog veel meer dan Project X dé nachtmerrie van iedereen met iets van pedagogische ambities en ook absoluut niet de tienerfilm die enkele meiden gisteren voor…
Met Oblivion weet regisseur/producent/scenarist Joseph Kosinski zeker wel wat universele en interessante sci-fi thema’s aan te raken. Daarin vult hij wel iets te makkelijk wat zaken in, die waarschijnlijk beter hadden gewerkt als wij daar onze eigen interpretatie op los hadden mogen laten. Maar ja, dat had ’n risicovollere film opgeleverd. Ik vond Oblivion niet top, maar wel boven verwachting, als ik eerlijk ben. Maar dan moet ik ook net zo eerlijk zijn door te stellen dat…
Park Chan-wook, die in 2003 wereldwijd aardig wat (cult)volgers kreeg door ’t geweldig lompe Oldboy, komt nu met ’n film die waarschijnlijk net zoveel controverse oproept. Niet doordat ik me emotioneel écht betrokken voelde bij het verhaal en ik ook nog niet zeker weet hoe ‘goed’ ik de film vond, maar ik was de gehele film wel erg geïntrigeerd, alsof ik ’n wat ongemakkelijk college volgde over de (duistere kant van de) menselijke psyche. Daarin kun…
Helaas… Ik denk wel te weten wat regisseur Niels Arden Oplev (o.a. van het eerste (Zweedse) deel van de Millennium-trilogie) met Dead Man Down wilde, maar uiteindelijk weet hij niet de juiste balans te vinden tussen karakterstudie en actiethriller. Als ik het positief uitleg, dan lijkt hij iets te graag de juiste rust te nemen en iets te geforceerd ’n goede film te willen maken. Als ik ’t populistischer en wat negatiever uitleg, dan heeft…
Holy smokes, wat een contrast in emoties zeg..! Kim – Bin-Jip, Spring, Summer, Fall, Winter… and Spring – Ki-Duks nieuwste is gruwelijk verontrustend, ongemakkelijk en extreem gewelddadig, maar uiteindelijk ook mooi poëtisch, spiritueel en zó fijngevoelig dat de film me ook behoorlijk hard raakte. Zeker niet voor iedereen, want lang niet iedereen zal al die emoties toe willen laten, en mogelijk word je door die lompe eerste helft wel wat afgestompt waardoor je de subtiliteit…
Steven Soderberghs schijnbaar laatste film als regisseur (maar zei hij dat niet al vaker?) is er één waarin hij veel van z’n bekende elementen verwerkt, zoals misdaad, seks, yuppies met hun lichtelijk complexe problemen en corruptie. Dat hij vooral inzake dat laatste niet focust op één branche vond ik persoonlijk wat jammer, maar uiteindelijk is Side Effects wel ’n aardig effectieve thriller. Maar wel ’n puzzel die mij toch ietwat tegenviel, als ik er vijf dagen…
Verwacht niks en Broken City is aardig vermakelijk. Voel hoe alle elementen van ’n klassieke film noir aanwezig zijn en raak nogal teleurgesteld in het mis slaan van de juiste ‘sfeerplank’. Daarbij voelt het scenario nogal gekunsteld gecompliceerd aan (wat het eigenlijk nooit wordt), en maakt de aanwezigheid van Russell Crowe, Jeffrey Wright, Catherine Zeta-Jones, Barry Pepper en vooral Mark Wahlberg deze minpunten maar voor ’n deel goed. Lekker voor ’n druilerig avondje op de…
Zo, dat was ’n leuke kleine en vrij aangename verrassing, deze super-low-budget Noorse film over ’n stel schoonmakers dat in ’n afgelegen huisje ’n wel erg merkwaardige ontdekking doet. En dat de Noorse mythologie ’n mooi inspiratie kan zijn zag je mogelijk al door Troll Hunter, alhoewel die film mogelijk wat meer entertainment bood. Thale is ’n rustigere maar creapy film, die vooral spiritueel wat interessanter is… Het verhaal Ondanks dat je Thale natuurlijk op…
“Sylvester Stallone in een film van Walter Hill.” Die zin had in de jaren 80 de bioscopen waarschijnlijk volledig vol doen stromen. Gisteren, in de vrij kleine Pathé-zaal waar ik op de première-avond zat, waren niet meer dan 40 voornamelijk mannen aanwezig. En ondanks dat Bullet to the Head precies die wannabe-80’ies actiefilm is die ik verwachtte en er door anderen wel veel meer werd gelachen om de nogal stoere oneliners van Sly, daar voelde ik…
Lore stond terecht op de shortlist voor Best Foreign Language Film bij de afgelopen Oscars, en ondanks dat de film geen nominatie kreeg, was ik uiteindelijk zó onder de indruk dat de film in m’n hoofd alsmaar indrukwekkender wordt. Misschien wel vergelijkbaar met hoe ik de film beleefde, want ik kwam er best lastig in, maar langzaam ontvouwde dit prachtig geschoten naoorlogse homeriaanse coming-of-age-verhaal, over kinderen van fervente SS’ers op een tocht dwars door Duitsland, zich…