The Tree of Life (2011)

Waar ik zo’n twee weken geleden me nog afvroeg of ik überhaupt wel een recensie kon schrijven die recht deed aan de subtiliteit van Never Let Me Go, daar neig ik hier naar nog veel meer bescheidenheid, want wat een overweldigend Kunstwerk is Terrence Malicks The Tree of Life geworden..! Althans: zo voelt ie nu aan, ongeveer een dag nadat ik ‘m gezien heb. Maar ik weet dus eigenlijk niet wáár ik moet beginnen met…

(Untitled) (2009)

Een satire op de kunstwereld die zowel Halbe Zijlstra als de meest wereldvreemde kunstenaar kan steunen in zijn/haar mening verdient alleen daarom al complimenten. Dat de film nergens echt een duidelijk standpunt met een paplepel ingeeft kun je als zwaktebod zien (dat zal ook wel de vrij lage 6,1 op IMDb verklaren), maar ik bleef misschien daarom wel tot het einde erg geboeid. Door nergens voor de makkelijke oplossing/satire te kiezen, maar juist iedereen in…

X-Men: First Class (2011)

Yes yes, ik vond ‘m gaaf..! Zeker na het in mijn ogen teleurstellende derde deel (The Last Stand) en het best belabberde Wolverine was het fijn een X-Men-film te zien die zich kan meten met de eerste twee delen. Matthew Vaughn heeft genoeg tijd voor het verhaal genomen, ook al is er vaker voor ‘comic relief’ dan voor ‘diepgang’ gekozen, de actie is GROOTS en de special fx zijn tenminste weer meer dan voldoende. In…

Rundskop (2011)

De plattelandsomgeving waarin Rundskop zich afspeelt is mij niet geheel onbekend. Dat maakt het voor mij ook extra onvoorstelbaar om het te zeggen, maar geef die Matthias Schoenaerts alvast een Oscar. Of in elk geval een nominatie. Want als hij deze rol in een Amerikaanse of Britse film gespeeld zou hebben, dan zou hij nu al getipt worden als grootste kanshebber. Volgens mij hoeft hij vrij weinig meer te doen dan voldoende Engels te spreken…

Rabat (2011)

Allereerst: het is fijn een film over Marokkaanse Nederlanders te zien zonder dat er schnitzels en/of pizza’s in je gezicht gegooid worden. Daarnaast is het ook goed te zien dat de film zijdelings een paar contra-argumenten voor Geert W.’s betoog laat zien, ook al had ie daar een stuk scherper in kunnen zijn. Ook deed de film ’t best goed in de zaal, zeker bij de Marokkaanse Nederlanders in de rij voor me. En ik…

The Offence (1972)

“it seemed less real, and that was what was needed“, aldus het einde van Charles Bukowski’s gedicht The Blade, over de noodzaak om af en toe toch ook z’n eigen kop in het zand te steken. En ik denk dat daar ook de reden ligt dat Sidney Lumets The Offence nooit écht succesvol is geworden. Deze film is namelijk wel té echt, te reëel. En die realiteit is bloody rauw en voelt behoorlijk ongemakkelijk. Lumet…

The Hangover Part II (2011)

Okay: met een kater/gaar hoofd is The Hangover Part II zeker vermakelijk. Ik heb harder gelachen om de film dan om de trailer (die ik ook niet echt grappig vond), maar wat ik eigenlijk vooral moet zeggen: verwacht niks, dan is ie vermakelijk. Wees kritisch en je geniet niet echt. Deel 2 is namelijk eerder een remake dan een vervolg. Niet opmerkelijk dat regisseur Todd Phillips voorafgaand aan de release van deze film al opmerkte…

Never Let Me Go (2010)

Okay, ik zit me dus letterlijk af te vragen of ik wel een recensie kan schrijven die genoeg eer doet aan de subtiliteit die Mark Romanek in Never Let Me Go aan de dag weet te leggen. Alles wat ik schrijf voelt al snel als een olifant in die spreekwoordelijke winkel. Misschien is een feit dan wel het ‘veiligste’: Never Let Me Go zal aan het eind van het jaar zeker in mijn top 10…

Insidious (2010)

Weet je, ik kan makkelijk zeggen dat Insidious mogelijk de engste film is die ik dit jaar ga zien, want ik kijk niet vaak horror-thrillers. Gisteren was ie in de sneak, en ondanks dat zo’n 20% van de mensen weg liep (er rende zelfs een meisje de zaal uit ;)), was de overall beleving van het publiek wel positief. Als in: hij ‘doet’ het wel… Ik zeg het misschien vaker, maar ook dit is zo’n…

Humpday (2009)

Ik heb deze film, over twee heteromannen die met z’n tweeën (en alleen met z’n tweeën) een korte pornofilm willen maken, ook een tijdje niet willen kijken, en was gisteren dan ook zeer aangenaam verrast door de scherpte, fijnzinnigheid en humor in Humpday. Regisseuse Lynn Shelton is iemand om in de gaten te houden, zoals ik dat ook al lichtjes doe met één van de hoofdrolspelers: Mark Duplass. Hij maakte eerder namelijk, samen met z’n…

Tangled (a.k.a. Rapunzel – 2010)

Zoals ik in m’n vorige review meldde had ik afgelopen zondag één of andere irritante hoofdpijn, waardoor ik niet echt kon genieten van de prachtige film die Poetry echt wel is. Toen ik ’s avonds een andere film wilde kijken had ik dan ook zin in makkelijk vermaak, en werd ik bij de videotheek getipt op Rapunzel, in Amerika verschenen als Tangled. De grootste reden voor het aanraden was dat ik de rest van de…

Shi (a.k.a. Poetry – 2010)

Prachtige film, maar kijk ‘m niet als je hoofdpijn hebt, zoals ik gisteren. De film is met 2u19m niet alleen behoorlijk lang, het behandelt ook op een erg rustige manier mooie thema’s. En dat verdient 100% aandacht, en dat kon ik deze film gisteren niet geven. Als ik dan op IMDb lees hoe mooi de verschillende lagen van het verhaal uiteindelijk bij elkaar komen, maar ook hoeveel er nog vrij te interpreteren valt, dan vind…