Zo, na drie nogal ‘duistere’ films (La Horde, Valhalla Rising en Black Death) was het afgelopen maandag tijd voor heerlijk vermaak, en dat kreeg ik 100% met Despicable Me. Ik heb me keihard kapotgelachen om Gru en vooral z’n Minions, ook al moest ik een 3D-bril dragen. Zou ik daar toch aan gaan wennen dan..? Despicable Me gaat over een schurk die er alles aan doet om de grootste schurk van de wereld te worden.…
Tsja, heb je net zo’n poëtische én gruwelijke cultfilm als Valhalla Rising gezien, kijk ik meteen daarna Black Death. Voornamelijk omdat Carice van Houten en Tygo Gernandt meedoen in deze nieuwe van Christopher – Creep, Triangle – Smith. Mogelijk komt het door het net zien van Valhalla Rising, maar wat ik me vooral afvroeg na afloop: waarom is Black Death eigenlijk gemaakt? Er zijn een aantal redenen waarom je een film kunt maken. De mooiste…
Inderdaad, als je de trailer voor Valhalla Rising ziet, dan kun je wel eens denken dat dit een heftige en lekker lompe middeleeuwse actiefilm is. Dat zal ook de reden zijn dat deze film slechts een 5,8 krijgt op IMDb, omdat de trailer een nogal ‘verkeerd publiek’ zal aantrekken. Als je op Wikipedia namelijk “cultfilm” als zoekterm invult, dan zou het me niet verbazen als je de poster van Valhalla Rising bij de resultaten zult…
Wat is het toch fijn om van alle filmgenres te houden, want anders had ik La Horde zomaar kunnen missen. En ik was vrijdagavond in de perfecte stemming voor deze zombie-wraakfilm… Zoals de naam wel al zal doen vermoeden, is La Horde een Franse film. Kort het plot: er is een politieagent vermoord door een nogal lompe bende, en een aantal van z’n collega’s gaan wraak nemen in een grote verlaten woontoren. Eenmaal binnen blijkt…
Yes, ik had gisteravond zin in een makkelijke en vermakelijke film, en kreeg met Red eigenlijk precies waar ik zin in had. Humor, actie, humor, John Malkovich, Bruce Willis, een beetje romantiek, Helen Mirren, Morgan Freeman, tal van good old bijrollen én Mary-Louise Parker. Fijn om een film te zien die gewoon fijn in elkaar zit, nergens de bocht uitvliegt, zichzelf ook niet al te serieus neemt, en een hele bioscoopzaal op kan beuren… Red,…
Na Gone Baby Gone toont Ben Affleck weer een interessante regisseur te zijn met The Town. In deze goedgemaakte bankoverval-thriller laat ie vooral zien dat die eerste film geen ‘lucky shot’ was, ook al heb ik wel m’n aanmerkingen hoor… Weet je, als The Town een Braziliaanse, Belgische, Canadese of Franse film zou zijn, dan zou iedereen hem ongelooflijk geweldig vinden. Dat dacht ik in elk geval na afloop van de sneak. Omdat het echter…
Allereerst: Yo, también is een mooie oprechte en respectvolle film over een man met Down syndroom, die ook wil genieten van het leven, de liefde, intimiteit, en alle andere dingen die door ‘normale’ mensen ‘for granted‘ worden genomen. Maar het zijn de ‘normale’ mensen die hun die dingen vaak ontzeggen, want veel mensen zien alleen de gevaren. Maar heeft niet iedereen recht op een menswaardig leven? Natuurlijk zul je hier positief op antwoorden. En moet…
Bill Hicks is mogelijk dé persoon die de meeste invloed op mijn leven heeft gehad, buiten m’n familie en beste vrienden om dan. Misschien klinkt dat wat groots, maar ik ken niemand die scherper de schaduwkanten van onze samenleving wist te verwoorden dan William Melvin Hicks uit Texas. Toen ik vorige week hoorde dat er een documentaire over zijn leven was gemaakt, moest ik ‘m dan ook meteen zien. Een halve dag later was ’t…
Afgelopen dinsdag was er dus schijnbaar een film in de sneak die Pathé helemaal niet wil gaan draaien, omdat ze bang zijn dat Nederlandse films het niet goed zouden doen. Beetje raar, en ook jammer, want Schemer valt in elk geval behoorlijk op in het rijtje Nederlandse films van de afgelopen jaren. En dat is grotendeels positief bedoeld… Schemer vertelt het verhaal over de moord op Maja Braderic in de buurt van Nijmegen in 2003.…
Allereerst: nee, dit is geen pornofilm ;). Allertweed: starring Janeane Garofalo, David Hyde – Frasier – Pierce, Paul Rudd en SNL-veteranen Molly Shannon en Amy Poehler. Daarnaast zijn het de speelfilmdebuten van Bradley – The Hangover, The A-Team – Cooper en Elizabeth – Zack and Miri… – Banks. En allerderd: Wet Hot American Summer is een parodie/ode/hommage aan de zomerkamp-komedies uit de jaren 80, het decennium dat ik film ontdekte, en toen inderdaad vooral geïnteresseerd…
Inderdaad, een film met zoveel titels, wat moet je daarvan denken…? Denk vooral Jean Reno, want hij is de dragende kracht die van l’Immortel een aardige wraakfilm maakt. Toch vraag ik me net als bij Loft af: waarom laten ze dit soort films niet gewoon over aan de Hollywood-studio’s? Met hun ervaring, maar zeker ook met hun mogelijkheden om bv. Michael Mann in te huren, maken ze betere genrefilms. Ook al is l’Immortel best wel…
Check de filmposter hieronder en zie aan de Colin Firths blik direct dat deze film in potentie gewoon naast bijvoorbeeld Far From Heaven kan staan, als in: een film over een bekrompener wereld waar onze hoofdpersoon niet openlijk zichzelf kan zijn. Julianne Moore is dus niet de enige overeenkomst met die film. Die potentie wordt overigens volledig ingelost, want misschien vond ik A Single Man nog wel beter… Maar inderdaad: waarom vergelijken? A Single Man…