Misschien wel het grootste compliment dat ik deze kwaadmakende en indrukwekkende film kan maken, is dat ik tijdens de aftiteling dacht: “Hey, dat was een goed waargebeurd verhaal, maar dan in vrij korte tijd verteld!” Toen ik echter zag dat het inmiddels 2 uur en 16 minuten later was, was ik dan ook aardig verbaasd. Maar zó goed wordt het verhaal dus verteld, en zo goed zat ik er ook in. Zou dat komen doordat…
Net als Adam – Anchorman, The Big Short, Vice – McKay is Jay Roach het simpele komedie-genre (denk Austin Powers, Meet the Parents en Dinner for Schmucks) allang ontgroeid. Z’n laatste films worden steeds politieker (zie TV-films Game Change en Recount), en waar hij met The Campaign nog een combinatie tussen politiek en humor trachtte te maken, toonde hij met Trumbo al aan dat z’n politieke stem steeds sterker en scherper wordt. Met Bombshell zet…
The Rise of Skywalker is de langverwachte afsluiter van het trio Star Wars-trilogieën en sluit ‘het verhaal’ op vermakelijke wijze en behoorlijk ‘vol’ af. Dus ik verwacht dat veel fans wel (net?) voldoende krijgen, al begrijp ik – twee dagen na het zien van deze film in een marathon – ook wel waarom veel mensen nogal kritiek hebben. Zo creëert een behoorlijk uit de lucht vallend plot-device meer vragen, dan dat het een bevredigend antwoord…
Allereerst: The Peanut Butter Falcon is een geweldig mooi en zoet sprookje dat vooral uitblinkt doordat ’t hoofdonderwerp – een jonge man met Down ontsnapt uit een verzorgingshuis om beroepsworstelaar te worden en vindt op z’n homeriaanse queeste hulp (en ‘familie’) op een onverwachte plek – prachtig niet-sentimenteel wordt gebracht. Iets dat bij ‘dit soort’ films vaak een lastig te balanceren iets is. Maar dat zit hier dus behoorlijk goed. Allertweet: dit is ook een…
Allereerst een geruststelling voor alle fans van die Kubrick-klassieker: Doctor Sleep is eerder een ode aan The Shining, dan dat de film er opzichtig van wil profiteren. Veel meer een Stephen King-horror-fantasy dan een Kubrick-wannabe. En het respect dat regisseur Mike Flanagan voor Kubricks klassieker heeft, dat voel je vrijwel de gehele film. Daarnaast lijkt Flanagan intelligent genoeg om te weten dat hij ook niet met Kubrick moest gaan ‘concurreren’, en is Doctor Sleep vooral…
Knives Out is een vermakelijke whodunnit die vooral gewaardeerd zal worden door plot-puzzelaars. Want naast een ongelooflijke topcast (met Daniel Craig, Jamie Lee Curtis, Michael Shannon, Christopher Plummer, Chris Evans, Ana de Armas, Don Johnson, Lakeith Stanfield, Toni Collette én Frank – Yoda – Oz..!) is deze nieuwe van regisseur-scenarist Rian – Brick, Looper, The Last Jedi – Johnson niet veel meer dan een ingewikkelde verfilming van een Cluedo-spelletje. En al zou Daniel Craigs overdreven zwaar…
Natuurlijk mist deze sequel de originaliteit van het eerste deel, al blijven de avonturen van Tallahassee, Columbus, Wichita en Little Rock meer dan vermakelijk hoor. Maar waar de film leuk en zelfbewust sneert naar andere zombiefilms en -series (vooral The Walking Dead moet eraan geloven), moet ik eerlijk toegeven dat dit tweede deel niet echt langer blijft hangen dan een gemiddelde The Walking Dead-aflevering. Misschien mede ook wel, doordat het idee van een filmpersonage dat…
Martin Scorsese is ‘at the top of his game‘ in deze instant classic, die ergens ook wat nostalgisch en/of weemoedig aanvoelt. De film lijkt namelijk ook een beetje een afscheidsfilm van een top-generatie, mede ook omdat één van de hoofdrolspelers speciaal voor deze rol terugkwam van z’n ‘pensioen’. Maar om m’n waardering nog meer te duiden: het enige moment dat ik de lengte van de film voelde, was toen ik ergens halverwege wat honger kreeg.…
Het is dat Joon-ho Bong al vele jaren actief is (denk Memories of Murder, The Host, Mother, Snowpiercer én Okja), maar mocht je hem nog totaal niet kennen, dan zou je hem – na het zien van Parasite – best wel eens de Koreaanse Jordan – Us – Peele kunnen noemen, of de Koreaanse Yorgos – Dogtooth – Lanthimos. Want aan die films – en zeker ook de sfeer daarin – moest ik best vaak…
De twijfel was aardig aanwezig voordat we naar de sneak preview van Bumperkleef gingen, maar een interview met de in mijn woonplaats geboren regisseur (en ’t feit dat ik me best ook ‘schaam’ dat ik Jezus is een Palestijn nooit gezien heb) trok me over de streep om toch te gaan. En wat bleek: wat een heerlijke 80’ies-Nederlandse-thriller-vibe heeft deze film zeg, en qua spanning werkt de film best goed. Ondanks het ietwat theatrale spel…
Okay, ik moet nu opletten met al té enthousiast te zijn over deze onverwacht leuke horror-komedie, want mogelijk waren mijn lage verwachtingen – mede na het zien van die ‘dertien-in-een-dozijn-horror’-trailer – ook wel deels verantwoordelijk voor mijn verrassend positieve beleving. Al werd de gehele sneak preview-zaal volgens mij goed vermaakt, afgaande op de niet-sporadische lachsalvo’s die te horen waren. Deels om de horror-thriller-spanning weg te lachen, maar zeker ook omdat de film de juiste balans…
Wauw, wat blijft dit regiedebuut van Halina Reijn geweldig hangen zeg. Niet alleen omdat de film risico’s durft te nemen en weinig met de paplepel ingiet, maar zeker ook door Carice van Houtens en Marwan Kenzari’s bewijs dat ze internationaal ook aardig richting de top gaan. Voor iedereen die angst had dat door #metoo films minder risicovol zouden worden: Reijn bewijst hier het tegenovergestelde. En het aparte: qua niveau is Instinct bijna on-Nederlands ‘goed’ (zijn…