Allereerst: Avengers: Infinity War is één groot actie-avontuur-spektakel dat z’n weerga amper kent. Maar daarbij is de film ook zó volgepropt met ‘meer meer meer meer Marvel meer meer’, dat ik me tijdens de film al begon af te vragen: “Waarom zou je, als je toch al alle thematiek van zo’n beetje alle grote epische films van de laatste decennia bij en door elkaar propt, hoe lang duurt het dan nog voordat we een Chewbacca-meets-Thor-gevecht…
Mogelijk ligt het aan mijn leeftijd en/of geslacht, maar ik ging ervan uit dat deze best goed gemaakte formulefilm vooral over de ouders ging, als in: over mensen van mijn leeftijd die wel al kinderen hebben, maar ook nog totaal niet volwassen zijn. Waarbij Leslie – This Is 40 – Mann de film naar een hoger plan tilt en de mannen voor comic relief moeten zorgen. Maar wat blijkt: regisseuse Kay Cannon – schrijver van o.a.…
Hahaha, direct na afloop van Rampage: Big meets Bigger (de officiële titel in de NLse bioscoop) – die je dus echt zo niet-nuchter als mogelijk moet gaan kijken – vroeg ik me hardop af of Dwayne Johnson voor back-to-back Razzies wilde gaan, nadat hij afgelopen jaar al veel van die anti-Oscars won voor Baywatch. Maar toen hoorde ik naast me, dat Hurricane Heist (die nu ook in de bioscoop draait) nog veel slechter is. Iets wat…
Lang op gewacht, totaal niet zeker wat ik ervan moest verwachten, maar inderdaad erg goed passend bij andere films die ik zag over dit continent (dat méér dan mijn interesse heeft): Lucrecia Martels Zama is bij vlagen namelijk net zo ‘ongrijpbaar’ als El abrazo de la serpiente, Aguirre: der Zorn Gottes en ook wel een beetje My Son, My Son, What Have Ye Done. Als in: Zuid-Amerika is en blijft een inspiratiebron voor mysterieuze verhalen,…
Misschien wel het grootste compliment voor dit ‘horrordrama’ (hoe definieer je trouwens “horror”, want laat deze term je hier niet teveel afschrikken) is dat A Quiet Place zo’n beklemmende k&%$-sfeer bevat dat ik op een gegeven moment zelfs iemand hoorde denken: “Zou ik wel willen leven in zo’n wereld?” Dat is natuurlijk een teken voor de sterkte van het neergezette drama, waarvan ik initieel dacht dat ook nog eens het regiedebuut was van tevens hoofdrolspeler…
Yes, eindelijk draait één van de beste coming of age-films van het jaar in de Nederlandse bioscoop. Tevens één van de betere verrassingen bij de Oscarnominaties dit jaar, en dan vooral die voor Beste Regie van Greta Gerwig (de eerste vrouw die zo’n nominatie kreeg voor haar debuutfilm!). Al spelen Saoirse Ronan en Laurie Metcalf zó realistisch dat hun nominaties ook meer dan terecht waren (vooral Metcalf enkel al voor die ene scène in de auto…
Dat Steven Spielberg z’n werk aan Ready Player One onderbrak om ‘even tussendoor’ The Post te maken begrijp ik wel, en zou ik nog beter begrijpen als dit Spielbergs laatste film zou zijn: in Ready Player One komt namelijk vrijwel z’n gehele oeuvre samen, zowel inhoudelijk als thematisch. Dus met een beetje een ‘ouwelullenboodschap’ aan het eind, perfect passend bij Spielbergs leeftijd en z’n welbekende ‘familie-entertainment-bestendigheid’. Maar ook met aardig wat eigen interpretatie-/projectiemogelijkheden, redelijk wat…
Regisseur Scott – Crazy Heart, Black Mass – Cooper toont heerlijk veel lef met deze opvallend rustige vertelling over een ontzettend grove kapitein, in het Amerikaanse leger in 1892, die een kans op ‘verlossing’ krijgt als ie een groepje indianen moet begeleiden naar hun laatste rustplaats. Christian Bale toont wederom wat voor begenadigd acteur hij is, waarbij hij wordt bijgestaan door een opvallend groot aantal bekende acteurs in bijrollen. Meest opvallend daarin zijn de Oscargenomineerde…
Na het lezen van een interview met Fatih – Gegen die Wand, Soul Kitchen – Akin kan ik me niet aan de gedachte onttrekken dat zijn antwoorden op vragen over Aus dem Nichts er mede voor gezorgd hebben dat de Hollywood Foreign Press Association hem daarom die Golden Globe voor beste niet-Engelstalige film heeft gegund (boven een in mijn ogen betere film als The Square en de latere Oscarwinnaar Una Mujer Fantástico). Zijn aanleiding om…
Dat Paul Thomas Anderson iets met machtige en/of machtmisbruikende mannen heeft, dat was na The Master, There Will Be Blood en Magnolia wel al duidelijk. Het duurde echter even voordat ik dat wist te duiden in z’n nieuwste: Phantom Thread. Mede ook omdat ik nogal twijfel over mijn interpretatie van deze film, die behoorlijk afwijkt van die van een paar goede vrienden van me (die het ook niet met elkaar eens waren overigens). Maar misschien…
Wat een geweldige en/doch snoeiharde film met een overtuigende Vince Vaughn in de nietsontziende hoofdrol zeg! Van de maker van het even verrassende maar nog wel wat lompere Bone Tomahawk – een reddingsmissie-western die ineens overgaat in een kannibalistische Wendigo-horror – en met een paar opvallende bijrolacteurs (waaronder Don – Miami Vice – Johnson (!) en Jennifer – Dexter – Carpenter). Over een man die het beest in zichzelf op moet roepen om z’n eigen…
M’n verwachtingen voor deze reboot/prequel van de Tomb Raider-franchise waren vooraf enorm laag, dus ik moet allereerst toegeven dat die verwachtingen ruimschoots werden overtroffen, want ik heb me goed vermaakt. Strakke montage, een verrassend fragiele (en jonge) Lara Croft (Alicia – Ex Machina, The Danish Girl – Vikander), mooie graphics en een paar adrenalineverhogende actiescènes zorgen dat deze film heerlijk escapisme biedt. Iets van kritisch zijn op de verhaallijn (en vooral op de motivatie van…