Coco (2017)

Pixar verbaast en verrast ons al sinds het geweldige Toy Story uit 1995, en met Coco voegen ze weer een prachtig nieuw hoofdstuk toe aan hun imposante oeuvre. Een ontzettend mooi verhaal dat perfect past bij de Kerst (ook al speelt het verhaal zich af rondom Allerzielen a.k.a. Día de los Muertos a.k.a. 2 november), met heerlijk Spaans er doorheen, waardoor het één van de eerste grote Hollywoodfilms is waarin latino’s zich eindelijk eens met…

The Square (2017)

Toch wel één van de meer opmerkelijke films van het jaar, deze nieuwe van Ruben – Turist, Involuntary – Östlund, waarin hij meer dan alleen de kunstwereld fileert. Mede gezien het licht ongemakkelijke gegiechel in de zaal durf ik wel te beweren dat Östlund de gehele westerse maatschappij een spiegel voor wil houden, en de film is bij vlagen wederom pijnlijk en soms zo spannend ongemakkelijk dat ik zelf een keer naar het scherm wilde…

Jim & Andy: The Great Beyond – Featuring a Very Special, Contractually Obligated Mention of Tony Clifton (2017)

Een must-see voor alle Jim Carrey-fans, een must-see voor iedereen met interesse in ‘extreme method acting‘, een must-see voor iedereen die Carrey’s recente publieke optredens interessant vond, en net zo belangrijk voor mensen die zijn recente optredens juist verontrustend vonden. Persoonlijk voelde ik door deze fantastische documentaire nóg meer affiniteit met Carrey, waar ik sinds Ace Ventura al fan van ben. Maar inmiddels is het vooral z’n spirituele reis – door sommige professionals inderdaad als…

A Ghost Story (2017)

Als je vooraf weet dat de regisseur van Disneys Pete’s Dragon twee dagen na het afronden van die mega-productie zin had in iets superkleins en persoonlijks, dan denk ik dat je beter de film in gaat dan wanneer je denkt dat dit lekkere geesten-horror is. Een horror is A Ghost Story namelijk totáál niet. En ook al zit het woord “verhaal” in de titel, focus je niet daarop, maar juist op het gevoel dat de maker…

Suburbicon (2017)

Voordat ik deze nieuwe film van regisseur George Clooney zag, had ik al wat mindere reacties gelezen, dus ik had m’n verwachtingen al wat naar beneden bijgesteld. Dat zorgde er dan ook voor dat ik me zeker wel vermaakte met deze nieuwe film – met o.a. Matt Damon, Julianne Moore, Oscar Isaac, Noah Jupe en Julianne Moore (!) – maar ik zat me tijdens de film ook al af te vragen waar het aan lag…

Colossal (2016)

Nacho Vigalondo is niet alleen een regisseur met een geweldige naam, hij maakte ook een paar van de opvallendste science-fiction thriller-drama’s van het afgelopen decennium. Knap hoe hij vergezochte rariteiten zo weet te brengen dat de gevolgen daarvan toch logisch invoelbaar worden, en met Colossal spant ie op dat vlak de kroon. Plus dat het z’n eerste grote Amerikaanse productie is, met een verrassende Anne Hathaway en een opvallend rauwe Jason Sudeikis. En ja, om…

Kimi no na wa. (a.k.a. Your Name – 2016)

Deze meest succesvolle anime ooit biedt zulke mooie beelden dat je af en toe naar gelaagde en bewegende schilderijen denkt te kijken. Daarnaast zitten er mooie Shinto-wijsheden in en biedt de film een fantastische fantasie die alsmaar grootser wordt door de verschillende onthullingen. Nu zie ik zelf inmiddels ook het ‘gevaar’ van geloven in zulke fantasieën, maar deze film toont ook een wat ongekend ‘zelfvertrouwen’: populaire en zelfverzekerde cultuur die niet uit Hollywood komt. En misschien…

Thor: Ragnarok (2017)

Als je de maker van de geweldige vampier-mockumentary What We Do in the Shadows, het (onverwacht?) goede Hunt for the Wilderpeople en het hilarische Flight of the Concords de regie over een Marvel-superhelden-film geeft, dan krijg je dus inderdaad een ontzettend vermakelijke toevoeging aan minstens twee samensmeltende/samengesmolten franchises. Niet zo’n groots entertainment-spektakel als Guardians of the Galaxy, maar vooral vanwege de interactie tussen onze Noors-mythologische dondergod en die ongelooflijk groene reus biedt Thor: Ragnarok ruim…

The Glass Castle (2017)

The Glass Castle is een wat minder ‘dromerige’ maar ook genuanceerdere film in het genre ‘vrijheidsfilms’, waar ook prachtige films als Little Miss Sunshine en Captain Fantastic toe behoren. Die nuance komt waarschijnlijk doordat de film gebaseerd is op het leven van real life roddeljournaliste Jeannette Walls, wier levensverhaal waarschijnlijk interessanter is dan de columns die ze voor MSNBC.com schreef. En ik voelde richting het eind wel degelijk wat vocht opwellen in m’n ogen, ondanks dat…

Geostorm (2017)

Als je zin hebt in écht pure ‘Hollywood-MEUK’, ga dan Geostorm kijken. Maar dat is ook de enige reden om deze, in mijn ogen, slechtste film in jaren te kijken. Ik lachte de film een paar keer zo hard uit dat ik me bijna wilde verontschuldigen naar die enkele andere aanwezige in de IMAX-zaal van m’n lokale Pathé. En hoe langer de film duurde, hoe steviger ik m’n complotgedachte ging geloven dat er juist mogelijk klimaatsceptici…

You Were Never Really Here (2017)

Als je wilt zien hoe een topregisseur van een wat pulp-achtig verhaal één van de betere arthousefilms van het jaar weet te maken, kijk dan Lynne – We Need to Talk About Kevin – Ramsays You Were Never Really Here. Niet alleen verdient Ramsay meer prijzen dan ‘enkel’ die voor Beste Scenario op het afgelopen filmfestival in Cannes, ook Joaquin Phoenix zou het winnen van de prijs voor beste acteur in Cannes wel eens kunnen…

Good Time (2017)

Ondanks dat je niets dan respect kunt hebben voor de manier waarop de Safdie-broers met deze film op het filmfestival van Cannes terecht wisten te komen, had ik tijdens de film wel behoorlijk wat moeite om geïnteresseerd te blijven meegaan met onze hoofdrolspelers. Deels omdat ik me niet echt kon identificeren met Robert Pattinsons karakter, iets wat ik vaker heb bij ‘onaangename’ persoonlijkheden. En als die identificatie niet werkt, dan werkt de film ook niet…