Het meest opmerkelijke aan Palo Alto is niet dat dit het regiedebuut van de kleindochter van Francis Ford Coppola is, waarin de zoon van Val Kilmer stiekem verliefd is op de dochter van Eric Roberts. Mogelijk is het zelfs opmerkelijker dat de film juist nergens aanvoelt als een film die enkel gemaakt is omdat het de makers gegund werd of zo; Palo Alto is gewoon een sterk en bij vlagen ook ongemakkelijk eerlijk verhaal over het…
Holy smokes, wat spannend was deze film zeg..! Opvallend dat het ontbreken van iets van karakterontwikkeling me deze keer totaal niet in de weg zat, mede omdat de film daar – bedoeld of niet – juist een functionele reden voor lijkt te hebben. Voeg daar een cast aan toe die je de eerste tien minuten van de film van verwondering naar verwondering laat gaan (“Oh, hij ook nog!“, hoorde ik mezelf hardop zeggen), en zeker…
Dat deze film al tijdens het productieproces aardig gedoemd leek bleek wel uit de e-mails van toenmalig Sony Pictures-voorzitter Amy Pascal, die op z’n zachtst gezegd nogal negatief was over de eerste screenings van de film. Achteraf gezien lijken haar opmerkingen helaas weinig positiefs te hebben gebracht, want ondanks de aanwezigheid van Bradley Cooper, Rachel McAdams, Emma Stone, Alec Baldwin, Danny McBride én Bill Murray (!!!!) is deze nieuwste van Cameron – Almost Famous, Jerry…
Waar het eerste deel nog het voordeel van mijn twijfel kreeg, vanwege het wat mysterieuze achter de redenen waarom die kids in die ‘patio’ in dat labyrint opgesloten zaten, daar moet ik toch eerlijk toegeven dat Maze Runner: The Scorch Trials gewoon een bij elkaar gejat verhaal vertelt, waarbij nog eens niet de beste stukken van The Hunger Games, Mad Max: Fury Road en menig ander post-apocalyptische film door elkaar lijken te zijn gehusseld. Nee,…
Deze Brits/Nieuw-Zeelandse western won op Sundance de Juryprijs voor World Cinema: Drama en kun je een beetje zien als een mix van Meek’s Cutoff en No Country for Old Men, alhoewel die ‘instant classic‘-status van laatstgenoemde Coen-film mogelijk wat te hooggegrepen is. Desalniettemin zie je dus wel degelijk overeenkomsten met No Country for Old Men, en niet alleen thematisch, maar ook door het opvallende gebruik van humor, het ongemakkelijke maar heftige geweld en de intelligentie in…
Een zekerheidje voor de Oscarnominaties, deze ongelooflijk opmerkelijke documentaire over een gezin dat afgezonderd van de rest van de wereld leeft in misschien wel de levendigste stad ter wereld. Ook een ideale documentaire voor maakster Crystal Moselle, die na wat camera-, visual fx– en make up-werk nu haar debuut maakt in een documentaire die ook alleen op deze manier tot stand kon komen. Want met haar ontdekken wij als kijker de wondere wereld van de…
Soms wordt me wel eens verweten dat ik niet ‘zeker’ genoeg ben in m’n recensies, dat ik m’n oordeel teveel laat afhangen van m’n stemming op dat moment. Nu tracht ik de invloed van mijn stemming wel altijd in te schatten, maar als ik redelijk chagrijnig een film ga kijken, dan ben ik (gelukkig) niet rationeel genoeg om dat helemaal uit te kunnen schakelen. Zo was dat deels ook het geval bij Vacation, een vervolg op…
Jake Gyllenhaal doet weer een gooi naar een Oscarnominatie in deze vrij formulematige boksfilm over een bokser op zoek naar verlossing en de liefde van z’n dochtertje. Gedurende de gehele film spookte er in m’n achterhoofd echter continu de gedachte dat ik ooit gehoord had dat deze film gebaseerd was op een waargebeurd verhaal, wat uiteindelijk helemaal niet waar bleek. Dus als ik het verhaal dan beoordeel als een origineel verzonnen verhaal, dan heb ik…
Eindelijk..! M. Night Shyamalan is na een paar gruwelijke misstappen terug met The Visit, een aparte horror waarbij je bij vlagen ook hard lacht, en niet alleen om de spanning te breken. Shyamalan speelt deze keer niet alleen behoorlijk gedurfd met jouw verwachtingen, hij speelt ook letterlijk met het perspectief (het is een soort found footage-film, wat een paar keer wat negatief uitpakt, maar nu eens niet enkel een ’trucje’ is), met de vorm én…
Als ik je nu vertel dat Schone Handen, een interessante Nederlandse drama-thriller met verrassend goede acteerprestaties, geschreven is door één van de schrijvers achter The Broken Circle Breakdown, dan trek ik jouw verwachtingen mogelijk ook wat teveel omhoog. Als de trailer dat niet al gedaan had, want Schone Handen lijkt een perfecte film om met een licht intrigerende trailer te ‘verkopen’. En eerlijk is eerlijk: de film maakte mijn vrij hoge verwachtingen voor zo’n 75%…
Als je deze film serieus gaat beoordelen op karakterontwikkeling, verhaal, acteerwerk e.d., dan kun je hem op vrijwel alle vlakken afschieten. Ware het niet dat de film zichzelf ook nergens serieus lijkt te nemen (in tegenstelling tot die eerste Hitman-adaptatie uit 2007), acteur Rupert Friend in andere films/series al toonde zo’n rol met tien vingers in z’n neus te kunnen spelen en de film me eigenlijk nergens echt irriteerde, omdat ik vooraf natuurlijk al wist…
Okay, de vierde film/documentaire die ik in korte tijd zag die zorgt dat 2015 qua muziekfilm/-documentaires dus onvergetelijk aan het worden is. Na grunge-rock (Cobain: Montage of Heck), jazzy pop (Amy) en psychedelische surfmuziek (Love & Mercy) komt regisseur F. Gary – Friday, Be Cool, Law Abiding Citizen – Gray met een film over hiphoplegendes Ice Cube, Dr. Dre, Eazy-E, DJ Yella en MC Ren, oftewel NWA. En ik moet wederom dus toegeven: Straight Outta…